X

Privacy Statement (GDPR)


Beste bezoeker,

In het kader van GDPR hebben wij een privacy statement gelanceerd waarin wij uitleggen hoe wij omgaan met jouw persoonlijke data. Je kan het privacy statement hier terugvinden.

Uw Pretparken.be-team


Nog geen lid? Maak hier je gratis account aan!

Resultaten 1 tot 5 van de 5
  1. #1

    [TR] Legendia 10 juli 2018

    Wanneer vlakbij pretpark ‘A’ een concurrerend park ‘B’ reclame maakt en dit niet vice versa gebeurt, kan je doorgaans concluderen dat A > B. In dit geval verdient pretpark B toch een vermelding op basis van de woordspelige naam en zodoende een eerbetoon aan David Lynch. Het afgebeeld tafereel roept dan weer de vraag op waar kinderen vandaag nog mogen spelen met een geconfedereerde vlag zonder virtueel gelyncht te worden? Mogelijk in één of ander WASP-gehucht over de Oceaan of anders dichterbij: in een Oostblokland.



    Maar we waren hier natuurlijk voor pretpark ‘A’: Legendia. Volgens Wiki ligt het Silezisch attractiepark – van de Poolse naam ‘Śląskie Wesołe Miasteczko’ is men ter wille van ons, kapitalistische westerlingen, recent afgestapt – in Chorzów. Correct & fake news, want Legendia ligt nauwelijks verder van Katowice station dan dat mijn favoriete stadspark ligt van Göteborg Centraal. Legendia is dus ook een stadspark, half omgeven door troosteloze woonblokken, half door een groene long met o.a. een kabelbaan en een stadion. Ter info: daar traden aan de vooravond van ons bezoek de fossiele restanten van Guns ’n Roses op. Meer relevante info: Legendia is vanuit Katowice prima te bereiken met de oubollige tram en … is elke maandag gesloten, ook in juli en augustus. Daar had ik bij het boeken van deze reis geen rekening mee gehouden, het geluk stond aan onze kant.



    Hulde aan de dienst telecommunicatie en aan de dame aan de kassa. Beide ontraadden me in degelijk Engels de aanschaf van een fastpass waarmee je de toppers ongelimiteerd kon berijden. Het bespaarde Florian en mij de belachelijke prijs van +/- 2 x € 10 maar bovenal: wat zouden we er zelf belachelijk hebben bijgelopen. Men beloofde ons immers een kalme dag en zo geschiedde. Degelijke parkplannetjes en in het parklogo gewikkelde karamellen kregen we er gratis bovenop.



    Ruim voor parkopening wordt je al op dit fraaie verzamelplein voorbij de ticketscan eh … verzameld (@Warner Madrid!). Je kan er iets drinken of een indoor-expo over de hoogste bergen per continent bekijken. Het wachten wordt rond kwart voor tien ‘beloond’ met een welkomstshow. De gelijkenissen met wat mijn leerlingen jaarlijks opvoeren wanneer ze denken er 100 dagen later ‘vanaf te zijn’, is treffend: de uitvoerders vinden het leuker dan het publiek, maar misschien ben ik gewoon allergisch voor groepsenthousiasme.



    De attracties liggen simpel gestructureerd omheen een meer. Wij kozen voor de ruk naar rechts. Maar de eerste coaster, een zyklon, was tijdelijk in onderhoud. En voor de het dubbele loopingschip waren we te lang naar onze ongeduldige zin met te weinig gegadigden. Zo werd Tornado onze eerste en tweede rit: één keer uniek in achteruitzit en één keer front.



    Tornado rijdt gelukkig iets minder oncomfortabel dan dat-ie zit. Wanneer de staalimport door de fratsen van Trump te duur zou worden, mogen ze van mijn part deze derdehandse ‘Python van den Aldi’ recycleren.



    Weetje met een hoog Waliboy-gehalte: in 2020 komt hier iets nieuws. Gelet op de beschikbare ruimte, de lay-out van de aankondiging en het manco in het huidig aanbod, gok ik op een rapid.



    Enter Lech, eindelijk voor ons eens een recente Vekoma! We hoorden of zagen ‘m niet rijden, maar kort voor het betreden van de onbevolkte doch prachtige wachtrij, deed-ie z’n eerste rondje. Hulde aan de operatoren, die ons niet lieten wachten op meer dan een handvol medepassagiers. Dat niet nodeloos wachten was trouwens bij meerdere attracties het geval We deden ‘em daarom meteen 4 keer op rij, telkens op de meest interessante plaatsen.



    De score van de jury: Theming: 9/10. Puntje af voor de te schaarse fonteinen tijdens de rit. Een animatiefilm haverwege de wachtrij vertelt een deel van de legende, die je anders ook hier snel kan lezen: https://nl.wikipedia.org/wiki/Lech,_%C4%8Cech_en_Rus



    Zit-comfort: 9/10: De Vekomannen (m/v) zijn blijkbaar in de leer(stoel) geweest bij de Mackmannen (m/v). Florian vond de schouderbeugel bovenop de heupbeugel wat vrijheid-berovend. Volgens mij is dit een noodzakelijke toegift om de coaster al vanaf 120 cm toegankelijk te maken.



    Ritverloop: 8/10. Voldoende soepelheid, net voldoende airtime, wat decoratieve near-misses en een inversie in het station zijn de pluspunten.



    Minpuntjes omdat-ie wel wat langer en vooral wat hoger mocht zijn. De eerste daling is geen van-je-sokken-blazer maar wel nog altijd bovengemiddeld intens. De bescheiden kamelenbulten resulteerden in een nog betere ritervaring front tegenover back. Ook een gemiste kans is dat de coaster niet inter-ageert met de nabijgelegen waterattractie. Over de capaciteit kan ik me gelukkig niet uitspreken. Van geldzaken heb ik al helemaal geen verstand, maar dit lijkt me een haalbare vervanger voor de terminale kever in Bellewaerde, mits interactie met een vernieuwde flume. Nog bouder: een Lech in XL-formaat zou een mooi alternatief zijn voor de schrootrijpe Bobbaan in Kaatsheuvel.



    Trouwe lezers weten dat ik al eens uit altruïsme platte ritten met inversies trotseer. Voor de volledigheid: het zijn niet de desoriënterend bedoelde bewegingen die ik moeilijk tolereer, maar wel mijn gewicht van net drie cijfers voor de komma, gedragen op de contactpunten tussen mijn schouders en de – waarom? – immer als beton aanvoelende beugels. Marteltuigen zijn het en Dragon Wrestling Tournament / Torment (?) past in dat pijnlijk rijtje. Positief: opnieuw moesten we niet wachten op een voldoende groot aantal medegegadigden.



    De zitting is bovendien voorzien een barbaarse notenkraker. Deze vorm van zelfopoffering was ter wille van Florians plezier en van uw nieuwsgierigheid. Niet graag gedaan, al zal ik mijn onride vloeken hier niet publiceren.



    Vloeken deed dit bizarre kermisonding op haar beurt met de omgeving, want de middeleeuwse theming van Lech zet zich fraai door in deze zone. Illustratief in deze is zeker de waterattractie Diamond River.



    Ooit zal de Parkgids dit een logflume noemen en met twee smalle drops is het dat natuurlijk ook.



    Maar de boten zijn eerder van het chute-type terwijl er ook een (soms saai) stuk gedecoreerde rondvaart in verwerkt zit. Erg nat werden we niet op deze attractie, die we bij gebrek aan volk korte tijd later zouden dubbelen. In de namiddag zou dit wel een volkstrekker blijken. Niet zo onlogisch dus dat Diamond River net als Lech eindigt in een shop.



    Ook het klokkenspel Giant Water Pump en het zijdelings vliegend tapijt Dragon Temple ontsnapten noch aan houten ornamenten, noch aan onze participatie.



    De regenboog bovenaan laatstgenoemde, versterkt mijn vermoeden dat het een tweedehandsje betreft. Ik mag hopen dat we hier niet het onheilsgeval uit mijn favoriete stadspark hebben getrotseerd, anders sta ik in het krijt bij m’n engelbewaarders … en staat Florian dubbel in het krijt!



    De grens tussen altruïsme en masochisme is soms flinterdun. Ter illustratie: Dragon Riders. De manuele mono-versie waarop je de snelheid nog enigszins zelf kan regelen, kende ik wel uit het o.a. Technisch Museum Speyer, France Miniature en Futuroscope. Maar deze volautomatische gangbang-versie had ik serieus onderschat. En wanneer je het verlossend einde nabij waant, draaien ze alles nog eens lekker in achteruit. Eén keer en nooit meer!



    Legendia beschikt over twee zyklons. Wie over enig historisch normbesef beschikt, hoeft niet meteen naar de voorlaatste paragraaf van dit TR te scrollen om te beseffen dat ik beide exemplaren beter niet kan onderscheiden middels de letters ‘A’ en ‘B’. Dus geef ik de afschuwelijke naam van het niet haperend doch minst gethemede exemplaar: Dream Hunters Society.



    Dit gedrocht reed met amper twee karretjes, dus hier moesten we voor het eerst die dag – ik schat rond het middaguur – ruim tien volle minuten aanschuiven. Bovendien werden Florian en ik gedwongen om gezamenlijk op de achterbank plaats te nemen. Meteen werd de verwantschap duidelijk tussen de begrippen ‘krap’ en ‘crap’.



    Tussen eind- en vertrekpunt worden de karretjes trouwens verplaatst middels spierkracht van de operator.

    Ook in schreeuwlelijke Wab&Skunk-kleuren draait de enterprise Phoenix. Florian deed ‘em zonder wachten … en zonder mij. Ik nam onderstaande foto vanuit een strategisch geplaatste ligstoel in dit overigens best fleurige stadspark.



    Dream Flight Airlines leek me op het eerste zicht een halve starflyer met een dubbel zo hoge capaciteit. Maar blijkbaar ga je hier maar amper de lucht in.



    Die halve ontgoocheling uit onwetendheid zal me dus niet meer te beurt vallen later deze zomer in Blackpool.



    “Dom dat ze Air Castle niet beschutten tegen meerdere weertypes,” dacht ik bij het schieten van onderstaand plaatje. Enkele uren later kreeg ik helaas gelijk en lag het pneumatisch geval er afgelaten, ineengezakt, troosteloos en verzopen bij.



    Gethemede reuzenraden: in Nigloland kwam ik voor het allereerst een exemplaar tegen, maar Legendia Flower doet het op dat gebied nog beter. De fraaie gondels zijn stuk voor stuk bloemen:



    Zeer terecht dus dat deze attractie letterlijk op een voetstuk is geplaatst:



    De hoofdbedoeling van een reuzenrad is natuurlijk het panoramische zicht:



    Misschien iets minder fraai van bovenaf is de recentste park-toevoeging, Magical Forest:



    Frontaal oogt deze Toverland-loods al iets beter:



    Binnenin vind je o.a. een resto en deze speeltuin:



    Maar de hoofdattractie is er natuurlijk Bazyliszek. De wachtrij is mooier dan onderstaande foto’s doen vermoeden:





    Ter bewijsvoering enkele details, waardoor we toch drie keer heel even stil stonden:







    De karretjes: eerder Symbolica dan Cot, als je ’t mij vraagt.



    Tijdens de rit maakte ik natuurlijk geen foto’s. De interactie zit snor en er wordt haarscherp geprojecteerd met voldoende variatie qua schermen, setting en reële 3D-ornamenten. Ons oordeel: minder repetitief dan de Antwerpse Smurfen of de Brühlse muizen, minder angstaanjagend dan Cot en minder zinloze interactie dan Symbolica. Een topper die mits capaciteitsaanpassing – geen klagen van onze kant – in geen enkel Europees park zou misstaan. Eerder op de dag zagen we Bazyliszek op een wachttijd-scherm even pieken. Wiedes dat we ’m meteen bisten, zo’n attractietype heeft trouwens een hoge herhalingswaarde. Al even wiedes dat de attractie eindigt in een shop.



    Bovenstaande gein is te vereeuwigen net buiten Magical Forest

    Wonder Garden bestaat uit een klein doolhof dat ons totaal ontgaan was, en een draaiende ton. Het betreft hier geen vortextunnel, de bedoeling is dat je schoen-loos langs dezelfde kant binnenkomt en buitengaat. Eigenlijk een speeltuin-object met kapsones.



    Ondertussen naderden we de zone links van de ingang. Het hoofdthema is daar circus, dus vind je er vooral kindvriendelijke attracties. Onze ogen – en helaas: ook onze schouders – vielen op Circus Hoppala. Altruïsme deel drie, dus. En dan heb ik het nog niet over de auditieve kwellingen: loeiharde 90’s shit genre https://www.youtube.com/watch?v=T8m6IbItrgk



    Nog meer fysieke kwelling – Florian hield er wat schaafwonden aan over – op Cyclodrome. Ik bedankte feestelijk voor de fietsbeurt.



    Hieronder de bewegende versie:

    https://i.imgur.com/G8rJ2gI.mp4

    In een resto aan de ingang kwamen we terug op krachten. Rondwandeling twee begonnen we waar wandeling één faalde: bij de zyklon Scary Toys Factory. Hier werd maar met één kar gereden, de andere kar werd wegens technische problemen aan de kant gehouden. Dat was dus de oorzaak van de sluiting bij parkopening … en van de tergend traag vorderende wachtrij: max. 4 personen per 3 minuten. Voorts 100% copy/paste van de andere zyklon: gedwongen met z’n tweeën op de veel te krappe achterbank en manueel duwen van eindpunt naar startpunt. De theming bestond uit magische dozen, waarvan de inhoud niet werd aangewend om het defecte karretje in een rijklaar exemplaar te transformeren.



    Deze te veel belovende voorgevel zou misschien beter passen in de circus-zone:



    We voelden al wat nattigheid, dus gingen we spiegeltjes bekijken in Boruta’s Tricks. Simpele lol, alleen jammer dat de spiegels te ordelijk waren gerangschikt. In een doolhof komt zo iets toch beter tot z’n recht.



    Apollo is hier qua esthetiek en sensatie de goedkope versie van Apollo in Slagharen:



    Het ochtendlijk missen van het dubbele loopingschip met de verwarrende naam Skyflyer werd rechtgezet. Altruïsme/masochisme deel 4:



    Na een derde rit op Tornado moesten we gaan schuilen voor regen en onweer. Dat deden we halverwege de wachtrij van Lech. Geen van de vier (!) operatoren in het station maakte de begrijpelijke tijdelijke sluiting aan het begin van de wachtrij kenbaar. Dus af en toe zagen we een ontgoochelde gelukzoeker terug afdalen van het station. De verticale witte streep links op onderstaande foto betrof een langdurige straal afwatering, van één van de daken op het één jaar jonge spoor. Dat lijkt me toch een constructiefoutje in het land van Europa’s meest ervaren bouwvakkers.



    Na ruim een half uur hielden wij het in de wachtrij voor bekeken, de regen volgde iets later ons voorbeeld. We tristen de verrassend niet zo drukke interactieve shooter en wilden op Royal Ballroom. Deze carrousel/semi-octopus/rups is niet overdekt, dus de operatrice vroeg ons om wat geduld, zodat ze alle zitplaatsen kon drogen. Ik vergroot even het beeld, zodat u begrijpt dat ik die niet zo’n onprettig (voor)uitzicht vond …



    De sfeervolle walsmuziek werd helaas overstemd door de begeleidende beats van het circus-marteltuig. Maar niet getreurd: Lech reed terug, dus gingen we gauw voor rit nummer 5. Dat zou ons laatste wapenfeit in Legendia zijn. Bij permanent droog weer hadden we wellicht een roeibootje gehuurd. De klassieke, overdekte rups Electric Ring deden we ook niet, uit overschat tijdsgebrek.



    Ook het klassiek schommelschip Magical Lake Expedition en de oldtimer-attractie Magical Postal Service degradeerden we tot figuranten.



    Bij het verlaten van het park rond 17:30 vroeg men om onze tickets. Die vonden we niet meteen, dus mochten we bij de gratie van de poortwachter na een kort en vriendelijk gesprek toch het park verlaten. ¿Qué?

    We waren gelukkig nog ruim op tijd voor onze trein naar Oswieçim en konden in ons hotel de Belgen zien verliezen van de Fransen. Toegegeven, deze zin klinkt vrij banaal, tenzij je het Pools toponiem vervangt door de beruchte Duitse versie. Ja, twee dagen later zouden we Europa’s gruwelijkste sites bezoeken. Bij wijze van stil protest en omdat dit niks met pret te maken heeft, neem ik ze niet op in m’n whereabouts 2018. Praktische vragen omtrent Polens meest bezochte ‘attractie’ beantwoord ik bij voorkeur via privé-berichten.

    Rest me nog te concluderen dat Legendia a) een prima familiepark is met b) tweeëneenhalve toppers en c) een aanbod dat liefhebbers van kermissen wel zal bekoren. Die neergepote kermisdingen naast enkele toppers doen me aan Tayto Park denken en ook wel aan het oude Liseberg, hoewel ik mijn favoriete stadspark pas voor het eerst in 2014 bezocht. Conclusie: neem mijn conclusies niet al te ernstig.

  2. #2

    Re: [TR] Legendia 10 juli 2017

    Bedankt voor het tripreport van een park dat meesten wel van naam kennen, maar voor de rest vrij onbekend is. Qua thematisatie ziet het er op sommige vlakken best wel goed uit, beter dan in Energylandia.

  3. #3

    Re: [TR] Legendia 10 juli 2018

    Uiteraard bedankt voor het TR van een park dat me stiekem iets meer aanspreekt dan zijn grotere buur. Heel wat attracties uit dit TR heb ik al eens gedaan in Sommerland Syd, maar lijken hier veel beter tot hun recht te komen: ze hebben van die bouwvallige splash nog iets mooi gemaakt!

  4. #4

    Re: [TR] Legendia 10 juli 2018

    Bedankt voor het TR! Ik moet het artikel nog lezen in Brakesection, maar ben toch blij dat ik hier al een leuke kennismaking met dit park heb kunnen lezen.

  5. #5

    Re: [TR] Legendia 10 juli 2018

    Fijn TR. Staan zo te zien nog een heleboel thrillrides in het park, sommige best ook speciaal. Die Huss Flic-Flac o.a.

    Hopelijk staat Tornado er nog in 2020 als ik het park normaal gezien ga bezoeken, vind het al jammer genoeg dat deze er niet meer staat.

Forum Rechten

  • Je mag geen nieuwe onderwerpen plaatsen
  • Je mag geen reacties plaatsen
  • Je mag geen bijlagen toevoegen
  • Je mag jouw berichten niet wijzigen
  •