X

Privacy Statement (GDPR)


Beste bezoeker,

In het kader van GDPR hebben wij een privacy statement gelanceerd waarin wij uitleggen hoe wij omgaan met jouw persoonlijke data. Je kan het privacy statement hier terugvinden.

Uw Pretparken.be-team


Nog geen lid? Maak hier je gratis account aan!

Resultaten 1 tot 5 van de 5
  1. #1

    [TR] Jardin d'Acclimatation 16 april 2019

    Naar verluidt moeten we hoognodig acclimatiseren omwille van het wijzigend klimaat. “Welk klimaat, er zijn er zo veel? Allemaal? En waren die vroeger dan allemaal niet onderhevig aan verandering?” Zoek er a.j.b. niet meer achter dan het educatief verantwoord uitstoten van wat nuchter tegengas tegen een opgedrongen en al te apocalyptisch denkbeeld. Maar daar is dit misschien niet het geschikte forum voor.

    Toch nog een klein steekje aan de Anunezen van deze wereld: We hadden ons budget-hotel in westelijk Parijs uitgekozen om per trein en metro het centrum van de wereldstad te bereiken. Maar tot mijn verbazing kostte een te reserveren ondergrondse parking een fractie van het openbaar vervoer met z’n drieën. Sorry voor de uitstoot, het feit dat een eeuwenoud kerkje enkele km verderop op hetzelfde moment nog aan het nasmeulen was, beschouw ik niet als vergoelijking voor dat twaalftal file-onderhevige autokilometers.

    Op stap in het Bois de Boulogne, de groene linkerlong van Parijs, moest ik meermaals de weg vragen naar het pretpark. Erg goed bewegwijzerd was de secundaire parkingang ‘Saint-James’ dus niet echt. Maar zoektochten zijn soms meer bevredigend dan bestemmingen. Helaas zou dat die dag een beetje het geval zijn voor ons allereerste bezoekje aan de Jardin d’Acclimatation.

    Aan de drukte – beter gezegd: de totale afwezigheid ervan – zou het alvast niet liggen en ook op een personeelslid meer of minder werd niet gekeken. Vier geüniformeerden keken werkloos toe hoe één van hun collega’s onze online-all-ride-tickets scande en onze rechterpols van een bandje voorzag.



    Een aanvalsplan had ik niet. Dat was op deze doodkalme dag ook totaal niet nodig. Eerste operatieve target in beeld: La Rivière des Chèvres. Positief dat ook volwassenen deze kinderfluim mogen bevaren, wij kregen alle drie afzonderlijk een bootje. Nog voor de middelste van ons gezelschap – ondergetekende - terug het station was ingevaren, lag het spel al plat. Het evacueren - op de oever springen met behulp van de operator - was spannender dan de rit zelve.



    Nu we het droogspringen gewoon waren, deden we dit nog eens dunnetjes over om een riviertje over te steken.

    Ik heb me nauwelijks verdiept in de geschiedenis van het park. Mooi dat hier eer wordt betoond aan een botanicus, al is hij niet de stichter van het park.



    Het was al rond elven, maar de coasters waren nog niet in bedrijf. Dan maar rondjes draai-springen op L’Astrolabe; Ik veronderstel dat hier naar het kosmografisch toestel wordt verwezen. Maar l’Astrolabe was ook de naam van een boot, betrokken bij de ontdekkingsreis van La Pérouse. Die zouden we nog vaker tegenkomen tijdens onze Ronde van Frankrijk.



    La Tour de l’Horloge is een kindervaltorentje. Lekker roterend maar helaas te laag om een blik te gunnen op die iets meer beroemde andere Parijse toren. Ik veronderstel dat hier niet hoger gebouwd mag worden dan de boomgrens.



    Next: Les Side Cars. Geen nieuwigheid voor ons, na o.a. Tripsdrill en Hansa Park. Maar wel harmonieus met de
    omgeving in het Jules-Verne-thema. De term ‘Steampunk’ doet me denken aan een rokende Johnny Rotten.



    Na een bisnummertje voor de zonen op de brommers, betraden we onzeker één van de topattracties: Le Kinétorium. Onzeker omdat de coasters nog steeds niet reden (geafficheerd vanaf 12:00) en omdat wij de enige gegadigden waren bij deze binnen-attractie. Awel, de binnen-schieter werd speciaal voor ons drietal geactiveerd. Tijdens de voorshow krijg je info over een uit de hand gelopen experiment. Dat krijg je met groene fundamentalisten, trouwens met fundamentalisten van elke kleur! Dit fragmentje uit de voorshow – let op de bakstenen -



    ... deed me ongewild denken aan dit meesterwerk: https://www.youtube.com/watch?v=a86QgZVgbyQ Mannen-verslindende foefplanten, zo gruwelijk ging het er in de gezinsvriendelijke schiet-attractie natuurlijk niet aan toe. Thematisch en qua grafische afwerking is dit zeker een toppertje, dat vroeg om een latere herhaling.



    Ramptoerisme is doorgaans niet aan mij besteed, al zou je het tegendeel kunnen afleiden uit enkele van mijn whereabouts sinds 2004: Madrid, Parijs, Zaventem, Stockholm, Manchester, Londen, Barcelona, … Het Île de la Cité was die dag een no-go zone, u moet dus vrede nemen met onderstaande rookvrij kerkelijk tafereel. Het is één van de decoratieve panelen bovenaan Le Grand Carrousel, een molen die we overigens niet bereden.



    Bootje-varen deel 2, nu op La Rivière Enchantée. Qua vegetatie zit het wel snor, al geldt dat voor het hele park. Minder betoverend vind ik de te zichtbare betonnen vaargeul. De parkbestuurders kunnen best eens hun licht gaan opsteken bij Mer de Sable.



    Een attractietype dat ik in elk park met een degelijk aanbod links zou laten liggen, bevloog ik nu veelbetekenend wel. Les As du Volant beschikt over een vizier



    ... en produceert schietende geluiden. Als hier maar geen pacifistische protestgroep op af komt.



    Ondertussen was het 12:00, en hier betekent dat coaster-time. Les Souris Mécaniques gaf qua rit misschien maar een kermis-ervaring, de theming van de karretjes vind ik wel sterk.



    Er volgde natuurlijk terstond een bisnummer. Ook zonder andere wachtenden moesten we daarvoor het station uit en terug in.



    Nee, we gingen daarna niet meteen elders coasteren. De allernieuwste attractie heet The Wild Immersion en is een coastervrije VR-ervaring. In een niet eens attractief zaaltje staat een achttal bureaustoelen.



    Wanneer een voldoende aantal stoelen wordt bezeten, start het gebeuren: na enkele instructies wordt en groupe de bril met grote oren opgezet. Omdat het park niet langer exotische zoogdieren, inclusief mensen (zie https://www.telerama.fr/television/d...n,n5819628.php) tentoon stelt, kan je wilde fauna nu virtueel in hun habitat waarnemen. Er is 360° beeld, maar meestal speelt het interessante zich maar binnen de 180° af. Voor de variatie moet je bij scene-overgangen soms eens de andere kant opkijken. Much ado about iets met een lage herhalingswaarde, is mijn oordeel. Maar nog altijd beter dan die schuldgevoel-aanpratende Pandadroom.

    Dank dat u tot hier geduld hebt gehad, want ik vermoed dat de interessantste attractie voor de lezer toch wel Les Speed Rockets is. Nu pas valt me die gedrochtelijke naam in het franglais op. Toen ik wat onbeholpen een foto wou schieten van mijn tweetallig nageslacht in een karretje, stelde een vriendelijke operatrice behulpzaam voor om ons gedrieën te vereeuwigen. Zo’n gebaar maakt mijn dag (bijna) goed.



    Maar u bent hier natuurlijk niet om voor de zoveelste keer onze tronies te aanschouwen. Tijd voor de protagonist: een soepele familiecoaster met twee lifthills. Van Helsing’s Factory in open lucht en zonder monsters biedt blijkbaar ook een aardige beleving. Meteen en ook later op de dag volgden meerdere re-rides.



    Merde, de coaster aan de overkant, La Machine à Vapeur, had blijkbaar last van vapeurs en was heel de dag buiten bedrijf. Bye coaster-bingo en coaster-count voor Florian!



    “Vinde gij mijn gat …” Voor Les Chaises Volantes behoefde ik andermans kritiek niet, achteraf. Een tweezijdige heupperforatie was mijn straf voor deze overmoedige draaivlucht. Nochtans catalogeert het parkplan deze attractie als “pour les grands”.



    Cela fait du mal aux grands!

    Achter het hier al eerder getoonde standbeeld bevindt zich La Grande Volière. Dat hebben ze in het gemeentepark van Merksem ook, maar toch leverde onderstaande nieuwsgierigaard een fraai plaatje op.



    Hieronder een geforceerd plaatje met op de achtergrond een coaster die zelfs in de vroege namiddag nog in opstart- en testfase verkeerde.



    Dan maar paardje rijden op Les Chevaux Galopants.



    Suivant: tugbootje varen op Tempête sur la Ferme. Leon mocht onder lichte dwang van mij een tweede keer, nu zonder mij en de grote broer.



    Qua toiletfoto’s valt het gelukkig wel mee in dit TR. Ik schoot er onderstaande overzichtsfoto. Die is duidelijker dan het wanordelijke papieren parkplan.



    De naam van de draaiboot-attractie verraadt dat we ons nabij een mini-boerderijtje bevonden.



    Ook hier een vleugje Bokrijk, Tripsdrill ga ik niet beledigen:



    De rode coaster Le Dragon Chinois was ondertussen operatief en toegankelijk. Al lijkt het wel of ze een hoofd-stuk hebben overgeslagen, als je onderstaande foto vergelijkt met https://rcdb.com/1577.htm#p=97399



    Thematisch zeker niet slecht tegen een … Koreaanse achtergrond.



    Zoals u in de smiezen hebt, mochten de kinderen zonder mij bissen en trissen, zolang ze dat maar niet op schoolniveau doen. Ik veronderstel dat des zomers wel wat waterpret wordt gecreëerd op de kale betonvlakte.



    Florian keek uit naar de enige > 1m40 attractie. Helaas was Le Free Jump heel de dag gesloten.



    Tijdens en meteen na onze picknick merkten we dat wel meerdere attracties gesloten zouden blijven, zoals …



    dit (poppenkast-)theater



    ... dit Parcours Acrobatique.



    … deze Tyrolienne



    … en deze Canots du Lac.

    Toegegeven, het parkplan vermeldt in subscript bij bovenstaand kwintet attracties “enkel op woensdagen, zaterdagen, zondagen, feestdagen en schoolvakantiedagen.” Ik wist verdomd goed dat de regio Parijs die bewuste dinsdag nog géén schoolverlof had. Daar hadden we daags voordien in Plailly nog in twintigvoud van geprofiteerd.

    Maar al even gesloten doch blijkens het parkplan onafhankelijk van de bezoekdag, waren behalve de hoger al vermelde coaster,



    ... La Ronde des Barques,



    ... Les Trampolines,



    … en Les Bateaux Volants, waar we in de late namiddag wel personeelsleden als levende dummy een testritje in zagen maken. Ik mag hopen dat Le Défibrillateur wel operationeel was, die dag. Bewijs ervan heb ik niet.

    Wat we dan wel nog deden tot 16:30? Zoals vermeld enkele coaster-re-rides en een tweede bezoek aan de plantenschieter. Met iets meer volk in de wachtkamer maar met duidelijk al enige tijd geen vertoning aan de gang toen we binnenkwamen, moesten we > 20 minuten in het ongewisse wachten. Bij het verlaten bleek Florian nog steeds de recordhouder van de dag te zijn. Dat valt 100% te verklaren door de mindere concurrentie bij het voormiddag-schieten.



    Ook gingen we wat wandelen, zoals in de Koreaanse zone met vooral gesloten attracties …





    ... beestjes spotten



    … en gapen aan de buitenzijden van dit Louis Vuitton-complex.



    Je land van herkomst niet verlochenen en tegelijkertijd laten merken dat je wat pissed off bent, dat kunnen alleen les p’tits belges.



    Aan de hoofdingang maakten we onderstaand cliché-fotootje



    … en misten we nipt het treintje rond. Een half uur later hadden we wel beet, al rijdt Le Petit Train niet echt rond het park, het fungeert als transportmiddel tussen de hoofdingang en de meest nabijgelegen metrohalte, nog verder weg van 'onze' parking. We opteerden dus voor een ritje heen en terug, wat de machinist een rare vorm van bezigheid vond, luidens zijn opmerking “Si vous avez une demi-heure pour ça.”



    Wanneer de trein nabij het park de straat over rijdt, wordt het Parijse verkeer aldaar even stopgezet middels een simpele oranje kegel.



    Als laatste echte ride deden we de koggemolen Les Gondoles, die zich niet in het Koreaans deel of bij de onthoofde rode coaster bevond.



    Op de terugweg naar 'onze' parkuitgang, kwamen we nog een speeltuintje met doolhof tegen, maar ik vertik het om de naam ervan voor u op te zoeken.



    Tijd voor wat adviezen en een besluit:

    1. Bezoek het park met de juiste ingesteldheid en met het juiste gezelschap, in casu kinderen. Hier huizen immers enkel kinder- en familie-attracties. Voor fijn-proevende volwassenen: zie het park als een tussendoortje in cultureel Parijs, en niet als dagvullende bezigheid.

    2. Liever druk dan doodkalm in een park dat op zich al weinig te bieden heeft. Als ongeduldigaard heb ik nog nooit een pretpark-dag meegemaakt waar ik zo weinig moest wachten en zo weinig voldoening kreeg. Ik raad aan om het park strategisch op een woensdag buiten de lokale schoolvakantie te bezoeken, of …

    3. … helemaal niet te bezoeken. Pre-sale, online en voor een vaste bezoekdatum betaalde ik dus 3 x € 28. Ik wou geen scenario à la http://board.pretparken.be/showthrea...ken-2-aug-2018 met extreme spaarzaamheid qua aantal rides en qua te besteden tijd. Ja, ik voel me bekocht omdat de prijs niet zo ver ligt van wat volwaardige pretparken in BeNe te bieden hebben.

    Voor het eerst heb ik het gevoel een TR te hebben geschreven van een park dat eigenlijk geen TR verdient. Ja, dat klinkt erg hautain van mij, tant pis. Maar om met enkele positieve noten af te sluiten: het park oogt mooi, straalt rust uit temidden van de urbane jungle, de attracties zijn aardig gedecoreerd - geen kermisgevoel bij mij - en het personeel is oprecht vriendelijk. Maar dat kan je op weekdagen en met een beetje goodwill ook van Shopping Wijnegem zeggen.
    Laatst gewijzigd door Earlyspencer; 03-01-20 om 21:29.

  2. #2

    Re: [TR] Jardin d’Acclimataion – 16 april 2019

    Ik wil je toch bedanken voor je TR, want ik was wel benieuwd om van deze eens meer te lezen. Het park ziet er al bij al wel best mooi aangelegd uit, en geeft me inderdaad een 'jardin' gevoel.

    De toegangsprijs is inderdaad wel zeer prijzig voor zoveel gesloten attracties. Lijkt me toch wel dat ze hun prijzen dan beter zouden aanpassen naargelang de bezoekdag, zeker wanneer je ze op datum koopt. Ik zou me dan denk ik ook wel bekocht voelen.

  3. #3

    Re: [TR] Jardin d’Acclimataion – 16 april 2019

    In dit park zou ik als pretparkfan nooit een all-in-bandje kopen, doelgroep zijn kinderen. Alleen voor kinderen tot 12 jaar zoiets kan dit wel interessant zijn, redelijk wat molens om rerides op te maken. Voor de fans houdt het met die 4 achtbanen en eventueel dat boottochtje wel op lijkt me, dan ben je per attractie goedkoper af.
    CoasterCounter: 1.290 coasters in 313 pretparken

  4. #4

    Re: [TR] Jardin d’Acclimataion – 16 april 2019

    De alternatieven waren
    - € 16 voor inkom inclusief de VR en drie ride-bonnetjes
    - € 10 voor inkom incl. de VR.
    - € 5 voor inkom.

    Voor de Gerstlauer en de interactieve plantenfilm heb je twee bonnetjes nodig, voor de meeste andere één (maar wel drie voor de Tyrolienne, wellicht omwille van de belabberde capaciteit). Eén bonnetje kost € 2,90 of iets minder als je ze in bulk koopt, maar dan zit je mogelijk met overschot die je dan toch gaat opdoen. Als we op die manier enkel de 'toppers' eenmalig hadden gedaan (Gerstlauer, mouse, VR en cinema), was ik minstens € 24,50 p.p. kwijt. Dan is de keuze voor die € 3,50 extra met ongelimiteerde re-rides snel gemaakt. Maar overpriced is het zeker, aan de kassa betaal je all-in €32, ook op een 'half-gesloten' dag.

    De hoge prijs zorgt er natuurlijk wel voor dat je er weinig last hebt van hangende jongeren, al kan het ook zijn dat ze allemaal braaf op school waren.
    Laatst gewijzigd door Earlyspencer; 24-04-19 om 06:12.

  5. #5

    Re: [TR] Jardin d’Acclimataion – 16 april 2019

    Hmm ja, het lijkt allemaal inderdaad wat duurder geworden. Ik ging nog uit van 2,70 euro inkom en iets van 2 euro per attractie zoals wij destijds betaald hebben. Maar ik snap je volledig qua bekocht voelen, het is al niet goedkoop en met dan nog gesloten attracties erbij waar je in principe voor betaald hebt...
    CoasterCounter: 1.290 coasters in 313 pretparken

Forum Rechten

  • Je mag geen nieuwe onderwerpen plaatsen
  • Je mag geen reacties plaatsen
  • Je mag geen bijlagen toevoegen
  • Je mag jouw berichten niet wijzigen
  •