In Djurs Sommerland herbeleefde ik de ontdekking van wat één van mijn favoriete parken zou blijken. Wat deze reis zo leuk maakte, was dat dit drie keer op een rij zou gebeuren. We zouden namelijk nog naar Liseberg reizen, maar eerst stopten we in dat andere ubergeniale Deense familiepark.

Dag 4: Farup Sommerland



Het beloofde weeral - en net als in 2012 - een prachtige dag te worden, en dat is in bijna geen enkel park zo belangrijk als hier. Farup heeft enkel een 4D cinema wat indooraanbod betreft, en het waterpark is hier- in tegenstelling tot in Djurs in mijn ogen - een absolute must-do. Wanneer je op de parking aankomt van dit park, lonken de achtbanen enorm. Zowel hun launchcoaster als hun houten achtbaan zijn als lokkertjes vlak tegen de parking gebouwd en doen ons héél veel zin krijgen in de dag.



Maar het is de derde van het trio grote achtbanen in het park waarop we onze dag starten. Een halfuur ERT op de nieuwste coaster van het park: Orkanen! Ik was benieuwd, want over deze baan had ik veel goede dingen gehoord. En blijkbaar zijn de verhalen niet overdreven. De achtbaan is bizar soepel, zachtjes intens en bovendien heel mooi ingewerkt. Zelden was een achtbaan zo fotogeniek. Farup werkt niet echt met themazones, maar plant hun attracties doorgaans zo in dat ze min of meer opgaan in hun omgeving. Ondanks de felle kleuren is dat ook hier meer dan geslaagd. Toppertje hoor.





Om half tien zat onze ERT op Orkanen erop: de hotelgasten mochten vanaf dan gebruik maken van Falken en Orkanen, dus onze Exclusieve tijd werd verplaatst naar Lynet. Ook hier kregen we een halfuurtje. Van alle achtbanen op de trip was dit voor mij de grootste herontdekking: ik wist dat ik de coaster een pareltje vond, maar ik had hier véél meer van genoten dan ik had verwacht. De baan is zodanig soepel dat ik me afvraag wat Plopsa verkeerd doet met hun één jaar jongere Anubis, en de rit is misschien nog leuker dan zijn Belgische tegenhanger ook. In het eerste deel zit lekker veel airtime, in het tweede deel heb je één van de beste Zero-G roll's en in het nogal overbodige derde deel zitten de obligate Gerstlauer-knikken waar niemand naar gevraagd heeft. Al bij al wederom een heerlijke coaster waar we uitgebreid van hebben geprofiteerd hebben tijdens ons halfuur!





Eén van de grootste nieuwigheden van het park sinds de vorige keer werd onze eerste attractie wanneer het park effectief geopend was. Hvirvelvinden is een tweedehandsje uit Liseberg en voor mij niet echt nieuw, maar de rit was toch een stuk leuker dan ik me herinnerde en de attractie komt naast Lynet veel beter tot zijn recht dan naast Balder.





Het grootste deel van het park zit verstopt in een bos, en dat is wat Farup zo uniek maakt. Anders dan andere parken - denk Parc Saint Paul - die veel weg hebben van een dumpinggrond van Zamperla, weet Farup perfect hoe ze de natuur en de attracties moeten combineren. Raevens Hule is een origineel maar nogal kort funhouse dat we snel tussendoor meepikken, maar interessanter is de andere attractie die ik in 2012 abuis overgeslagen had: Skatejagten. Dit is een avonturenparcours waar je, wil je alles gezien hebben, gerust een uur voor moet uittrekken en een flink deel van het park bestrijkt. Wij zijn nogal lui en hielden het na een goed kwartier voor gezien, enigszins onder de indruk van dit klimcomplex.











Speciaal voor de farupmaagden maken we ook het verplichte rondje met de overige coasters, waarvan de verassend intense Vekoma Rollerskater de beste is. Ook de Rapid River doen we met plezier, ondanks dat we ietwat teleurstellend droog er terug uitkomen. De flume laten we links liggen omdat het een kale versie betreft van dezelfde layout als in Djurs, en eten doen we uitgebreid in het pizzabuffet van het park.





Het grootste deel van de dag ging uiteindelijk naar het waterpark. Dit is in Farup werkelijk geweldig. Ik kan niet oordelen over de talrijken glijbanen - ik deed er geen één - maar het verborgen grasveldje op de heuvel naast de wildwaterbaan is dé beste plek voor een pretparkmiddagdutje ooit. Sorry Planetarium in Sarkanniemi, ik heb het gezegd. Nabijgelegen wildwaterbaan deed ik tussen de dutjes door trouwens wél en zou wel eens mijn favoriete waterparkattractie aller tijden kunnen zijn. Ik ben niet zo waterparkman, maar hiervoor trek ik met plezier tussen de blote Denen mijn zwembroek aan.





Lynet was niet de enige achtbaan die ik ineens een stuk beter vond dan ik me herinnerde - ik kan hetzelfde zeggen over Falken. Deze woodie lijkt het niet echt mee te hebben: kort parcours, maar één trein op de baan, een first drop waar ze halverwege een bocht in hebben gestoken enzovoorts. Blijkt het nog steeds de immens genietbare funbaan te zijn die we in de ERT van 2012 een uur lang hebben bejubeld. Op de heuveltjes vind je best goede airtime, en op de helixen daartussen worden de botten uit je lijf gerammeld: een onwaarschijnlijke combinatie voor fun, maar het werkt!



Ik jaag dit TR nogal in een snel tempo af - deels omdat ik zover achter sta, deels omdat ik al in het park geweest ben en dan minder vlot met teksten zwier. Ik denk dat ik de essentie van het park wel beschreven heb: veel bomen, goed coasteraanbod, waterpark is héérlijk, goed geslapen. Al bij al een topdag in een park dat zich qua 'fun gehad' eigenlijk bij de absolute top van Europa mag plaatsen. Ik heb me in dit park geen enkele seconden moeten ergeren aan wat dan ook. Was elk park maar een beetje meer zoals Farup!