Pretpark-biechtstoel

We zijn allemaal jong en ontwetend geweest. Zijn er van die momenten dat je - in verband met pretparken - een nogal domme foute veronderstelling hebt gemaakt? Eéntje die je nog jaren hebt volgehouden ook? Laat het hier weten!

Ik start:

-De eerste keer dat ik een Big Apple op een kermis zag, durfde ik er niet in omdat ik dacht dat de baan loopings maakte in de appel.

-Ik heb jarenlang gezworen (en tal van mensen wijsgemaakt) dat Carnaval Festival vroeger bootjes had in plaats van Doombuggys. Heel mijn familie geloofd hier trouwens in, zei zijn ook degenen die het mij hebben wijsgemaakt.

Toen ik als kind op tv de videoclip van "Ik ben verliefd" van Samson en Gert zag, was ik ervan overtuigd dat er in het eerste karretje van de Python een personeelslid zat dat de achtbaantrein bestuurde, en dat die persoon dus de hele tijd de rit opnieuw moest maken. Helaas kwam ik als kind nooit in echte pretparken en kon ik mijn vergissing dus niet met eigen ogen vaststellen. Later hebben anderen mij verteld dat een achtbaantrein enkel passagiers telt en dat je als bezoeker dus ook helemaal vooraan kan zitten.

Ik heb een tijd beweerd dat de looping star in Slagharen een tweedehandsje uit Bobbejaanland was. Achteraf gezien bleek de openingsdatum van de eerste ver voor de sluitingsdatum van de tweede te liggen en kwam ik tot inzicht. Het Amerikaanse Dollywood en Silver Dollar City met hun respectievelijke attractieaanbod haspel ik ook wel eens door elkaar.

Citaat:

---

Oorspronkelijk geplaatst door Pretparkfreak7

Ik heb een tijd beweerd dat de looping star in Slagharen een tweedehandsje uit Bobbejaanland was. Achteraf gezien bleek de openingsdatum van de eerste ver voor de sluitingsdatum van de tweede te liggen en kwam ik tot inzicht. Het Amerikaanse Dollywood en Silver Dollar City met hun respectievelijke attractieaanbod haspel ik ook wel eens door elkaar.

---

Dat van Looping Star heb ik echt honderd keer gehoord,vreemd hoe dat ontstaan is.

Ik was ervan overtuigd dat je in het Huis van Houdini écht overkop ging. Als kind heb ik daar zitten wenen, roepen en tieren. Intussen weet ik wel beter...

Ook Vogel Rok ging voor mij overkop. Dit kwam vooral door een visual in het openingsjaar, waarbij een dubbele looping stond. Deze had een oranje kleur, welke me echt deed denken dat dit binnen bij Vogel Rok gebeurde. Hierdoor heb ik wel mijn schrik om overkop te gaan overwonnen.

En om verder te gaan met Vogel Rok. Ik was enkele jaren niet meer in de Efteling geweest tot ik er plots weer kwam. Groot was mijn teleurstelling om vast te stellen dat Vogel Rok geen launch meer had. Ik was er echt van overtuigd dat deze startte met een lancering in plaats van een klassieke lifthill.

Citaat:

---

Oorspronkelijk geplaatst door simon

En om verder te gaan met Vogel Rok. Ik was enkele jaren niet meer in de Efteling geweest tot ik er plots weer kwam. Groot was mijn teleurstelling om vast te stellen dat Vogel Rok geen launch meer had. Ik was er echt van overtuigd dat deze startte met een lancering in plaats van een klassieke lifthill.

---

Om verder te gaan met de lifthill van Vogel Rok: Ik schaam me er totaal niet voor om dit te zeggen (hoort dus eigenlijk niet thuis in dit topic) maar de muziek die je tijdens het beklimmen van deze lifthill hoort, vind ik nog steeds de allerbeste pretparkmuziek die ooit geschreven werd! De perfecte spanningsopbouw om aan een achtbaan te beginnen :eek:

Wel ontopic: zelfs als volwassene heb ik nog een tijdlang niet geweten of beseft dat achtbanen na optakeling of lancering de rest van het parcours zonder aandrijving afleggen. Mat andere woorden, tot enkele jaren terug dacht ik dat elke coaster powered was ....

Vooraleer dit topic volledig onder het stof verdwijnt, wil ik ook nog iets kwijt.

Ik heb me ooit eens, ongewild, vreselijk misdragen in een pretpark :o.
Het gebeurde toen ik een jaar of 25 was. Ik stond samen met een vriend in de wachtrij van Vampire in Walibi. Voor ons stonden twee meisjes van dezelfde leeftijd ongeveer. Ik was nog niet zo bekend met pretparken.

Poortjes gaan open, die twee meisjes nemen plaats in de trein, maar verlaten die onmiddellijk weer aan de andere kant. Ik met mijn stomme kop “Oh die gaan ergens anders zitten, dus kunnen wij plaatsnemen.” Bleken ze natuurlijk gewoon hun rugzak te gaan wegzetten en even later stonden ze er terug en zag ik mijn vergissing in.

We wilden terug uitstappen maar de beugel zat al genadeloos dicht en de operator was niet in de buurt. We zijn dus gewoon, in de plaats van die meisjes, vertrokken. Ze namen dit nog tamelijk goed op gezien de omstandigheden.

Ik had nog gehoopt dat ze de volgende rit zouden mogen plaats nemen, maar als ik nu bekijk hoe pretparken werken, vrees ik dat ze waarschijnlijk vriendelijk naar de uitgang verwezen zijn geworden. Ik kan me hun frustratie best voorstellen.

We hebben ze achteraf niet meer terug gezien, anders had ik ze wel op een ijsje getrakteerd ofzo.