Leuk topic, en eigenlijk ook wel een positief topic! Heb ik ooit geluk bij pech gehad? Jazeker, ik kan me twee dingen herinneren.

1) Vorig jaar tijdens de Halloween-fandag in Walibi. Ik was er met een groep, en op zeker moment splitste de groep zich enkele uren op , om later rond 19u00 terug te verzamelen aan Buzzsaw. Tijdens die paar uurtjes gingen sommigen zwemmen in Aqualibi, anderen wilden foto's maken in het park, en ik besloot om gewoon wat rond te lopen samen met iemand die Jonathan heet (ik weet niet of hij op het forum zit). We wilden in Psyke gaan en tijdens het aanschuiven vroeg het personeel naar twee personen om de trein vol te maken. Jonathan en ik werden naar voren gehaald en mochten instappen. Toen merkten we al dat er een probleem was: bij twee mensen van de vorige rit was de beugel niet meer losgeklikt, en die mensen lieten ze gewoon nog een extra rit maken - samen met ons dus - in de hoop dat hun beugels daarna wel zouden losklikken. Niet dus, en toen Jonathan en ik naar de uitgang liepen zagen we dat Psyke gesloten werd wegens storing. Hij en ik hebben dus nog net op tijd onze rit kunnen maken omdat het personeel ons uit de wachtrij selecteerde. De mensen die rondom ons stonden te wachten, stonden plots voor een Psyke in storing ... of de achtbaan later die dag nog opengegaan is, weet ik niet meer (niet op gelet).

2) Ik ben nog steeds van mening dat ik tijdens mijn schoolreis in de Efteling anno 2001 veel geluk heb gehad. Ik had nog nooit een serieuze achtbaan gedaan en na de ontbijt-preek van mijn moeder was ik ook nogal terughoudend. Toen ik per ongeluk in de Bobsleebaan stapte, geraakte ik al snel overtuigd. Bij gebrek aan ervaring en voorkennis was dit uiteraard geen doelbewuste keuze. Maar achteraf gezien was de Bob perfect om mee te beginnen. Ik vermoed dat Python, Vogel Rok en Pegasus voor mij iets te shockerend geweest zouden zijn als eerste echte achtbaan. En achteraf ben ik ook wel blij dat de Halve Maen - overgeslagen onder invloed van mijn moeder - niet mijn eerste grote attractie geworden is. Later (veel later) heb ik immers ontdekt dat ik in schommelschepen snel ziek word. Stel dat ik toch in de Halve Maen was gestapt als eerste grote attractie. Dan had ik misschien gedacht dat alle grote attracties ziekmakend waren en zou ik misschien geen achtbaan geprobeerd hebben. Het hele verhaal komt er op neer dar ik s ochtends half was gaan geloven dat wilde attracties niet mijn ding zouden zijn, en dat ik s avonds terugkeerde als achtbaanfan met een coasterbingo. Dan kan je enkel concluderen dat ik die dag veel geluk had, omdat alles toevallig zo gelopen is