- El Condor in Walibi Holland was toch wel een kleine ramp. Voor mijn eerste bezoek aan het park, zo'n 14 jaar geleden, had ik al vele horrorverhalen gehoord over deze achtbaan. Maar ik dacht dat die ergens wel fel overdreven waren. Zelfs een ex van mij had mij al vaker verteld over de migraineverhalen van El Condor, maar ook dat was overdreven. Dacht ik. Maar niemand had overdreven. Het is ook de eerste keer dat ik écht met barstende hoofd -en oorpijn uit een achtbaan ben gestapt. En ik kan normaal tegen veel tegen, aangezien ik een vrij hoge pijngrens heb.

- Tornado in Walibi Belgium mag dan wel legendarisch zijn, zijn ritjes waren dat ook. Ik heb hem de eerste keer gedaan in 2002 en ben daar toen erg misselijk uitgestapt. De rit was gewoon erg ruw en erg schokkerig en dat in combinatie met 35°C op die dag was geen pretje. Ik heb hem een volgende bezoek dat seizoen opnieuw gedaan, tijdens Halloween. Maar de rit bleef even onaangenaam als de eerste keer.

- Nog een eervolle plaats voor Bounty in Walibi Belgium. Voor zij die niet kunnen volgen; Bounty was een Swinging Looping Ship van Intamin, dat langs het vijvertje stond aan Challenge of Tutankhamon. Dat ding had ten eerste een halve veranda boven de boot staan, dus dat ding was verschroeiend heet op zomerdagen. Daarnaast werd er volop gespuwd en gerocheld tegen dat glas, waardoor er telkens ook een erg onaangename geur hing. Bounty had twee beugels: een schouderbeugel, die tot op je middenrif kwam en daar constant op lag te drukken. En dan nog een schootbeugel, die zodanig hard en dik was én nog eens nodeloos hard werd aangedrukt waardoor je soms zelfs een 'voos' gevoel kreeg in je benen. Dat onding ging dan ook nog eens tergend traag overkop, dat je gewoon hoofdpijn kreeg. Topattractie? Nee, bedankt!