X

Privacy Statement (GDPR)


Beste bezoeker,

In het kader van GDPR hebben wij een privacy statement gelanceerd waarin wij uitleggen hoe wij omgaan met jouw persoonlijke data. Je kan het privacy statement hier terugvinden.

Uw Pretparken.be-team


Nog geen lid? Maak hier je gratis account aan!

Resultaten 1 tot 11 van de 11
  1. #1

    [TR] Blackpool Pleasure Beach 21 & 22 aug. 2018

    Beroepshalve word ik vanaf 3 september opnieuw geconfronteerd met gedrochtelijke voornamen. Indien daar ooit een ‘Blankenberge’ bij zou zijn, trakteer ik de ongelukkig genaamde op een tripje naar de Oost-Franse stad Nancy. Liefhebbers van het betere Vlaamse rocklied weten waarop ik hier alludeer: https://www.youtube.com/watch?v=P_X0jR11fu4 Er moet ongetwijfeld een Britse variant bestaan die de vergane glorie van Blackpool-sur-Mer even genadeloos door de mangel haalt. Sea(life), sex and sun, overroepen pier-vertier en getatoeëerde bierbuiken (m/v/x) vind je immers ook aan de oostrand van de Ierse Zee. Het meest vermeldenswaardige punt van verschil tussen beide badsteden is voor de meeste lezers hier geen onbekende, maar ‘Zwartvijver Plezierstrand’ (BPB) was wel tot voor kort de belangrijkste blind spot op m’n persoonlijke Europese pretparken-kaart. Hoog tijd dus dat ik hier eens m’n licht op zou werpen.



    Majestueus kan je deze entree bezwaarlijk noemen. Er bestaan blijkbaar mensen die in roestvegen vintage quality zien. Dat die roodbruine lijn consequent wordt doorgetrokken in het park, zouden we niet veel later veelvuldig merken.



    Meer klasse viel ons te beurt bij de binnenwachtrij voor de (online aangekochte) tickets. We kregen elk een all-ride-polsbandje, tickets om het park ongestoord binnen en buiten te lopen – geen gebruik van gemaakt –, tickets voor hetzelfde lekkers the day after en kortingsbonnen voor de tourist-traps van Merlin. Fun fact: het parkplan hanteert zeeslag-gewijze letter-cijfercombinaties ter oriëntering.



    Hieronder een stuk van de ticket- en tassencontrole. Ter info: het parkreglement verbiedt picknick maar laat wel ongeopend flessenwater toe.



    Dat we een Grand Day Out tegemoet gingen, werd meteen duidelijk gemaakt door onderstaande vitrine bij de ‘uitgang van de ingang’.



    Een beetje onwennig volgden we de massa richting … jawel: Icon. Deze nieuweling zou pas een half uur na parkopening gaan rijden, wat we in combinatie met de mini-jetlag wel erg laat vonden. Gelukkig begonnen ze er zo’n kwartiertje vroeger dan geafficheerd aan en reden ze met drie treinen. Dat werd dus een frontritje voor Florian (15 jaar) en daarna idem voor Leon (8 jaar) en mij.



    Op shining Icon (nog) geen spatje roest te verkennen.

    Ik kon me nooit vinden in teleurstellingen over de zogezegd makke lanceringen van Helix. De topografie, laatavond-ritten en het feit dat de groene Zweed geen overschaduwende grote buur heeft, spelen misschien mee in mijn immer positieve belevingen ginds. Op Icon vond ik beide launches de eerste keer wel maar zwakjes. Tijdens latere - en soms nattere – ritten ervoer ik meer kracht, zeker bij de eerste launch. Leuk trouwsens dat je hier meteen de hoogte in wordt geschoten, al wordt dit effect visueel een beetje teniet gedaan door de nabije grote broer. Topcoasters mixen zonder te overschaduwen: ook in Salou konden ze niet wat in Göteborg en Stockholm wel kon.



    De tweede launch loopt parallel met de eerste. Sorry voor opnieuw een vergelijking, maar zou dit verklaren waarom Icon veel minder lang leek dan Helix? Of ligt het gewoon aan +/- 250 m lengteverschil?



    Ondanks de beperkte ruimte in het park hebben ze hier toch een uitnodigend uitkijkpunt kunnen creëren. Ik merkte in Toverland tevreden op dat onder, boven en naast die andere nieuweling ook vergaap-plaatsen zijn voorzien. Misschien is deze trend wel de belangrijkste verdienste van Baron 1898.

    Florian had z’n huiswerk gemaakt, gebaseerd op beproefde aanvalsplannen. De aangegeven aanvangstijd half ten bij de ingang van Steeplechase werd keurig gerespecteerd.



    Op deze capaciteitsdraak was de middelste baan buiten bedrijf. Omdat we niet konden uitmaken of de enkelingen voor ons in solo- of duo-formatie zouden racen, begon het gokken eigenlijk al voor onze start. Door een gewillige jockey voor te laten, konden we toch een duel bewerkstellingen: Florian vs. Leon en mij.



    Wie uit de binnenbocht kwam nam steeds de leiding over en we finishten quasi gelijktijdig. Jammer dat hier geen ceremoniële aanduiding van de winnaar is zoals bij JEDD. Op onze tweede en veel grijzere dag in BPB waren nu enkel de twee meest linkse banen actief en misrekenden we ons voor een duel. Leon en ik verloren kansloos van nobele onbekenden.



    Qua constructie zo mogelijk nog specialer en opnieuw met nada capacidad was ons derde target van dag één: Revolution. Het ding laat zich misschien wel omschrijven als een tweedimensionale voorloper van de Boomerang-coasters. Het station is meteen het hoogste punt, van waaruit je een fraai overzicht hebt over het park.



    De constructie heeft iets van een brug, ontworpen door Gustave Eiffel …



    Hit ritverloop is samen te vatten als een prehistorische lancering voorwaarts, een looping, stilstand op een tweede platform, een achterwaartse lancering, dezelfde looping en stilstand in het station. We deden Revolution de eerste keer back en een dag later front. Toch denk ik niet dat de zitplaats bepalend is voor de beleving. Beide stations zijn immers horizontaal, iedereen vertrekt dus vanuit dezelfde hoogte. Ooit was dit wellicht een revolutionair ding en wegens z’n beperkte voetafdruk heeft-ie na bijna 40 jaar nog zeker bestaansrecht. Maar het gebrek aan soepelheid is another cook.



    Ik weet niet of het gelach van de getroonde hierboven rechts net als in BJL’s Kinderland komt door optica van de passerende mensen. Alleen passeren hier continu mensen, wat resulteerde in continu en dus irriterend gelach in de pre-wachtrij van Icon. Zou een timertje instellen hier geen optie zijn?

    Omdat de meest dominante coaster maar kort voor de middag opent, gingen we nog steeds tijdens onze eerste voormiddag
    Avalanche berijden.





    De Zwitserse theming is iets minder dan in pakweg de Efteling of EP. Jammer dat beide treinen als Union Jack zijn overschilderd. Doe er dan eentje in rood met wit kruis, of waarom niet op z’n Jamaicaans? Onderstaand beeld is mooier dan in werkelijkheid. Ik ga naar Engeland en ik neem mee: een tetanus-spuit!



    Fotograferen is verboden in het station, de onride-foto’s moeten immers geld in het laatje brengen. Hieronder een onscherp illegaaltje:



    Qua parcours biedt Avalanche minder dan ½ van z’n soortgenoot in Heidepark aan maar aan wat voor een razende vaart! Een pijnlijke ellenboog neem ik er met een groene glimlach bij, m.a.w. toch wel een toppertje in z’n soort.



    Kan iemand me uitleggen waarom hier en op andere plaatsen in het park nog steeds restanten van (vermoedelijk) de monorail overeind staan?

    BPB heeft net als MPG en PdA Madrid z’n Nick Land. Daar zetten we rond onze eerste middag onze coasterverovering verder, te beginnen met Blue Flyer. Ik had ‘em bijna omschreven als niemendalletje, maar voor een 84-jarige kiddie-woodie neem ik eerbiedwaardig m’n hoed af. Het zou me niet verbazen indien een eventuele vervanging door een nieuwerwets stalen ding op termijn goedkoper is dan het operatief houden van dit oudje. Telkens wanneer een park niet kiest voor de weg van het makkelijkste geld, scoort het bij mij virtuele punten



    In diezelfde categorie, doch iets groter en dus al meer ‘family’ is er de oranje buur Nickelodeon Streak. Een minpuntje van deze 85-jarige is toch het gebrek aan ruimte voor en bij de poortjes. Ook elders in het park word je geconfronteerd met dit capaciteit verlagend ongemak.



    Knap is wel dat een gerestaureerde trein van de voorloper (uit 1924) hier gedrieëndeeld tentoon wordt gesteld. Wij zagen ‘em foutief in als een niet operatieve reservetrein. Da’s dus zeker een compliment voor de herstellers.



    Op dag 2 kwamen we via nog gesloten darkrides kort na 10:00 aan in Nick Land. Daar waren alle attracties al operatief. We begonnen toen met Nickelodeon Streak, gevolgd door de kinder-flume Rugrats Lost River.



    Een gedecoreerd kermis-ding waar je best nat op wordt. Omdat je hier niet in Spanje bent en deze attractie op latere tijdstippen vooral door jonge kinderen met moeders wordt bevaren, had ik het toch iets anders aangepakt.

    Terug naar middag 1, toen we onze knorrende magen voor een tweetal attracties on hold moesten zetten. Voor Wallace & Gromit Thrill-O-Matic wou ik zelfs 40 dagen vasten, al volstonden hier zo’n 20 minuten voor onze eerste niet-coaster-attractie van de dag. Een behoorlijke capaciteit, dus.



    En ook in de wachtrij hangt al heel wat lekkers. Helaas en o zo vaak voorkomend - Fēnix, anyone? – aan het begin van de wachtrij te weinig stilstand en dus ook te weinig tijd om de decoratie waar te nemen, gevolgd door schoorvoetende ophokplicht. Deze drie kon ik nog net digitaal meegraaien:







    Sta me toe even veganistisch aan te vullen: Peas release me … let me grow. For I don’t clove you anymore … Nog eentje: O Carrot, you hurt and make me cry. But if you leaf (sic) me, I would surely dry.

    De structuur van deze vernieuwde darkride voelt misschien nog wat kermisachtig aan, maar voor een diehard-fan van alles wat Aardman ooit geboetseerd heeft, deert dat niet. Dat ik aansluitend vrijwillig en langdurig in de shop vertoefde en zelfs een prullarium aanschafte, is veelbetekenend.



    Eén rit is natuurlijk te weinig om alle details op te nemen, het bissen zouden we wel een dagje uitstellen.



    Eén randbemerking: er rijden telkens twee gekoppelde karretjes. Een belangrijke scene uit ‘The Wrong Trowsers’, nl. de aanstormende speelgoedtrein, kregen we enkel te zien vanuit het tweede karretje. Toeval of een (schoonheids)foutje?



    Waarom worden sommige rollercoaster-fans in het station van Big Dipper als een celeb gefêteerd? Eentje deed ooit iets fantastisch in het showprogramma ‘You bet’, wat oudere lezers misschien nog kennen als ‘Wedden dat’. Bekijk maar eens dit filmpje https://www.youtube.com/watch?v=EYDaLfhq-j4



    Een ander deed nog gekker en bereed gedurende anderhalve maand deze nu 95-jarige coaster.



    We bereden deze woodie à rato van one a day, goed voor wat antieke airtime. Ook leuk dat-ie op z’n eigen stationsdak rijdt …



    … en dat-ie deel uitmaakt van de spaghetti met o.a. Icon. Minder leuk: veelvuldige roestsporen op een woodie!



    Ach, het zal ons worst wezen!



    “Gezellige drukte” is een term die ik nooit heb begrepen, al weet ik dat de Efteling ‘em op z’n kalender bezigt. Ik denk niet dat onze eerste dag in BPB echt druk was, afgaande op de wachttijden. Maar aan de eetkraampjes heerste in de vroege namiddag wel zitplaats-schaarste. Geef ons dan maar gezellige ondrukte zoals onlangs in een beregend Djurs op het einde van de lokale schoolvakantie. Dan krijgt zittenblijven een wel heel leuke betekenis.

    Wedden dat … we alle drie ons snelvoedsel inwendig zouden houden tijdens een ritje op een SLC? Fotogeniek is het ding wel, met z’n pilaren op het water:



    Het zal wel meer met de timing dan met het attractietype te maken hebben, denk ik: voor het eerst moesten we nu toch een kleine 30 min. aanschuiven. Dat Infusion een tweedehandsje is uit Southport, wist een groot aantal lezers ongetwijfeld al. Onbeduidend is het feit dat mijn all time favourite artist daar geboren is en mijn pseudoniem is ontleend aan zijn coverversie van ‘The Days of Pearly Spencer’. Kermisattracties duiken trouwens geregeld op in zijn helaas vaak offline gehaalde videoclips.



    Themaloos is niet hetzelfde als decoratie-loos: bemerk de aardige wall of water. Bovendien gebeurde de optakeling parallel aan de kustlijn wat dit gebeuren al veel minder saai maakt. En natuurlijk maakt ook Infusion deel uit van de spaghettiknoop, zij het als rigide, ongare sliert.

    Twee kritische vraagjes bij dit artikel uit 2006 n.a.v. de komst van Infusion: http://interpark.co.uk/blackpool-adds-infusion-ride/ Is de hoge prijs van destijds £ 8 mln. overschat of te verklaren door de afbraakwerken in Southport en het puzzelwerk op het water? En hoe realistisch zijn die 6 mln. jaarlijkse bezoekers? Daarmee zou BPB Europa’s nummer 2 zijn, terwijl ze niet eens in de top-20 staan volgens https://en.wikipedia.org/wiki/List_o...ankings#Europe

    Langer met Florians geduld spelen, zou van sadisme getuigen, dus begaven we ons eindelijk naar de ingang van Big One. Door z’n enormiteit is de coaster nog het best te fotograferen van buiten het park.



    Deze gigant was zoals aangekondigd pas vanaf 11:30 geopend. Twee operatieve treinen en een wachtrij van een tiental meters buiten het volle station, resulteerden in een kwartiertje wachten. We deden ‘em de allereerste keer bijna front en eerlijk gezegd: ik werd niet echt van m’n sokken geblazen. Mooi zicht bij de optakeling, loodrecht op de zee. Het parcours beschrijft ruim de halve omtrek van het park, zodoende fungeert hij ook nog als razend rondrit-treintje. Qua hoogte, snelheid en lengte zit het zeker snor, maar deze rode reus is ook ruw en remt op die laatste heuvel, dus bye bye airtime.

    We gunden ‘em terstond tweede kans, nu bijna achteraan gezeten. Zoals ze het bij Vermaelens Projects zouden zeggen: “Een wereld van verschil.” De afdaling met ruk naar rechts (ga daarom voor de kick best links zitten) voelt er veel krachtiger aan. De Parkgids meldt enkele muisklikjes hiervandaan een snelheid van 1191 km/u! Ook enkele andere stats van BPB-coasters zijn wellicht met een factor 10 verhoogd. Ik veronderstel dat de afdaling op Big One met correcte stats hier en daar moet onderdoen voor die van Expedition G-Force en Wildfire, maar de primitieve heupbeuels - eerder te verwachten in een wilde muis of mijntrein – deden me net geen doodsangsten uitstaan. Ja dit is toch een Grote Coaster!

    In het sfeerarme station zorgde Florian op dag 2 vestimentair voor de nodige sfeer:





    Flashback naar onze eerste bezoekdag. Op Red Arrows Skyforce zou ik m’n record van 29 omwentelingen uit Duinrell breken en zo nodig ook m’n beide sleutelbenen. Ik durfde zelfs van een verdubbeling gewagen en overmoedig scandeerde ik naar de losers om me heen de uitslag van twee wedstrijden op het jongste WK overbetaald voetbal en een zinnetje uit ‘Money for Nothing’ van Dire Straits. Inderdaad: “That’s the way you do it!”. Hoe groot was mijn ontgoocheling toen ik geen digitaal scorebord zag, noch met vliegtuignummer, noch met een foto van de potentiële seizoens-recordhouder in volle actie. “Hoogmoed komt voor den val” blijkt nog een verdienste te zijn van Baron ‘98. By the way: is de attractienaam een eerbetoon aan de (concurrerende) constructeur van de rode reus?



    Tijd voor wat rust, al was het wel even zoeken naar de ingang van Grand Prix. Dat heeft te maken met het grote en best complexe parcours en de mogelijke verwarring met de kinderversie van deze attractie, die we ongemoeid lieten. Ondanks het weinige volk voor ons moesten we hier toch ruim 30 min. wachten, wat misschien wel eigen is aan dit attractietype bij zonnige weer.



    Aanpalend bevinden zich een lokaal radiostation en een keet waar een dame je tegen harde valuta een privédienst verleent. Stop maar met fantaseren, het betreft een plaatselijke Mme Blache. Ondanks haar Roemeens klinkende naam vermoed ik dat ze even Brits is als de black pudding bij ons ontbijt. Knipsels pakken uit met de celebs wiens toekomst deze dame zou hebben voorspeld. Ik zou hier liever een gebouw zien, gewijd aan de rijke parkgeschiedenis of aan echte celebs die het park ooit bezochten. Zie o.a de roltrap en de hands of fame in Liseberg.



    Nog meer rust vonden we bij de donkervaart River Caves. Het begin oogde weinig belovend, ondanks ook hier een citaat van Dire Straits:



    Het interieur schippert qua niveau tussen Hollywood Tours en Fata Morgana. Ja, da’s wel erg ruim gemeten, maar we vonden het beter uitgewerkt en groter dan verwacht, geen kermis-troep dus.

    Al even onvoorbereid belandden we bij Imposible. Het begin is een spiegel-doolhof, gevolgd door een stukje Technopolis-van-den-je-weet-wel-welke-dicount. In de daaropvolgende donkere vergaderzaal kreeg Leon een hysterische aanval. Mogelijk voelde zijn zesde zintuig aan dat er een madhouse zou volgen. Dit filmpje zou ‘em wel eens gelijk kunnen geven: https://www.youtube.com/watch?v=drvkPauq9yw

    Wie kan vertellen wat we hierbinnen (thematisch) gemist hebben, weet natuurlijk ook dat er nog één coaster ontbreekt in bovenstaand relaas. Een dubbele bovendien want Grand National is een duellerende woodie.



    JEDD maar dan vernoemd naar – opnieuw – een paardenrace, met een erg disfunctioneel station. Beide operators moeten de polsbandjes scannen en het volk naar, op en van beide coasters leiden. Uit plaatsgebrek kunnen noch de operatoren, noch de wachtenden op het perron 100% zien of een poortje bevolkt is, waardoor ook bij - laat het “gezellige” maar weg – drukte soms met dubbele lege zitting werd vertrokken.



    Such a shame …

    Ook jammer dat de winnaar hier na een lange moebius-rit met meerdere airtime-momenten niet middels vlaggen of getoeter wordt aangeduid. Al las ik dat hier steeds dezelfde trein met ruime voorsprong wint. Sta me toe te dit licht corrigeren: wij ervoeren in totaal drie keer dat hetzelfde perron telkens won: het meest rechtse bij het betreden van de attractie, ofte de meest linkse trein bij vertrek. Op dag één verloren en wonnen we één keer, op dag twee wisten we waar in te stappen voor een gewisse overwinning. Grand National, ook al een 80-plusser, vond ik veruit het beste oudje van het park. Maar wat opfriswerk met hedendaagse decoratie en functionaliteiten zou niet misstaan. Lees: "is hoogst nodig".

    Na het bissen van Icon restte ons op dag 1 nog tijd voor twee attracties. Het zal de kenners verbazen dat we opteerden voor de launchtoren Ice Blast, waar twee operators zorgden voor prima voorsortering …



    … en de lage skyflyer / zwiermolen Flying Machines, een attractietype waar ik pas onlangs in Legendia kennis mee maakte.



    Ondertussen was het bijna 19:00 dus sluitingstijd. “Geen Valhalla dus op dag 1,” hoor ik u denken. Tuurlijk wel: we zagen immers tijdens onze vliegminuten dat er nog steeds volk werd toegelaten tot de monsterlijke waterattractie. En effectief: de wachtrij en niet de attractie sloot om 19:00 Met deze klantvriendelijke maatregel scoort een park altijd punten bij mij.



    Een extra reden bovenop het zelf bewerkstelligd uitstel van de sluitingstijd, is dat we niet met een nat pak nog een halve dag in het park hoefden rond te lopen. Dat we nat zouden worden, was een zekerheid en werd duidelijk aangegeven. Bijna iedereen die niet zoals ons over duurzame, waterwerende boven-en onderkledij beschikte, kocht zo’n wegwerp-poncho, waar de vuilnisbakken net buiten de attractie van uitpuilden. Plastic Ocean, anyone?

    Nat worden in een attractie is voor mij als het saldo op m’n bankrekening: hoe hoger, hoe beter. Wanneer we ondanks het zuigwerk van een operator een boot betreden met 10 cm water, verliest een park bij mij kostbare punten Zeiknatte schoenen en sokken: nee bedankt!



    Merk op dat exterieure decoratie al wat heeft moeten inboeten t.o.v. de foto in de Parkgids en dat op dag 2 de waterval niet stroomde.

    De rit zelf dan: de binnenhuisdecoratie – zeker van de eerste scenes – dateerde duidelijk uit hetzelfde millennium als pakweg BJL’s Indiana River. Was dit nu die verbluffende binnen-water-attractie? Jazeker, maar dan wel door de lengte van het parcours, de steeds beter uitgewerkte scenes en vooral de ijs-, wind- en overvloedige vuur-effecten. In weergevoelige parken ervaar ik binnen-waterpret altijd wel een beetje als gebouwverspilling. Dat kletsnatte pak hoefde voor mij dus niet, maar het Noordse hiernamaals was wel een prachtige afsluiter van onze prachtige eerste dag.



    Door de tijdsprongetjes hierboven beschreven, worden u en ik bespaard van een al te gedetailleerd verslag van onze tweede parkdag. De (roest)rode draden van dag 2: grijzer en natter weer, iets minder volk, lagere capaciteit, het berijden van alle niet-blauwe coasters en natuurlijk enkele dingetjes die we op dag 1 niet hadden gedaan.

    Tussen het achteraan coasteren door pikten we nog de botsauto’s Dodgems mee. Er kon maar met een zestal wagens gereden worden en de snelheid ervan was heel divers. De operator gaf aan dat Leon en ik in de snelste wagen zaten en dat bleek nog te kloppen ook. Tijdens de hele rijbeurt is de operator commentaar en instructies aan ’t geven, ik interpreteerde dit initieel foutief dat enkel counterclockwise mocht gereden worden. Een beurt later reed Florian in een beduidend trager karretje. Positief: de beugels, zoals ook al in Thorpe Park. Dat zou overal een verplichting moeten zijn ter vervanging van die wurgende gordels.



    Op zoek naar de kinder-auto-attractie kwamen we per abuis bij Eddie Strobart Convoy Ride uit. In de wachtrij van Ghost Train hadden we voor het allereerst en allerlaatst last van een roker net achter ons. Haar hyper-kinetisch kind maakte het half uur aanschuiven er niet aangenamer op en bewees dat het dubieus kalmerend effect van roken geenszins erfelijk kan zijn.



    Leon overleefde mentaal deze als eng bedoelde, totaal afgeleefde kermisattractie, wat dan ook het enige positieve is dat ik hierover kan melden. Sorry maar ‘lekker fout’ is voor mij even contradictorisch als ‘gezellig druk’. Ik heb tot op heden nog maar twee keer bewonderend plezier beleefd aan rijdende spookhuizen, die niet toevallig in Europa’s twee meest bezochte parken te vinden zijn.



    Van gelijkaardige makelij doch iets creatiever en kindvriendelijker, is Alice Ride, al doet het schreeuwlelijk fluo van het indoor-deel nog steeds wat pijn aan m’n ogen. De decoratieve wagentjes zorgen er helaas voor dat er soms maar drie i.p.v. vier passagiers mee kunnen.



    In Nick Land bereden we Fairy World Taxi Spin, qua type te vergelijken met Maja’s bloemending, al kwam het water hier verticaal en op puur natuurlijke wijze tot ons.



    Een Ideaal schuiloord leek ons de binnenvaart Dora’s World Voyage. Daar stond verrassend weinig volk … omdat het zowaar een buitenattractie betreft waarvan je van buiten af enkel het binnenstation kan zien!



    Wat had ik graad ‘China’ doorstreept en vervangen door ‘Mexico’:



    Een bijzondere vermelding verdient zeker Derby Racer: een enorme en best snelle carrousel met enkel paarden.



    Het orgel is trouwens van Vlaamse makelij en speelde heel toepasselijk https://www.youtube.com/watch?v=gmF_bG5IVnM



    Met wat geluk kregen we op de launchtoren nu een ander panorama. Iets minder geluk bij Big Dipper, waar net voor onze neus een tweede trein uit bedrijf werd genomen.



    Nog minder geluk bij Big One, die door de hevige wind pas ruim na de middag opende en maar met één trein reed. Een monsterfile, on-Brits voordring-gedrag en behoorlijk wat fastpassers waren het gevolg, waardoor Icon twee keer onze voorkeur genoot. Uiteindelijk konden we na een Burgerkingske ook Big One nog twee keer berijden, o.a. door een Valhalla-ke te doen: aansluiten in de wachtrij kort voor sluitingstijd. Valhalla zelf was nu niet onze laatste attractie, we waren immers voorzien van reservesokken.



    Fontein-gein gaf me het geruststellend gevoel toch meer in een pretpark dan op een kermis te zijn. Maar het choreografisch minishowtje dat halfuurlijks wordt opgevoerd, verdient voor mij geen attractienaam.

    Een wederkerende bedenking: een pretpark-dag is een momentopname en hangt van heel wat toevalligheden af. Indien de tweede parkdag onze eerste – of nog erger: onze enige – dag had geweest, zou ik lang niet zo’n positief gevoel overhouden aan BPB.

    De sponsoring viel in vergelijking met EP ook reuze mee, al trek ik de roestwerende werking van Pepsi ernstig in twijfel. Misschien moet men voor één van de oudjes een gesponsorde naamsverandering overwegen: ‘Hammerite the Ride’.

    Of BPB een coaster-Walhala is, laat ik in het midden. Kwantitatief en historisch behaalt het park een monsterscore, maar een absolute wereldtopper ben ik er toch niet tegengekomen.

    Tot slot mijn WC-analyse! De sanitaire etablissementen zijn slecht tot niet aangeduid in het park en pissen in een collectieve opvang-goot is toch niet meer van deze tijd. Nochtans heeft BPB tot enkele jaren terug meermaals enkele ontlastingsprijzen in de wacht gesleept:



    Ook niet meer van de tijd zijn masochisten die zich laten dicteren door schrijfsels van 1300 jaar, 2000 jaar of langer geleden. Is het ter wille van hen dat je deze boodschap moet lezen?



    Geen transgenders in het personeel? Effe de Britse Unia bellen!

    Fingers crossed opdat onderstaande decoratie langs het autoparcours en te zien vanuit de Icon-wachtrij, niet moet worden aangepast omwille van onverdraagzame gevoeligheden:



    Na 19:00 lijkt Blackpool-South wel uitgestorven. Wij bezochten de zuidpier louter om wat plaatsjes te schieten. De uit de kluiten gewassen snelbouw-logflume was er gesloten.

    De Merlin-attracties meer noordwaarts lieten we ook ongemoeid. Bij zonnig weer hadden we misschien wel de Tower bezocht.

    Blackpool Zoo was gratis met een BJL-abo, u raadt dus al waar we een deel van onze derde dag doorbrachten.

    Die avond reden we met de kusttram doelloos noordwaarts en werden getrakteerd op een kilometer lange lichtpracht. Vanaf 31 augustus rijden talloze praalwagens tijdens de zgn. Blackpool Illuminations, maar de juweeltjes zijn dus al voorafgaand in statische doch lichtgevende (en soms pratende) gedaante te bewonderen ergens tussen Blackpool en Fleetwood.



    “Must destroy”



    “Dim the lights, you can guess the rest”

    Dank voor het lezen en de hopelijk niet als verspilling ervaren tijdsbesteding!

    Parental advice: Bijna al onze vliegtrips de afgelopen twee jaren waren zonder de mama van m’n zonen. Daar zaten al eens vluchten bij naar niet-Shengen-landen (BRU-LHR en BRU-DUB) en vluchten vanuit NL (EIN-REU en EIN-KRA). Voor de vlucht EIN-MAN moesten we in Eindhoven langs zo’n Shengen-loket. Daar werd me gevraagd of ik een schriftelijk bewijs van co-ouderlijke toestemming had. Nee natuurlijk en na wat gestress mochten we toch door omdat de beambte de kans dat ik aan kindersmokkel deed als quasi onbestaande inschatte. Haal voortaan dus op het gemeentehuis best een doc. indien de kinderen naar het buitenland vliegen zonder het gezelschap van allebei de ouders.
    Laatst gewijzigd door Earlyspencer; 26-08-18 om 22:25.

  2. #2

    Re: [TR] Blackpool Pleasure Beach 21 & 22 aug. 2018

    dank je wel voor de uitgebreide en aangename TR !
    Ik herinner me Blackpool vooral met die metersbrede casino-achtige paleizen waarin tal van bejaarde zijn laatste leefgeld aan het opdraaien was...Is dat nogsteed zo; dat gaan bekijken was al een attractie op zich

  3. #3

    Re: [TR] Blackpool Pleasure Beach 21 & 22 aug. 2018

    EXTERMINATE EXTERMINATE EXTERMINATE...

    Enig idee wat het verschil is tussen blackpool illuminations en de Switch-On?

  4. #4

    Re: [TR] Blackpool Pleasure Beach 21 & 22 aug. 2018

    Citaat Oorspronkelijk geplaatst door coasterfrenzy Bekijk Berichten
    Enig idee wat het verschil is tussen blackpool illuminations en de Switch-On?
    Nee, al vermoed ik dat het hele festival (tot begin nov.) met Illuminations wordt aangegeven, inclusief concerten zoals dit jaar van Brittney S. (indeed: "Exterminate!"). De Switch On & Switch Off zou dan kunnen wijzen op het (dagelijks) begin en einde van het lichtspektakel. Je vindt uurschema's online.

  5. #5

    Re: [TR] Blackpool Pleasure Beach 21 & 22 aug. 2018

    Blackpool Pleasure Beach had vroeger gratis inkom, vandaar dat ze aan 6 miljoen bezoekers geraakten. Een jaar of 7-8 geleden hebben ze een toegangsprijs ingevoerd omdat ze teveel last hadden van dronken en vechtgrage hangjongeren. Hoeveel bezoekers ze nu nog halen is een raadsel, maar het is niet voor niets dat ze in die periode tal van attracties gesloten hebben (Space Invader, Circus Clown, Noah's Ark,...). Het ging de eerste jaren na de invoering blijkbaar erg slecht met het park.

    Bedankt voor het fijne TR! Voorpret voor volgende maand voor wat mij betreft het tofste pretpark van Europa.

  6. #6

    Re: [TR] Blackpool Pleasure Beach 21 & 22 aug. 2018

    Space invader is gesloten vanwege een ongeval. Noah's ark al vóór de nieuwe prijsstelling van het park zodat ze de ruimte er onder als inkomszone konden gebruiken (ticketcontrole etc.). Circus Clown is volgens mij ook al langer weg, maar is in elk geval tesamen met een aantal andere zwaar verouderde kinderattracties verdwenen om plaats te maken voor nieuwe, modernere attracties. Lijkt me dus niet dat dit te maken had met het slecht draaien van het park.

    Na het invoeren van het nieuwe systeem lijken de investeringen traag te zijn gegaan, maar daar kun je je op vergissen. Het invoeren van Nickland was zeker niet goedkoop. Niet alleen veel renovaties, maar ook diverse nieuwe attracties zijn toen toegevoegd. Dan is er nog de Wallace en Gromit Darkride en de vliegertjesmolen (air race). Nu hebben ze voor het eerst sinds vele jaren weer een nieuwe coaster gezet. Dat valt harder op dan al die andere nieuwigheden. Maar het park heeft natuurlijk al veel achtbanen en ik kan me goed voorstellen dat ze hun aanbod wat diverser willen maken.

  7. #7

    Re: [TR] Blackpool Pleasure Beach 21 & 22 aug. 2018

    Bedankt voor het uitgebreide tripreport. De stad Blackpool zelf is door zijn marginaliteit al een attractie op zich, het pretpark vond ik fantastisch. Alsof de tijd er is blijven stilstaan. Jammer dat ze de wilde muis weg gedaan hebben maar zoals ik het me herinner hadden bijna al hun achtbanen een hoog fun gehalte.

  8. #8

    Re: [TR] Blackpool Pleasure Beach 21 & 22 aug. 2018

    Ik was er in eerste instantie aan begonnen met een bedrijpe geestestoestand en heb het toch nog tot driekwart gehaald, dat pleit voor je TR. Net het laatste kwartje ook ingehaald. Zeer uitgebreid TR. Parallellen tussen Indiana River en Valhalla had ik zelf nog niet gemaakt.

    Ik ben het wel met je eens dat Blackpool geen échte hedendaagse coasterwereldtopper heeft. Nostalgisch hout maakt dat een beetje goed, maar ergens blijf je toch wat op je honger zitten op dat vlak. De collectie foute darkrides kan mij dan weer wel charmeren: vooral omdat er ook klasbakken staan als Valhalla en Wallace & Grommit.

  9. #9

    Re: [TR] Blackpool Pleasure Beach 21 & 22 aug. 2018

    Goh.. ja, een moderne TOP coaster ontbreekt, maar heeft ook lang volstrekt niet in het park gepast. Pas met Infusion, Nickland, Wallace & Gromit en nu Icon wordt het park er beduidend anders op. Desalniettemin zijn het juist de klassiekers die het park maken. Vooral Wild Mouse is hierbij toch een groot gemis, maar ook Steeplechase, Revolution en alle woodies blijven geweldig leuk om te doen. Zelfs de bobbaan is redelijk pittig voor zijn kleine formaat. Jammer eigenlijk dat het park niet kan uitbreiden, want ik denk dat dat toch hetgene is wat ze het harsdte nodig hebben.

  10. #10

    Re: [TR] Blackpool Pleasure Beach 21 & 22 aug. 2018

    Citaat Oorspronkelijk geplaatst door coasterfrenzy Bekijk Berichten
    Space invader is gesloten vanwege een ongeval. Noah's ark al vóór de nieuwe prijsstelling van het park zodat ze de ruimte er onder als inkomszone konden gebruiken (ticketcontrole etc.). Circus Clown is volgens mij ook al langer weg, maar is in elk geval tesamen met een aantal andere zwaar verouderde kinderattracties verdwenen om plaats te maken voor nieuwe, modernere attracties. Lijkt me dus niet dat dit te maken had met het slecht draaien van het park.

    Na het invoeren van het nieuwe systeem lijken de investeringen traag te zijn gegaan, maar daar kun je je op vergissen. Het invoeren van Nickland was zeker niet goedkoop. Niet alleen veel renovaties, maar ook diverse nieuwe attracties zijn toen toegevoegd. Dan is er nog de Wallace en Gromit Darkride en de vliegertjesmolen (air race). Nu hebben ze voor het eerst sinds vele jaren weer een nieuwe coaster gezet. Dat valt harder op dan al die andere nieuwigheden. Maar het park heeft natuurlijk al veel achtbanen en ik kan me goed voorstellen dat ze hun aanbod wat diverser willen maken.
    Hier toch nog even op inpikken. De entreeprijs werd in 2009 ingevoerd. Datzelfde jaren gingen niet meer open: The Whip, Noah's Ark, Junior Whip, Trauma Towers, Space Invader, Jolly Caterpillar, Clown Coaster en Gold Mine.

    Noah's Ark kan je inderdaad toewijzen aan de inkomszone, Clown Coaster, Jolly Caterpillar en Space Invader liggen allen in het kindergebied dat pas in 2011 omgebouwd werd. 2 van die attracties draaien elders nog en zijn dus niet afgeschreven/onherstelbaar defect. Lijkt me niet dat ze 3 jaar hebben nodig gehad om alles om te bouwen naar Nickland, want Magic Mountain draaide in 2010 wel nog. Dat Gold Mine SBNO ging in 2009/2010 idem, Wallace & Gromit ging pas in 2013 open. Besparingen dus . Het is geen publiek geheim geweest dat het in die periode slecht ging en veel van bovenstaande attracties zijn uit kostenbesparingen (al dan niet tijdelijk) gesloten/verkocht.

  11. #11

    Re: [TR] Blackpool Pleasure Beach 21 & 22 aug. 2018

    Even iets kopiëren uit een minder verwant topic:
    Citaat Oorspronkelijk geplaatst door Phantasiastisch Bekijk Berichten
    Ik vind Blackpool verschrikkelijk... Je loopt precies over het terrein van een schroothandel met gedateerde attracties, foute kleurencombinaties en talloze constructies all over the place. En dat is echt niet overdreven.
    Schroothandel ... bij een ritje op de duellerende woodie kreeg ik in die kale maar vooral onverzorgde omgeving ook wel even een junkyard-erlebnis. BPB met het onderhoud van Tivoli zou wel eens in mijn Europese top 5 kunnen staan, zelfs als er de komende tien jaar geen noemenswaardige nieuwigheden bijkomen.

    Echt op elkaar gebouwde attracties - zie voogaande posts in dat topic - zie ik toch weinig in BPB: de restanten van Noahs Ark bovenop de kassa (geen attracties) of de roestigste der woodies die er op z'n eigen stationsdak rijdt (één en dezelfde attractie), voldoen volgens mij niet aan dat criterium. Bij op elkaar denk ik o.a. aan de waltzer op een dak in Gröna of Fatamorgana met daaronder botsauto's in Tivoli. Noodzaak breekt wet, al zou zo'n attractie-stapeling wel kunnen vloeken in ruimere parken. Wat ik wel kan smaken - niet enkel in plaatsgebrekkige stadsparken - zijn interagerende attracties. De buitendecoratie van Aztec Exp. in BJL apprecieer je meer na een fietsrondje in de lucht, om maar eens een heel bescheiden voorbeeld te geven. Chiapas-Colorado is natuurlijk nog beter, of wuiven jullie nooit naar passagiers in de andere attractie?

Forum Rechten

  • Je mag geen nieuwe onderwerpen plaatsen
  • Je mag geen reacties plaatsen
  • Je mag geen bijlagen toevoegen
  • Je mag jouw berichten niet wijzigen
  •