Ik denk dat het probleem van Walibi holland zich op drie vlakken situeert. Hun reputatie boort het verkeerde publiek aan, de stijl van het park is erg Amerikaans en ze weten zelf niet wat ze willen.

Walibi heeft de reputatie een thrillpark te zijn en families laten het daarom sowieso links liggen. De halfslachtige pogingen die ze deden om ook op families te mikken waren nooit geloofwaardig. Zeker niet met de recente strategie om dan toch maar all in te gaan met een thrill-seeker-doelgroep. Het grote geld zit bij families, maar nu terugzwalpen naar families is uiteraard niet geloofwaardig als je je park al twee keer als thrillseeker walhalla presenteerde en je familieaanbod redelijk beperkt is.
Het grote probleem met dat thrillseeker-imago is dat het aanbod tot voor kort te ondermaats was om het ook waar te maken. Ik vond walibi met enkel goliath als trekker niet de moeite om er voor tot in Nederland te rijden. De combinatie met Untamed en Los Gravity lost dat probleem voor mij althans op.


Daarnaast is het een park met een erg Amerikaanse stijl: veel van de attracties zijn nogal kaal gepresenteerd, terwijl overal in Europa de nadruk steeds meer op een totaalbeleving ligt. Zowel Efteling als Toverland bieden naast goede coasters ook totaalbeleving en een sterk familieaanbod. De merkidentiteit wordt bij die parken ook veel consequenter uitgebouwd.

Dat is meteen het derde probleem dat zich bij Walibi stelt. Bij Walibi weet je nooit of ze de ingeslagen weg gaan aanhouden. Music Battle? Festivalisation? Hardcore Halloween? Kindvriendelijke Halloween? Er zijn weinig parken die ik zo kort op elkaar volgend zoveel verschillende gezichten heb zien tonen.