X

Privacy Statement (GDPR)


Beste bezoeker,

In het kader van GDPR hebben wij een privacy statement gelanceerd waarin wij uitleggen hoe wij omgaan met jouw persoonlijke data. Je kan het privacy statement hier terugvinden.

Uw Pretparken.be-team


Nog geen lid? Maak hier je gratis account aan!

Resultaten 1 tot 7 van de 7
  1. #1

    [TR] Parque Warner Madrid & Warner Beach - 4 juli 2018

    “Beter dan de vorige keer kan het onmogelijk worden.” Deze openingszin spookte al maanden door m’n hoofd. Het TR van m’n bezoek in 2015 is niet meer, maar stond toen geboekstaafd als “wellicht onze beste pretparkdag ooit”. Sta me toe even één en ander van toen in herinnering te brengen:

    - doorgaans zeer korte wachttijden
    - een meer dan verwachte en veelal toepasselijke theming
    - een toename van ons B&M-aantal met 33%
    - geen noemenswaardige storingen of attracties buiten gebruik
    - een prima stuntshow
    - Warner Beach met evenveel redders als badgasten

    Welke versie – 2015 of 2018 – heeft het gehaald en kwamen er verlengingen of zelfs strafschoppen aan te pas? Wie alles in volgorde leest en bekijkt, zal dit pas na een tiental geconcentreerde minuten te weten komen.

    Omdat de klokvaste stadstrein en de lokale bus niet op elkaar afgestemd zijn, dreigden we 40 kostbare minuten te verliezen in een Madrilleense suburb. Daarom verkozen we – deze keer in trio-formatie met Leon °2010 erbij – om aan een geringe meerkost van € 10 een deel per taxi af te leggen. Uit het kastje-muur-gedoe van 2015 had ik onthouden dat je aan de gastenservice de BJL-abo’s moet presenteren en zo bespaarden we nog meer tijd. 2015-2018: 0-1.

    De website meldt “kassa’s open om 11:00 en park om 11:30”. Ik stelde me hier een scenario voor zoals Walibi: massaal voor die ene poort, of gauw een shop of het toilet in. ¡No pasarán! Met parkopening van 11:30 bedoelen ze de eigenlijke ticketcontrole, dus onze gewonnen tijd smolt als sneeuw voor de ginds fel brandende zon. In die optiek zou je het spreidingsplan van BJL na de ticketcontrole en het (licht) vertraagd openen van attracties meer achteraan haast als briljant gaan beschouwen.



    Van tassencontrole kan je ook niet echt spreken: de man centraal in bovenstaand beeld spendeert ca. 1,5 seconde aan het bekijken van een vrijwillig geopende rugzak. Omdat we anno 2015 niet onbeschut werden opgehokt (wegens vroegere opening of latere aankomst, ik weet het niet meer) en omdat niemand van het 269 Libération Animale ons kwam bevrijden: 1-1.

    Nauwelijks voorbij de scan-poorten wachten de even hatelijke als onvermijdelijke betaal-fotografen. Onvermijdelijk is veel gezegd: grijp King-of-Pop-gewijs naar je kruis en declameer “Aseos”. Zonder tegenpruttelen en zelfs richtingaangevend laten ze je gaan, in de begripvolle veronderstelling dat je hoognodig een WC opzoekt. Opvallend: deze keer was meteen het hele park toegankelijk, i.t.t. 2015, toen de Western-zone en het deel richting StuntFall pas later openden: 1-2.

    Qua aanvalsplan zouden we niet veel afwijken van ons licht gedwongen parcours van destijds. Ons eerste target werd opnieuw de tweedehandse Zierer Tom y Jerry.



    De poort naar de Far West stond deze keer dus wel bij aanvang wagenwijd open. Ik ben de tel kwijt hoe vaak ik op dit forum al heb gemeld dat cowboys – met of zonder indianen – veruit het minst unieke thema in de pretparkwereld moet zijn. Maar in het poëtisch klinkende San Martin de la Vega staat volgens mij één van de beste westerndelen van Europa. In Salou verslapt de thematisatie vaak éénmaal in de attracties, hier meestal niet. Jammer dat de decoratieve locomotief er nu (tijdelijk) verwijderd is: 2-2.



    Op https://www.parquewarner.com/atracci...oaster-express wordt op de publicatiedatum van dit TR nog steeds vermeld dat Coaster Express (CE) tijdelijk gesloten is (wegens partiële retracking) en in de zomer van 2018 gaat openen. Dankzij een Spaans pretparken-forum wist ik wel beter: de coaster is al zo’n 2 weken terug alive and kicking.



    Weinig volk, dus bereden we’m twee opeenvolgende keren: m’n nageslacht 1 x front en 1 x back, ikzelf nog strategischer: telkens vlakbij en dus in het midden van een 6-zit-wagentje … niet boven de wielen. Ik weet niet precies welk deel geretracked is en of het werk als voltooid wordt beschouwd. Feit: bij de eerste afdaling beweeg je niet alleen neer- en voorwaarts (duh) maar ook naar links en recht, en dit aan een frequentie van 10 x per seconde. Schokken, vibreren, bibberen, shaken maar …. door mij nooit als pijnlijk ervaren. Ik weet niet of dit toe te schrijven is aan m’n positie, de retracking of Pieter Heup-Beugel de Oude … het Museo del Prado mag nooit ontbreken op een Madrid-trip! Iedereen heeft wel een attractie die kenners niks vinden en die je zelf – ik haat het foutief woordgebruik ‘stiekem’ – wel te pruimen vindt. Bij deze ken je die van mij. Een extra voordeel wanneer je de langste van Europa hebt, is dat een beurt lekker lang duurt. Foei wie nu aan dat scabreuze supporterslied over Lukaku moet denken. Omdat CE me destijds ook al beviel: geen wijziging in de score.



    Bleke foto maar geen bleke venten achteraan.

    Is het een boomstam, is het een coaster, … nee dat is het niet. De ook nu weer instapklare Rio Bravo laat zich nog het best omschrijven als Chiapas 0.5. De recensie op de Parkgids-pagina zit er boenk op wat pro’s en contra’s betreft. Het verrassingseffect was er deze keer niet meer toen ik Leon goed vasthield tijdens de achterwaartse airtime. Daarom: 3-2.



    Overvloedig bevochtigd konden we maar beter meteen aansluitend die andere waterattractie doen: Cataratas Salvajes. Voor rake impressies en summiere maar interessante achtergrondinfo, lees opnieuw de Parkgids.



    To B&M or not to B&M? That’s the question. En die vraag gold voor onze jongste. Het antwoord was een tweevoudige ja! Batman werd z’n eerste B&M terwijl enkele uren voorafgaand aan de publicatiedatum van dit TR Florian en ik officieel onze Europese B&M-bingo even kwijt zijn. Het VR-gedoe op de laatste drie rijen vertraagde het dispatchen tot ca. 5 minuten per trein. Mooi dat bij betrekkelijk weinig volk twee treinen reden. Onze eerste rit deden we met z’n drieën ‘gewoon’.



    De VR-variant is halverwege de wachtrij te betreden via een andere gang en meldt pas vanaf (denk ik) 13 jaar toegankelijk. Leon vergezelde ons en zou bij de tweede rit aan de kant blijven als espectador, een rol die hij ondertussen al kent van andere Spaanse parken en die hem wat verderop in het park opnieuw te beurt zou vallen. Hier geen zelfbediening: de operatoren installeren vakkundig de VR-brillen. De mijne knelde wat, mijn Spaans was ontoereikend. Het Batman-filmpje – een vlucht tussen de flatgebouwen van Gotham – is niet haarscherp en zeker niet meer gedetailleerd dan de virtuele vulkaan in Lichtaart.



    Een gevolg van de tijdrovende dispatching bij de trein voor je, is dat je voor het binnenrijden minutenlang stil hangt. En ook het beeld hangt dan stil, helaas: je ziet hetzelfde als bij de start. Er verschijnt niet eens de waarschuwing om de bril aan te laten, want ook hiervoor worden de operatoren aangewend. Conclusie: leuk om eens gedaan te hebben maar met weinig meer- of herhalingswaarde. @Parkgids: VR-toevoeging eh … toevoegen, por favor.



    Meer omwille van de enthousiaste durfal dan omwille van de VR: 3-3.

    Het antwoord hierboven op de Shakespeareaanse vraag is een beetje misleidend. Ons volgende target was geen coaster maar ooit Europa’s hoogste attractie, vorig jaar onttroond. Voor wie het raadsel nog niet heeft opgelost, het betreft de drievoudige valtoren Riddler’s Revenge. Door de kalmte – anderhalve beurt wachten – was in de vroege namiddag maar één toren operatief. Leon boekte bij deze een hoogte-record.



    Het zal rond 13:30 zijn geweest toen we voor het eerst echt moesten aanschuiven. Een rit op Superman, voor mij de beste coaster van het park, bood behalve kinetisch opgewekte sensaties ook enkele blikken op de uitbreiding van Warner Beach. Iemand beleefde z’n floorless-ontgroening, maar omwille van 25 minuten in een niet rookvrije wachtrij: 4-3.



    Onze volgende attractie: StuntFall. Drie jaar geleden mochten de topplaatsen front & back niet worden ingenomen. Dat was nu wel het geval, maar daarvoor een extra rondje wachten met de 4 cm te korte Leon aan de zijlijn, hadden we er niet voor over. Ergens bijna back maar wel aan de twee uiterste plaatsen links & rechts is ook niet mis. In tegenstelling tot Tornado in het zusterpark, zijn oorvegen middels het hoofd continu naar voor duwen hier niet te vermijden. Dus gingen we de rust in bij een boeiende 4-3 stand.



    Onze rustplaats – klinkt ongewild luguber – laat zich wellicht nog meer raden: het uitgebreide Warner Beach. Met bijna een jaar vertraging opende de nieuwe zone van het waterpark nog maar enkele weken geleden. Ook de prijs is uitgebreid – lees: verdubbeld – al is dat wel enigszins te rechtvaardigen. Wat me meer zorgen baarde: Warner Beach is voortaan niet enkel te bezoeken via het pretpark, maar ook apart. Dat levert geheid meer drukte op, dus begon hier onze tweede matchhelft. Fijn dat de poortwachter aan de pretpark-kant ons vroeg of we onze pretpark-tickets nog hadden. Anders had onze avondlijke doorzetting op het droge mogelijk een financieel zure nasmaak kunnen krijgen.



    We begonnen natuurlijk in het nieuwste deel. Superman op de achtergrond is vanuit het pretpark veel minder waar te nemen. Onze eerste waterattractie heet weinig origineel ook Superman, een rood-blauwe matjesglijbaan. Naar mijn mening de minst interessante slide van Warner Beach en gelet op de meeste andere wachttijden, dachten de overige bezoekers er net zo over.

    Een vluggertje voor Florian op de klepjesglijbaan Wonder Woman Lazo Magico ging niet door wegens een storing. Dus met één enkele en één dubbele flotador - muchas gracias voor deze praktische regeling – schoven we met z'n drieën aan voor de gele, bochtige, open slide. Dat aanschuiven gebeurde zo traag dat we a) merkten dat de klepjesglijbaan opnieuw in dienst trad en b) zowel Florian als ikzelf om beurten kortstondig de banden-wachtrij verlieten voor de val-glijbaan. Klinkt macho, maar als je kleppers à la Stukas Boom in Caneva en Looping nabij Keulen hebt getrotseerd, plaatsen we deze een eh ... klepje lager. Deze tube leek me ook korter dan het geval in De Panne. De gele banden-slide heet trouwens lekker verwarrend Wonder Woman Salto al Paraiso. Drie slides voor één wachtbeurt en dus 4-4 of nee: de VAR komt tussen en die houdt het bij 4-3 wegens geen van de drie voldoende verbluffend.



    Het deel tussen de ‘oude’ en de nieuwe zone oogde best fraai, al ergerde ik me wel aan de omnipresente frituurwalmen. Wij zouden evenwel eerst nog 2/3 van het resterende wilde deel doen, allen met band of raft en te betreden via een tweede trappentoren. Bij de rood-zwart-witte Harlequin zaten we gedrieën in een raft. De grootste van het gezelschap was verplicht om in het midden achterwaarts plaats te nemen. Bij afwezigheid van rotaties legde ik dus heel het bochtige parcours achteruit af, wat het extra verrassend maakte: 4-4



    Joker was volgens foto's op de parkwebsite en een markering op de grond enkel toegankelijk met een dubbele band, maar dat was blijkbaar een grap van de snoodaard. Het platform bovenaan puilde uit van de nutteloos meegezeulde dubbele banden, gelukkig maakte een toezichter op grondniveau ons erop attent dat deze centrifuge-slide enkel met enkele band mag worden begleden. Deze solo-slide waar de theming echt klopt, betekende nog een primeur voor Leon! 4-5.



    We waren het aanschuiven wat beu, dus na het opslaan van krachtvoer en dorstlessers was het tijd voor het even fris ogende doch iets oudere deel. Bij Rio Loco hoefden we niet te wachten op banden. Deze attractie moet de natte droom van Francken Theo zijn: dobberaars stranden vlakbij hun punt van vertrek en een afspanning en guards vertragen een tweede poging: verplicht eerst even aan land komen. Halverwege ons eerste rondje wachtten we strategisch op de golfmachine, maar waren niet onder de indruk. Het reglementair bissen deden we vooral uit sloomheid.





    De slides in Agua Aventura liet ik aan de kids over. Ideaal dat deze zone toegankelijk was vanaf 8 jaar.



    Op het ministrand en in het golfslagbad vertoefden we telkens maar een beperkt aantal gelukkig getimede minuten. We hadden immers nog één slide in de nieuwe zone te gaan. Hadden we die maar eerder gedaan, want in de vooravond was de drukte er minstens verdubbeld. Voor Batman betekende dit 20 minuten aanschuiven voor een raft en nog eens 25 op de trappen. De zwart-gele tube met darkrooms oogde het spectaculairste van alle slides, maar loste die hoge verwachtingen niet helemaal in. De slide is overigens veel korter dan b.v. Triton in Tikibad. Om in schoonheid te eindigen, bisten we Joker, waardoor Warner Beach2.0 nog een extra punt waard is: 4-6.



    Terug op het droge wilden we het liefst eventjes droog houden. Bovendien berokkende de splashbattle Yogi Bear destijds schade aan de inhoud van m’n portefeuille. We opteerden voor de oldtimer-rit Cine Tour, ook al omdat deze in een hoek verstopte attractie ons destijds volledig was ontgaan. En we hadden blijkbaar niks gemist in deze saaie rondrit tussen bordkartonnen decoratie die het westen van de US of A moet evoceren. Toen ik uit de stilstaande wagen stapte vlakbij de attractie-uitgang, leverde me dat un reproche van de operatrice op. Ik had immers de mensen moeten laten passeren in de wagen voor ons, die weinig strategisch halt hield voorbij de uitgang. Misschien hadden we toch beter de splashbattle getrotseerd: 5-6.



    Na amper één wachtbeurt bisten we de beste thema-arme buitencoaster van Vekoma in Europa … back en uiterst links & rechts gezeten: 5-7.



    En ook voor Superman was het nu maar 5 minuten wachten, mogelijk te danken aan de net gestarte stuntshow. Onze obscurofoob zat er al weken mee in dat hij madhouse Hotel Embrujado zou moeten trotseren. Hij blufte achteraf dat het heel tof was, terwijl de opgebouwde sfeer werd gebroken doordat de beugels tot drie maal toe werden gesloten en heropend alvorens te starten. Oorzaak: sommigen zaten wat knel, vooral volwassenen op de uiterste plaatsen en ondergetekende pleit hier schuldig: 6-7.

    Onze taximan sprak lovend over de stuntshow Loca Academía de Policia, al had ik al ingecalculeerd dat we die zouden moeten skippen omwille van de langere tijd in Warner Beach: 7-7!

    Ook rond 20:00 begon die andere stuntshow, met Batman en co. Tijd voor nog een vluggertje, dachten we. De gordels van de botsauto’s vond ik destijds te pijnlijk en topspins zijn nog minder m’n ding, dus werd het de zweefmolen van Mr. Freeze. Hier ontgaat me een beetje de link tussen de attractiesoort en de thematisatie.



    Onderstaande foto laat zien dat we eigenlijk te laat kwamen voor Gotham City Stunt show. Al zou later blijken dat er gewoon te weinig plaats is voor deze show.



    Omdat we niet veel konden zien, werd aan de overkant van de bühne onderstaand fotootje gemaakt. Hoeveel superhelden tel je?



    Kort voor elven zouden we hier nog eens passeren. Wie het park iets of wat kent, kan bevroeden dat we de tussentijd grotendeels doorbrachten in Cartoon Village. We lieten ons er twee maal op rij serieus bevochtigen in de enigszins verdoken Acme Rapidos.



    Dubbelen deden we ook op Correcaminos Bip Bip.



    Paardenmolens, het klinkt een beetje kinky om als 40-plusser te beweren dat je er van houdt. En eerlijk gezegd: ik hou er niet zo erg van. Voor antiek spul zoals in Kaatsheuvel maak ik graag een uitzondering, net als voor de aardig gedecoreerde nieuwtijdse exemplaren van Parc Asterix en deze Cartoon Carrousel.



    Van wafelijzerattracties ben ik ook al niet zot, dus liet ik de gebroeders niet begeleid op He visto un lindo gatito. Volgens Google translate betekent dat trouwens “Ik heb een schattig poesje gezien”.



    Ondertussen schoot ik onderstaand plaatje van de autorijschool Los Picapiedra. Omdat Leons laatste rijbewijs à € 9,50 ergens in een hotelkamer in Salou werd achtergelaten, kwam er deze keer geen zoveelste rijles van.



    M’n oog viel ook op de monorail Academia de Pilotos Baby Looney Tunes waar we gedrieën vliegopleiding genoten. De wachtrij was er amper bevolkt, maar de operatrice probeerde telkens de vliegtuigjes vol te krijgen. Misschien had ze eerder al voor een low-cost gewerkt, maar de langdurige en onnodige stilstand werkte hier en nu contraproductief … en op mijn zenuwstelsel.



    Maar genoeg negativisme. Behalve de coaster en de rapid waren dit allemaal nooit eerder gedane attracties voor Florian en mij. Daarom: 7-8.

    De fraaie Chinese gevel nabij de parkingang was me in 2015 ontgaan, dat zouden we nu goedmaken. Onderstaande belabberde foto toont maar een stuk van de bioscoopzaal, die naar Spaanse pretparknormen best groot en vooral comfortabel was. De Pelicula en 3D die wij late night te zien kregen, betrof gedubde Superman-fragmenten, waar we nada van begrepen. Dus geen punt voor 2018, ook al omdat de link met de buitendecoratie me andermaal ontging.



    Onze laatste must-do was de interactieve Scooby Doo. Omdat we ‘m in 2015 wèl dubbelden en nu niet: 8-8. Daarmee hadden we de beoogde bus van 22:15 gemist, dat betekende dus verlengingen! Die vulden we met o.a. een derde rit op de woodie en tweede beurt op de enigmatische trippel-toren. Tijdens drukkere momenten zagen we laatstgenoemde aan 2/3 van de capaciteit opereren. Nu was het doodkalm ergo 1/3 actief en gelukkig voor ons betrof het een andere toren dan de laucher van de vroege namiddag. Deze keer kregen we een klassieke drop: 8-9!

    In de blessuretijd van de tweede verlenging pikten we een iets langer stukje mee van de stuntshow in Gotham. Op weg naar de uitgang merkte ik op dat ook nu deze show gelijktijdig liep met ‘Police Academy’. Voeg er nog aan toe dat de slotshow Parque Warner Cinematic pas om 23:45 aanving, dan begrijp je dat dit voor ons – verblijvend in hartje Madrid – te laat was. Omdat dit ook voor vele andere bezoekers gold en er nauwelijks verblijfaccommodatie is vlakbij het park, vind ik het doodzonde hoe Parque Warner z’n shows organiseert.



    Dat is natuurlijk geen zin om zo’n overvolle dag – hence een overvol TR – af te sluiten. Ja, de eindstand suggereert dat we mogelijk opnieuw in Madrid de beste pretparkdag in ons bestaan hebben beleefd, al wordt dat steeds moeilijker te bepalen. Leon twijfelt geen seconde, en wat is er eerlijker dan de mening van een kind?

    Adios!
    Laatst gewijzigd door Earlyspencer; 09-07-18 om 22:27.

  2. #2

    Re: [TR] Parque Warner Madrid & Warner Beach - 4 juli 2018

    Bedankt voor je TR! Erg handig, want ik vertrek binnen twee dagen voor de eerste keer naar Madrid. Volgt er binnen korte tijd nog een exemplaar van Parque de Atracciones de Madrid?
    Coastercount: 611
    Live a life you will remember!

  3. #3

    Re: [TR] Parque Warner Madrid & Warner Beach - 4 juli 2018

    Sorry, geen tijd voor een uitgebreid TR over PdA. We bezochten het stadspark twee keer, al meldt de webstek van BJL dat je eigenlijk maar eenmalig gratis binnen mag. Dit omzeilden we door een eerste keer de grote ingang te nemen na een bezoekje aan de zoo (de dolfijnenshow ging niet door, ik vermoed wegens verbouwingen aan de tribune) en een tweede keer via de kleinere ingang nabij Nickland.

    Het leek er bij momenten veel drukker dan in Warner, wat meerdere verklaringen kan hebben: dichter bij de stad, kleiner en vooral minder capaciteitsvreters. De nieuwe splashbattle Splash Bash is gethemed naar een rollercoaster en heeft een aardige capaciteit, zeker doen bij drukte en hitte.



    De simulator is buiten bedrijf en de donkervaart aka 'Small World del Aldi' lijkt definitief gesloten. Ongeoorloofd voordringen bij de spinning coaster Tarantula wordt helaas gefaciliteerd door een aanpalende rij die tegelijkertijd als uitgang en fastpass-ingang fungeert. Ik was de enige die z'n ongenoegen kenbaar maakte aan de jongelui die zich op deze manier hergroepeerden met hun vrienden in de reguliere wachtrij.

    Abismo heeft een belabberde capaciteit, al doet de eenzame operator er alles aan om deze steeds met 12 te laten vertrekken. In je eentje de wachtrij betreden en de operator goed in de gaten houden en hyperkinetisch reageren wanneer die om un persona vraagt, bleek een door Florian beproefde methode.

    Op de vernieuwde kiddie-coaster Patrulla Canina zijn volwassenen toegelaten, maar ook hier pasten we het un persona-principe toe. Het bespaarde me tijd, een vermoedelijk pijnlijke rit en geeft me nu de gelegenheid credithunters vierkant uit te lachen.



    Tenenkrommend is dat de valtoren Lanzadera continu maar aan 1/3 opereerde, dus amper 4 personen per beurt. Bovendien is het hier onbeschut aanschuiven.



    Doe je het enkel voor de hoogte en het uitzicht, opteer dan voor de Starflyer. De minder populaire Rotor nabij Tornado was altijd instap-klaar.

    Op TNT Tren de la Mina was de nada van VR voorhanden. Op de Rapidos wordt je sneller bediend dan op de shute Los Fiordos.



    Straat-entertainment en verfrissing in één: Who you gonna call?

    Enjoy!

    Laatst gewijzigd door Earlyspencer; 08-07-18 om 12:43.

  4. #4

    Re: [TR] Parque Warner Madrid & Warner Beach - 4 juli 2018

    Bedankt voor je mini-TR! Ik ga je ervaringen en tips zeker meenemen!
    Coastercount: 611
    Live a life you will remember!

  5. #5

    Re: [TR] Parque Warner Madrid & Warner Beach - 4 juli 2018

    Ik vind Coaster Express ook wel een fijne baan. Ook nooit een rit op de wielen gemaakt, en erg spannend vond ik hem niet, maar wel lekker genieten van de lengte en de snelheid.

    De vertaalde naam van die vliegmolen is echt wel geniaal . De Chinese gevel in Parque Warner is volgens mij een verwijzing naar een (zeer) bekend theater in Hollywood, dus dat gewoon een 'gevel' noemen is zowat het Earlyspencer-equivalent van Mount Fuji 'die berg' noemen .

    Bedankt voor het TR!

  6. #6

    Re: [TR] Parque Warner Madrid & Warner Beach - 4 juli 2018

    Bedankt voor je TR's! Ik moet er ook nog dringend eens heen met een BBJ abbo :/

  7. #7

    Re: [TR] Parque Warner Madrid & Warner Beach - 4 juli 2018

    Ik hou mijn hart al vast voor maandag... 11.30u en dan pas ticketcontrole open..Dat was vroeger echt niet het geval. Je kon dan wandelen tot op het einde van de MainStreet. Verder heb ik ook gezien dat de operations bij coaster express dramatisch zijn: pas als de 2de trein tot stilstand is gekomen mogen de mensen naar de poortjes gaan... En dan ook nog bij Batman gaat het zo te zien niet vooruit.

    Duidelijk 1 of andere manager die zo een beslissing neemt maar totaal niet weet waar ie mee bezig is.
    Laatst gewijzigd door slimmerik; 25-07-18 om 19:51.

Forum Rechten

  • Je mag geen nieuwe onderwerpen plaatsen
  • Je mag geen reacties plaatsen
  • Je mag geen bijlagen toevoegen
  • Je mag jouw berichten niet wijzigen
  •