Groupers: ervaringen en praktische tips

[Earlyspencer]

Soms voor, soms tegen. In die zin ben ik grote fan van wat ze sinds enkele maanden in de Efteling bij JeDD doen: Op drukke dagen voorsorteren met gedwongen plaats. Wanneer je het geluk / de pech hebt net een trein te missen, vragen ze je waar je wil zitten 'Vooraan of achteraan?', wetende dat de meeste mensen dan voor vooraan gaan. Op kalme dagen mag je er b.v. wel dubbel aanschuiven bij front terwijl andere zitjes leeg blijven. Ja, dat verlaagt de capaciteit, maar voor niemand behalve koppige fronters is het dan langer dan één beurt wachten.

Anderzijds, als ik occasioneel in een verder gelegen park kom, hoop ik steeds om de plaatselijke top-coaster in alle hoeken en kanten te testen. In die categorie koester ik mooie herinneringen aan Wildfire (waar in de iets minder kalme namiddag wel gegroepeerd werd: loners werden verplicht samen gezet) en de Ierse houten tongbreker.

Beetje off-topic: je bent met meer dan 2 en je wil collectief in dezelfde rit. Jij of je gezelschap laat dan iemand een beurt voor. En net als je gezamenlijk de attractie wil betreden, komt er een mindervalide met begeleider net de stoel van jou of je gezelschap innemen. Ik probeer m'n kinderen dan te laten inzien tering-mazzelkonten zijn zonder (fysieke) handicap en bovendien met een bovengemiddeld aantal pretparkbezoeken in hun prille leven. Maar het kan voor (overdreven/misplaatste) wrevel zorgen, zeker bij een attractie met een lage capaciteit.

Een echte hekel heb ik aan onrechtvaardig voorsorteren: in de begindagen van Symbolica gold: wie het laatst de voor-show betrad, kon deze het beste waarnemen en ... mocht als eerste afdalen naar de eigenlijke attractie. Dat hebben ze ondertussen fijn opgelost met binnen-balustrades. En voor de allerlaatste keer op dit forum meld ik mijn trauma bij Talocan: net niet mee met de vorige rit en ons viertal werd van de poort opzij gedwongen door de operator. Alle nakomers in de wachtrij konden daarom voor ons de arena betreden. Gevolg: wij gevieren bij de minder attractieve achterkant van Talocan en niet naast elkaar.

Wat hierboven staat over Arthur en de koortsachtige zoektocht naar duo's: ooit eens hetzelfde meegemaakt in de single-rij van Bob in de Efteling. Als ik de geblondeerde overrijpe dame daar nu zie, breekt me nog steeds het angstzweet uit.