X

Privacy Statement (GDPR)


Beste bezoeker,

In het kader van GDPR hebben wij een privacy statement gelanceerd waarin wij uitleggen hoe wij omgaan met jouw persoonlijke data. Je kan het privacy statement hier terugvinden.

Uw Pretparken.be-team


Nog geen lid? Maak hier je gratis account aan!

Resultaten 1 tot 2 van de 2
  1. #1

    [TR] Walibi Belgium 26 mei 2019

    Waarschuwing: kan sporen van politieke indigestie bevatten!

    Drievoudig lanceren kan nog even niet in mijn Belgisch thuispark. Drievoudig stemmen was dan weer verplicht, ondank het verworven enkelvoudig stemrecht. Van (oude) Grieken hebben we deze vorm van oververtegenwoordigde schijn-inspraak ge?rfd, terwijl we met de hedendaagse, half-failliete Grieken de opkomstplicht gemeen hebben. Omdat elk nadeel z?n voordeel heeft, was dit voor Leon en mezelf de uitverkoren dag om te gaan Waveren. Twee tot drie keer jaarlijks trekken wij naar de woongemeente van onze huidige premier. Des winters voor overdekt nat glijplezier, des lentes, zomers of herfsts om het park te bezoeken waar een 2/3 meerderheid der forumleden ooit zijn lijststem aan gaf betreffende het favoriete nationale park.


    Credits to Niels Depoorter

    Geen foto van de poort, waar het ondanks de beperkte opkomst toch weer ongezellig drummen en passief meeroken was. Ja, qua spreidingsplan kort voor parkopening doen zowel ons Belgisch als ons Nederlands thuispark het toch beter. Ook een ruime 2/3 meerderheid, maar dan van de parkgerechtigden, koos om klokslag 10:00 u. voor een ruk naar rechts. Wij deden het omgekeerde omdat contrair zijn in m?n natuur zit maar nog meer omdat er op links meer nieuws voor ons te rapen viel. Zo werden wij de allereerste gegadigden voor Cobra, maar ondanks een ochtendlijk frontritje op deze dertien-in-een-dozijn-boomerang, hadden we veel meer aandacht voor de omgevings-make-over.



    Visueel is deze zone een serieuze verbetering. Zeker ten opzichte van onze vorige bezoeken maar net iets minder ten opzichte van sommige al te lovende meningen elders op dit forum. Laten we zeggen dat hier eerder het Planckendael- dan Pairi Daiza-niveau wordt gehaald.

    https://www.looopings.nl/weblog/1225...tromingen.html In het Waals Gewest geldt blijkbaar geen watertoets. En van een betonstop moeten ze ginds ook niks weten, anders hadden ze hun betonnen Cobra-beugels wel vervangen door iets ergonomischer dingen. De integratie van soepelheid is bij de zusterpartij in Nederland wel gelukt op hun boomerang. En in een uithoek van de Efteling plukken ze nog steeds de niet verboden vruchten van gelijkaardig Slangen-advies. Sorry Walibi Belgium, wegens deze 20e eeuwse schouder-onvriendelijkheid een procentpunt verlies t.o.v. de Noorderburen.

    Dat het volgende target Popcorn Revenge zou worden, laat zich raden. Van de multi-geafficheerde wachtrij kregen we wegens amper volk voor ons maar weinig te zien. Misschien maar best ook, want woordspelerig kan je de meeste gepopcorniseerde filmtitels bezwaarlijk noemen.



    Mag ik mijn verzoek herhalen voor Natural Corn Killers, een titel die meteen ook de lading van het attractie-thema dekt? En een ranzige knipoog naar de corno-industrie moet toch kunnen anno 2019? De attractie zelf was boenk erop. Het plaatsgebrek ten opzichte van b.v. Maus au C. hebben ze hier goed opgelost met het regelmatig terugrijden naar dezelfde centrale kamer. Het komt lekker licht chaotisch en vooral niet repetitief over. Het thematisch niveau van de patisseriezaak vol ongewenst gedierte wordt niet gehaald, maar wegens 100% 3D-bril-vrij toch goed voor 5 procentpunten extra. Leon was duidelijker en gaf aan Pop zijn voorkeurstem.



    Tijdens het aansluitend bisnummer moesten we geen coalitie aangaan met onbekenden in de fantasievaarder. In de aansluitende souvenirshop kochten we geen gebokaliseerde popcorn voor 19 euro (!) maar een knalrode regenjas voor de vergeetachtige. Leon zal het semi-duurzame ding al lang ontgroeid zijn als hij tegen het grootkapitaal gaat betogen, maar op Radja River kon het wel van pas komen. Al hadden we daar het geluk van een tamelijk droge ochtendrit.

    De net 9-jarige doorbrak ruim een jaar geleden het plafond van 1m30. Sindsdien is Psyke Underground zijn favoriete coaster over beide landsdelen. Na ondertussen zoveel ritten - ook deze keer volgde meteen een wachtrij-loos bisnummer - blijft het een lekker desori?nterend geval. Het vlakke deel achteruit blijf ik als bergop ervaren. Dat belooft voor Fury en Lost Gravity.



    Dat de nagelnieuwe Fun Pilot plots instap-klaar opdoemde, was wat je noemt een aangename verrassing voor iemand die het nieuws in Wavre maar half volgt. Wiedes dat deze primeur onride minder te bieden heeft dan de interactieve Bollywood-darkride. En het bijna tot stilstand remmen bij aanvang van de tweede ronde, levert opnieuw wat procentpunten verlies op. Is dit typisch voor dit attractietype? Ik maakte het al eerder mee op een gelijkaardig ding in Kolmarden?





    Alsof er nog geen geld genoeg van de noeste Vlamingen naar de .. (zelf in te vullen) Walen gaat, had ik daar dus zonet nog een kleine 6 euro aan toegevoegd. De veredelde vuurrode vuilzak zou op Pulsar ongetwijfeld meer dienst bewijzen dan op de rapid.



    Lui kan je de Waverse Walen zeker niet noemen! Ondanks de kalmte reden ze hier de hele dag met twee treinen/boten. Het voertuig voor ons was nog niet half gevuld toen we na een onophoudelijke wandeltocht bij het tourniquet kwamen. Als een stel transmigranten werden we geweigerd. Geen nood, de volgende trein/boot was er in geen tijd. We werden onder lichte dwang naar frontseat ge-escorteerd. Wat: geen vrije keuze bij een mega-natmaker in een bijna ontvolkt station? Nou ja, front zie je natuurlijk veel, bereik je op de voorste spike het hoogste punt en .. word je niet zo erg nat.



    Na opnieuw een fikse wandeling door heel de wachtrij zouden we nu toch vragen voor backseat, wat natuurlijk werd toegestaan. Ik vermoed dat we Pilsjar sinds zijn operatief bestaan al ruim 15 keer hebben getrotseerd, maar dat was blijkbaar niet voldoende om te onthouden dat je achteraan even nat wordt als het dappere orkest destijds op de Titanic. Leon wou niet meteen een derde keer.

    Waarom betalen voor zo'n energievretende droogkast als je gewoon gratis kan droogzwieren, of in ons geval: droogvallen? De Dalton-loze Dalton Terror leent zich daar perfect toe. Bij elke aardige klassieke valtoren denk ik "Dubbel jammer dat het geen gyro is". Ten eerste mis je het panoramisch 360 graden-zicht en ten tweede kunnen operatoren dan de capaciteit verlagen door minder gondels op en neer te laten. Wat dat eerste en dat laatste betreft: geen noemenswaardig probleem want enkel de gondels weg gekeerd van het park bleven statisch. Zodoende waren er bij elke beurt 12 zetels te veroveren. Omdat het hooguit een beurt wachten was en omdat we nog niet volledig droog waren, gingen we meteen bissen.

    Er volgde zowaar nog een derde primeur, maar dan een van de meest degoutant denkbare soort. Geen idee hoeveel keer ik overall in een coaster heb gezeten - ik doe zelfs niet aan coaster-count - maar voor de allereerste keer zag ik onride iemand een sigaret opsteken. Deze debiliteit speelde zich af in de beschutte eerste optakeling van Calamity Mine en dan nog wel op de zitplaats net voor ons. Ik moest het de prille twintiger - ik doel niet enkel op z'n IQ - twee keer vragen, de tweede keer met als extra argument van minderjarigen in de buurt. Al een geluk dat de iets minder minderjarige Florian er niet bij was: met deze examinandus zwarte gordel karate en een rabiate antiroker had dit tot calamiteiten kunnen leiden. Later zagen we dit groepje - waarvan het masculiene deel zo uit de film Patser leek te komen - nog meer baldadigheden uithalen, o.a. bij de gevleugelde dieren nabij de SLC. Asociaal volk kom ik toch frequenter hier tegen dan in mijn thuisparken, schoolreispubliek even buiten beschouwing. Dat ligt natuurlijk geenszins aan de kwaliteit van de attracties van Walibi. Maar de nog niet geheel weggewerkte reputatie van thrill-park en een rechtstreekse spoorverbinding met de hoofdstedelijke jungle zie ik dan weer wel als verklaringen. Mijn rit was naar de Filistijnen, gelukkig konden we vrij snel en geheel rookvrij bissen. O ja: ook hier twee treinen in bedrijf! Het wachttijdenscherm gaf er voor de meeste attracties < 10 min aan. De woodie sprong negatief in het oog met 30 min. Dus gingen we via Tiki Trail ..



    Naar Tiki Waka. Het bord gaf iets overschat 20 min. aan. Dat hield ons natuurlijk niet tegen, maar toen ik de bling-bling-asocialen van kort tevoren bij Calamity zag toetreden tot dezelfde wachtrij, was ik opgelucht met de menselijke buffer van een twintigtal personen. De draaibare ornamenten leken me onbeschadigd, terwijl ik me enige schade van vorige zomer meen te herinneren. Is dit in het tussenseizoen hersteld met duurzamer materiaal? Er werd goed gegroepeerd door de operators, singles kwamen snel aan de bak en wij via de reguliere wachtrij eigenlijk ook wel.



    Minder duurzaam is de houtsoort die voor een natural-xylofoon wordt gebruikt. Het begrip splinternieuw is hier een contradictie. Tiki werd na 15 minuten gebist, al was het maar om de familie Vogels, met hun nest net voor de eerste afdaling, nog eens te aanschouwen.

    Ook Toetan-dingens werd twee keer na elkaar door ons uitgedaagd. De eerste keer deelden we ons schatten-opberg-voertuig met twee onervaren onbekenden, de tweede keer zaten we alleen. In beide gevallen was de score onvoldoende voor een schatkamer-bezoek. CoT is en blijft in meerdere opzichten de grote broer van Pop. Dat deze twee gelijksoortige attracties ver van elkaar liggen, zie ik als een voordeel. De uitwendige Polynesi-ering vind ik dan weer een overbodige miskleun. Daarom hieronder dit plaatje uit de tien jaar oude doos, starring de toen 6-jarige Florian:



    Leon mocht op ecologisch verantwoorde wijze gaan Go Kart-en.



    Ik gunde mezelf nog meer rust door voor het eerst sinds heel lang - ik denk Halloween 2012 - te gaan bootje-varen. Het benieuwde me of ik Golden River even saai zou ervaren als Gondoletta. Nee dus, en dat heeft natuurlijk te maken met de iets kortere vaartijd en mijn speurtocht naar nog niet verwijderde artefacten.







    Gelukkig is het onderweg niet allemaal Dadizele- en Spreepark-niveau. De interactie met de twee Tiki-attracties is het vermelden en twee foto?s waard:





    En ook de fauna zorgde voor wat interactie, zeker als je over broodkruimels beschikt.



    Maar ?Kuifje en de lelijke Waterbuizen? is een mij onbekend album.



    Conclusie: hoognodig aan een upgrade toe, want de herhalingswaarde - zeker zonder broodkruimels of archeologische interesse - is quasi nihil.

    Waarschuwing: onderstaand intermezzo bevat zeven keer de naam van een politieke partij:

    Niet zo lang geleden opperde ik dat BJL meer groen in huis heeft dan Wal-Bel en PDP samen. Die boutade moet ik nodig terugnemen. Tijdens de rondvaart en eerder al vanuit de valtoren merkte ik een massa groen op. Waarom ik het park dan minder als groen ervaar? Het groen is er vaak verwilderd en dus minder fotogeniek. Je wordt er vaak op een afstand van gehouden, b.v. tijdens de rondvaart of als afscherming. Want het groen lijkt me hier voornamelijk een externe functie te hebben: het park afschermen van de boze buitenwereld, zeker nabij de SLC en de exotische koffietassen. Het groen wordt hier in mijn opinie dan ook minder als belevenis aangeboden dan in b.v. BJL, Efteling, Bellewaerde, Alton, Farup, Tripsdrill en Plopsa Coo. Of ik dit als een werkpunt zie? Geen idee, eigenlijk, al lijkt Exotic World te bevestigen dat het park meer op belevenis-groen wil inzetten.



    Flach Back deden we in het verleden meestal des voormiddags, als wachtrij-arm aperitiefje voor Pulsar. Maar op deze zonnige zondagnamiddag kwamen we ook snel aan de beurt. Van de enthousiaste operator moesten we eerst een liedje zingen. Toen ik wat verbaasd keek, zei die dat dat in alle talen mocht. Ik vroeg of Duits ook mocht en stond - echt waar - op het punt om "Deutschland, Deutschland ?ber alles" aan te heffen. Gelukkig besefte ik net op tijd dat bij publicatie van dit TR nog steeds een vreemde-lettertekens-xenofobie heerst op deze webstek. We gingen dus zonder zingen de boomstam in. Het is maar middels lectuur dat ik het thema van deze attractie door heb: het zou je verjongen maar door een achterwaarts intermezzo - nu met lichtgevende countdown - treedt er een ongewenst verouderingseffect uit. Maak zelf maar een zin met de woorden hele, attractie, zelf, serieus en verouderd. Bij ons bis-nummertje hief ik ongevraagd ?Non, non, rien a chang? aan, onbewust van het accent aigu.



    Beaucoup a chang?, vieilli plut?t

    Next: 3e keer Pulsar, natuurlijk niet back en meteen ons laatste natte wapenfeit van die dag.



    Wuk-de-fuk, quarente minutes in quarantaine voor Loup Garou? We konden meteen doorlopen tot net onder de track, maar vanaf daar was het toch wel een klein half uur wachten. Door de boxen luidde gejank van ik weet niet wie, ik gok A. Grande. Walibi kan niet vroeg genoeg beginnen met de voodoo-isatie. Met dit nummer op constant repeat wil ik zelfs een uur in de wachtrij: https://www.youtube.com/watch?v=IZBlqcbpmxY En door onderstaande vorm van tijdverdrijf te faciliteren, bevestigt het park naar mijn streng oordeel de aantrek van asociaal volk.



    "Agge dan parfors wilt poepe, doeget dan in m?n olleke" is niet geheel toevallig de enige zin die ik uit het immense oeuvre van wijlen Jef Geeraets heb onthouden. Agge dan parfors de wachtenden wil aanzetten tot artistiek verantwoord gedrag, doe het dan op een decente manier, zoals in een ander zusterpark, zie http://board.pretparken.be/showthrea...o-20-juli-2017



    Onderstaand desinformatief bord gaat niet over gesegregeerd coasteren voor allochtonen. Ik had gelukkig wel genoeg Weerwolf-ervaring om te weten dat ook numeriek het bord fake news verkondigt. Er wordt immers niet volgens de verdeelsleutel 50/50 gesplitst. Door voor een plaats meer achteraan te opteren, kwamen we dubbel zo snel aan de beurt.



    Boosdoener van de relatief lange wachttijd was de groene trein die blijkbaar voor een oppositiekuur had gekozen. Gelet op het zeer lovenswaardig aanwenden van een tweede trein elders in het park, vond ik dit een rare handelswijze. Zeker voor een attractie met een lagere kiesdrempel dan b.v. Pulsar of de SLC. Op het einde van de dag zag ik de groene wel een coalitie aangaan met de rode, mogelijk om de eind-wachtrij weg te werken, want rond 17:45 hing er een ketting om vers volk uit de wachtrij te weren.



    Maar zo laat was het nog niet na ons eerste houten rondje. Qua schokken moest die rit - zelfs middenin een karretje en dus niet pal boven de wielen - niet onderdoen voor de partieel geretrackte Bandit. Laat die RMC-lieden na hun werkje in Biddinghuizen maar naar Wavre komen.

    Next: de 4D-Cinema featuring Tempo Attack. We hadden die verhaal-arme muzikaal bedoelde snertfilm al meermaals gezien, maar Leon is gek op die dingen. Ik apprecieer nog wel de pogingen van de parkgroep om met eigen IP's te werken. De vorige film - in de metro en met dat stenen monster - was misschien wat schatplichtig aan Lego?s Clutch Powers, maar was tenminste story-waardig. Please Walibi, betaal gewoon voor een film met externe IP en speel (twee)jaarlijks een andere.



    Misschien deden we ons eerste rondje Loup te kort na een Franstalige filmvertoning, want na de Nederlandstalige was het nu maar 15 minuten wachten. Van de weerwolf-bis naar Dracula is maar een kleine stap. Natuurlijk wist ik dat de getroonde bijtgrage al enige tijd uit het zicht is verdwenen, maar kom me niet vertellen dat dit door z?n zonne-allergie is, of door iets IP-gerelateerd. Waarom dan wel, verneem ik graag van de devote kenners op dit forum.



    Chapeau voor de operatoren van Vampyre die hier vliegensvlug opereerden. Hun job bestond grotendeels in het beugelen van de talrijke lege stoelen tussen front en back .. op de twee treinen! Wij deden in no time de SLC twee keer: semi-front en back.

    Rond 15:00 begonnen we op gelijkaardige manier aan onze tweede parkronde: met Cobra, gevolgd door Pop. Die laatste deden we nu maar eenmalig, na 10 minuten wachten. Er viel nog een primeur te rapen, althans voor Leon. Als penitentie voor z?n vergeten regenkledij, moest het ventje z'n angst overwinnen in het Palais du Genie. Die 5 minuten apolitieke moed verdienden een kwartiertje speelplezier op de nabijgelegen en gelukkig overal droge speeltuin. We bedankten voor de nieuwe coaster, waar het ongeveer een beurt of drie aanschuiven leek. Dat waren er dan drie meer dan bij instant-Psyke, waar we nu front reden. Nat wilden we niet meer worden en de half-verloren doch botanische achterhoek hadden we tijdens ronde 1 enkel vanuit de hoogte gezien. Leon mocht zonder mij rondjes draaien in Fiesta y Salsa. Tiki Waka kreeg een derde beurt, net als CoT, al vingen we daar wat schatgraven betreft wederom bot. U kan de twee vluggertjes in het Western-dorp wel raden. Nog een mini-primeur: voor het eerst in -tig bezoeken - in 2012-2013 hadden we een Golden abo - bemerkte ik hier een panoramisch dakterras!



    Zo, mijn eerste Belgische TR is een feit. Voor mij de ideale manier om mijn beperkte participatie aan Walibi-topics te compenseren. En om volmondig te beamen: qua attractie-aanbod en qua operatoren is dit park het beste in onze voorlopig nog federale staat. De bezoeker heeft altijd gelijk (behalve bij asociaal gedrag).
    Laatst gewijzigd door Earlyspencer; 30-05-19 om 19:32. Reden: tering accenten-crisis-bis!

  2. #2

    Re: [TR] Walibi Belgium 26 mei 2019

    Bedankt voor dit leuke TR, Earlyspencer!

Forum Rechten

  • Je mag geen nieuwe onderwerpen plaatsen
  • Je mag geen reacties plaatsen
  • Je mag geen bijlagen toevoegen
  • Je mag jouw berichten niet wijzigen
  •