1. 8 & 9 juni 2018: Six Flags New England
  2. 9 juni 2018: Lake Compounce
  3. 10 juni 2018: Six Flags Great Adventure
  4. 11 juni 2018: Hershey Park
  5. 12 juni 2018: Kings Dominion
  6. 13 juni 2018: Busch Gardens Williamsburg
  7. 14 juni 2018: Carowinds
  8. 15 juni 2018: Six Flags over Georgia
  9. 16 juni 2018: Dollywood
  10. 17 juni 2018: Kentucky Kingdom & Six Flags St Louis
  11. 18 juni 2018: Silver Dollar City
  12. 19 juni 2018: The Blue Flash
  13. 19 juni 2018: Holiday World
  14. 20 juni 2018: Kings Island
  15. 21 & 22 juni 2018: Cedar Point
  16. 23 juni 2018: Coney Island New York




Amper 2 dagen na het aanmaken van onze Cedar Fair platinum passes in Kings Dominion konden we die passes alweer bovenhalen. Carowinds, gelegen op de grens tussen North- en South Carolina, is onze speeltuin voor vandaag. Veel wist ik niet over het park behalve dat het een Cedar Fair park is en trotse eigenaar is van Fury 325.





En bij aankomst is het meteen duidelijk dat Fury 325 heerst over het park en zijn ingang. En natuurlijk zijn er ook een hele boel andere coasters aan het lonken, het zal ongetwijfeld weer een dag vol achtbaangeweld worden. Ik moet er dan ook geen tekening bij maken dat we watertandend en met veel enthousiasme Carowinds betraden.


Voor we naar die ene furieuze achtbaan gaan moeten we eerst nog twee andere coasters scoren. Bert kan hier zijn #500 scoren en als je kan kiezen welke coaster dat wordt is de keuze snel gemaakt natuurlijk. Geen probleem want Vortex ligt op de route. Vortex is een vrij kleine (toch naar B&M normen) B&M stand-up coaster. Na de pak rammeling die we kregen in Green Lantern niet echt het type coaster waar ik nog naar uitkeek… dat de beugels al niet zo goed leken aan te sluiten leek al een slecht teken te zijn. Zorgen voor niks want alhoewel het zeker niet één van de soepelste B&M’s is kregen we geen rammelrit met hoofdpijn als resultaat. Voor de rest is Vortex maar een OK baantje, het soort coaster dat je altijd wel eens doet als je in het park bent maar speciaal ervoor naar Carowinds gaan doe je ook niet. De baan is niet zo hoog, de elementen niet echt heel interessant en de baan is dan ook vrij kort.





Nog een snelle stop bij Ricochet, de lokale wilde muis, en Bert is klaar om zijn 500ste coaster te berijden. Fury 325 opende in 2015 en is met zijn 99,1 meter hoogte de hoogste coaster die B&M ooit gebouwd heeft, en all-round is Fury de zesde hoogste achtbaan ter wereld! De baan is dan ook in een ander soort stijl ontworpen dan we gewoon zijn van B&M mega/hyper coasters. Geen serie floating airtime hills maar een reeks snelle bochten aangevuld met enkele ejector airtime momenten. Fury maakt zijn naam zeker waar en levert een furieuze rit af. Ik en de rest waren enorm onder de indruk. Ik durf best stellen dat Fury 325 de beste baan is die B&M ooit gemaakt heeft, ondanks dat ik nog heel wat B&M’s te doen heb. B&M, maak a.u.b. meer van dit!





Nu hebben we het letterlijke en figuurlijke hoogtepunt van Carowinds al gehad maar er wachten nog tien andere coasters op ons. De volgende die ons pad kruiste was Hurler. Twee dagen geleden hebben we daar de RMC conversie van gedaan (en die was erg goed), nu het origineel dus. Volgens Jos was Hurler een slechte baan en ik bereidde me dan ook maar voor op een rammelritje. Maar niks van dat! Hurler rammelde zeker niet meer dan de gemiddelde woodie en bleek ook heel erg plezierig te zijn. Een aangename verrassing.


Coaster nummer 5 is eigenlijk een oude bekende, want Carolina Cyclone is een kloon van onzer aller bekende Python! Correctie: Python is een kloon van deze Carolina Cyclone, die een jaar voor zijn Nederlandse stiefbroer opende. Stiefbroer want het origineel is gemaakt door Arrow, niet Vekoma. De Nederlanders hebben leentjebuur gespeeld! Qua ritervaring is er amper verschil. Even saai en rammelig (ik heb Python 2.0 nog niet gedaan dus ik vergelijk met de oude Python). Bij opening was zo’n coaster indrukwekkend en werd het als een grote thrill aanzien, nu zijn ze niets meer dan een instapbaan voor kids die hun eerste inversie willen meemaken…





Eenmaal de cycloon uit komen we in een goldrush gerecht. Carolina Goldrush is de allereerste coaster die het park opende en gaat al sinds de parkopening in 1973 mee. Het is een Arrow mine train coaster en is net zoals de meeste andere vrij tam. Gelukkig niet zo tam als die van Hershey Park maar voor ons is deze baan niets meer dan een extra credit erbij. Datzelfde kunnen we ook van Flying Cobras zeggen, een Vekoma boomerang.


Maar gelukkig heeft Vekoma ook nog een interessante kloon achtbaan, en één ervan staat ook in Carowinds. Nighthawk is een flying Dutchman, oftewel gewoon een flying coaster van de oude Vekoma generatie. De versie van Kings Island vond ik erg goed en alhoewel de versie van Carowinds ietsje korter is (heeft een ander einde maar voor de rest is het zo goed als een kloon) had ik dus wel enige verwachting van deze baan. Hier stond ook de eerste en enige wachtrij van de dag, er werd maar met één treintje gereden. Nighthawk was leuk maar had in tegenstelling tot zijn inmiddels geslopen broertje in Kings Island wel wat gerammel. Niet erg veel maar een tweede ritje hoefde voor mij niet.





Nu vond de rest van de groep wel de tijd gekomen om hun lagen te vullen. Ik had echter niet zo’n honger en wou eigenlijk snel de coasterbingo halen zodat ik erna in het waterpark zou kunnen relaxen. Ik en Evert gingen verder coasteren. Up next: Intimidator, die andere B&M mega/hyper coaster die Carowinds al had voor het besloot een nog hogere versie van hetzelfde type te zetten. Het is hun vergeven want Fury 325 is fantastisch, alleen wordt Intimidator zo een beetje in een vergeethoekje gezet. Onterecht want deze iets kleinere mega/hyper coaster is zeker ook erg leuk.


We werken nu gewoon de resterende coasters af die we tegenkomen. Kiddy Hawk is de suspended versie van de Vekoma rollerskater, vlakaf dezelfde lay-out maar dan onder de baan hangend. De niet-suspended versie vind ik nog best leuk om mee te pikken als ik er eentje tegen kom, maar dat kan ik niet zeggen van de suspended versie. Eerst en vooral wegens de lompe over de schouder beugels, waarom toch?! En ten tweede omdat ik van hetzelfde type coaster een ander model gedaan heb (Orkanen van Farup, Dragon Roller Coaster van Energylandia) en die vele malen beter zijn. Zelfs pittig. Daartegen is Kiddy Hawk een fletse bedoening en dus ook niet meer dan een credit erbij.





Nu we het einde van onze coasterhunt naderen lag er nog één grote coaster op ons te wachten. B&M invert Afterburn krijgt regelmatig goede kritieken dus ik was er wel benieuwd naar. De baan is op zich niet zo hoog maar wel vrij krachtig. Misschien ligt het aan het feit dat we gisteren één van de beste inverts gedaan hebben (Alpengeist) maar Afterburn… ik voelde het niet. In mijn ogen zijn er een pak betere inverts te vinden dan Afterburn die in mijn ogen meer in the middle of the pack thuis hoort. Best een leuke baan maar in mijn ogen geen baan waarvoor je een trip naar de Carolinas plant.





De laatste twee coasters die we deden waren Woodstock Express, de typische kiddie woodie die je in vele Cedar Fair parken terug kan vinden. En Wilderness Run. Een simpele Miller kiddie coaster waar je zonder problemen in mag als volwassene alleen. Zo hebben we het graag! Met onze coasterbingo op zak hebben we wel genoeg gezien in het park dus brachten de rest van de dag door in het waterpark van Carowinds. Hier waren we voor het eerst getuige van de rare robotachtige bewegingen die hun redders moeten maken. Het zag er niet uit maar hilariteit alom in onze groep daardoor. De verfrissing deed deugd na enkele heel warme dagen.


Het waterpark leek trouwens een pak drukker te zijn dan het pretpark. Het sloot weliswaar iets vroeger dan het park waardoor we besloten onze dag op de grens van de Carolinas te besluiten met enkele rerides op Fury 325. Dé coaster waarvoor je zeker Carowinds moet aandoen als je in de buurt bent. Buiten Fury liet Carowinds geen verpletterende indruk na. Qua sfeer en gezelligheid vind ik het zelfs het minste Cedar Fair park die ik gedaan heb. Qua aanbod hebben ze wel een paar leuke dingen staan maar buiten Fury is er ook niet echt iets meer wat je naar daar lokt. Op dat vlak is de aankondiging van Copperhead Strike wel een goede zaak, benieuwd wat dat zal geven voor het park en hoe de baan ontvangen wordt.




  • Origineel artikel vind je hier terug
  • Gallerij van het park met nog meer foto's vind je hier terug