Een tijdje geleden verschenen er hier op het forum enkele foto's van de Spoetnik, de achtbaan die ooit in Oud-Heverlee stond. Ik raakte best geïntrigeerd en zocht wat meer info op. Al gauw herinnerde ik me dat het park recent nog moest bestaan hebben, want ik had al iemand horen vertellen dat er een Nautic Jet heeft gestaan. Na (heel weinig) opzoekwerk kwam ik er ook achter dat het 'park' nog steeds open is voor het publiek. Hoog tijd om eens een kijkje te gaan nemen in dit parkje dat ooit Prins Filip als spelende kleuter over de vloer had!





Eerst namen we een kijkje naar de Zoete Waters zelf. Een reeks waterplassen waar het best aangenaam vertoeven is in het lentezonnetje. Ik was er in mijn diepgaand onderzoek achtergekomen dat er hier ergens ook overblijfselen van het speelpark moesten zijn.



Uiteindelijk vonden we het vervallen kasteeltje vlakbij het restaurant 'Spaans Dak'; blijkbaar is dit ooit gebouwd door Zoetwaterpark dat aan de andere kant van de meren ligt. Tegenwoordig ligt de ruïne erbij als een echte ruïne. We besloten eens binnenin een kijkje te nemen, waar het duidelijk werd dat er ooit een poging was ondernomen alle ingangen af te sluiten, maar dit is al lang verleden tijd.




Het spookt er...





Deze paddenstoel zou nog zo'n bouwsel zijn van het Zoetwaterpark in vroegere jaren; hij is echter beter onderhouden dan het gebouwtje en werd volgens schimmige internetbronnen nog recent opgeknapt.

Hoog tijd om te ontdekken wat er van het park nog over is! Ik wist dat er iets moet zijn, want op de site van Oud-Heverlee stond dat het Zoetwaterpark elke dag open was. Spannend!



Op het eerste zicht is er niets meer te zien dan een speeltuin, een minigolf en een klein restaurant. Als je echter het park tot in zijn redelijk verlaten hoekjes bezoekt, zie je veel tekenen dat er ooit veel meer te beleven was. Een redelijk lange tunnel vol met muurschilderingen, een amfitheater waar de planten tussen de stenen uitkomen, een racebaan zonder go-karts... Achter een hek ligt er ook heel wat overwoekerde stukken metaal, maar of dat ooit deel was van het Speelpark laat ik in het midden.

















Vandaag is er nog maar weinig over van een plek die begin jaren zeventig één van de voornaamste attractieparken van België was, mocht die titel effectief iets waard zijn. Dat het park wel nog effectief bestaat en je nog wel oude relikwieën kan terugvinden maakt het toch wel de moeite waard om eens langs te gaan als je zo'n die-hard fan bent. Vanuit het park raak je vlotjes in Walibi (bus naar Wavre station stopt bijna naast het park), dus als je daar geen hele dag hoeft te spenderen kan je altijd eens de geur van nostalgie gaan opsnuiven in deze stedelijke speeltuin.

De gloriedagen van Zoetwaterpark lijken ook niet snel terug te komen trouwens: Oud-Heverlee heeft absoluut niet de ambitie er meer dan de zoveelste gemeentelijke speeltuin van te maken, en daar kan ik inkomen. Tenslotte is het park in zijn gloriedagen tenonder gegaan door de opening van Walibi, een 'concurrent' die het nog steeds goed doet. Op onderstaande foto word duidelijk dat zelfs een paar trampolines houden teveel moeite is voor het park.



Bedankt voor het lezen!