[TR] Happily Ever After in July - Fun Spot Orlando & Kissimmie

[Belgiumcoasterfreak]

Je hebt 'kijken' en je hebt 'kijken kijken'. Zo heb je ook 'Tom' en uiteraard ook 'Tom Tom'. Zo een hyper-strak-fabulous-GPS prulletje dat de fysieke kaarten uit de wagen naar de prullenbak hebben geloodst. Zij hebben ook permanent een eigen plekje bevuilt op je vooruit... Herkenbaar? En laten wij eerlijk zijn, praktisch iedereen grijpt terug naar deze technologische snufjes om ons de weg te wijzen (op een paar hipster, Smartphone-apps, old folks of gewoon goede kaartlezers na dan). Als je dan al naar een ander land trekt, laat staan een ander continent, dan komen die dingetjes heel erg goed van pas. Zo ook in de US - and -A! Je hebt er dan eentje thuis liggen die al even stof loopt te happen... Plus, je kan dan nog voor een paar eurootjes Amerikaanse kaarten er op zetten... Tja, dan doen wij dat gewoon natuurlijk hé! Het handige aan deze schermpjes is dat je ook vooraf adressen kan opslaan en deze later met een aanraking van het scherm kan laten bereken hoe je moet rijden. Super praktisch en erg efficiënt, als je uiteraard de juiste adressen opslaat...



... Tot dusver heeft mijn altijd even betrouwbare (dubbele) naamgenoot ons perfect weten te leiden naar al de verschillende Hot Spots in en rondom Orlando. Tot vandaag dan. Voorafgaand namen wij die dag eerst afscheid van het hotel dat ons een week lang trouw gebleven is. Tot onze verbazing kregen wij zelfs nog een felicitatiekaartje van de hotelcrew voor ons huwelijk. So adorable! -smelt smelt- Sweaty Mc Sweat Sweat zat weer achter het stuur. Ondanks de massa's koude lucht die ons Ford'je wist uit te blazen, bleef het bakken en braden in de wagen. Fieuw zeg. Vandaag maken wij twee kleine tussenstops op weg naar een wereld vol wonderen, Efteling not included, die wij nog niet ontdekt hadden. Dat die twee stops niet tot de grootste of populairste spots van Orlando behoren, was ik mij op voorhand al bewust. Maar het zijn al Spots, so it's something I guess? Alle gekheid op een stokje, onze eerste stop was erg kortbij ons voorgaand hotel. Na een kleine tien minuutjes parkeren wij ons op de bijna verlaten parking van een teeny-tiny pretpark genaamd Fun Spot Orlando.



Geen bombarderie aan thema, geen speciale thema-muziek... Gewoon simpel 'volksvermaak'. Dat is wat je kunt verwachten van beide Fun Spots en dat is wat je ook krijgt. Het geheel is wat strak uitgewerkt, met steeds dezelfde terugkerende flashy kleuren, wat daardoor soms een wat getto-karakter met zich meebracht. Maar is dat daarom erg? Neen, eigenlijk niet. Na zo een weekje bekogelt te zijn met gigantische attracties of bijzondere themagebieden, is dit eerlijkheidshalve toch een verademing om nog eens in een gewoon 'simpel' pretparkje te kunnen wandelen. Enkel, beide bezoekjes waren maar van korte duur. De Disney World App had ons al meermaals gespammed met de boodschap dat wij bijna konden inchecken, dan wacht je niet langer natuurlijk!



In Fun Spot Orlando worden wij onmiddellijk hartelijk ontvangen door de twee gezellig - doch typisch ogende - security mannen en een handje vol medewerkers. Kleine kanttekening: op ons huwelijk kregen wij van mijn broers en zussen matchende T-shirts, als ludiek cadeau uiteraard. Wij moesten deze zeker eenmaal hebben aangedaan op onze reis. Dus, zo gezegd zo gedaan, en 'den doop' vond plaats in Fun Spot Orlando. Ik moet wel zeggen, die T-shirts braken wel onmiddellijk het ijs. De Amerikanen, zo nieuwsgierig als ze wel vaker waren, waren best enthousiast. Tot hilariteit toe probeerden ze onze beide achternamen vlot uit te spreken. Een super toffe eerste indruk en gaf de dag, ondanks weer de gigantische hitte (Belgen kunnen echt alleen maar klagen over het weer), een eg positieve twist.



Beide Fun Spot parken werken met een twee formules: een all-in formule of een token-systeem. Je kan kiezen: je betaalt volle mep en kan zo ongelimiteerd alle attracties (buiten dat hoogvlieg-hangend-ding-daar) doen, of je betaalt per attractie door punten te zetten op een puntenkaart. Dat laatste kennen wij nog goed van Plopsa Coo/wijlen Télécoo. En daar wij (en voornamelijk ik in het bijzonder) eigenlijk maar drie attracties in beide parken samen wouden doen, kozen wij uiteraard voor deze laatste optie. Fun Spot Orlando bood tal van leuk ogende attracties aan zoals een S&S schommel (geen idee meer wat de technische naam hiervoor is), verschillende Go-kart banen, een Scrambler maar ook een Enterprise. Allemaal bijzonder leuk, maar wij kwamen hier voor twee dingen: White Lightning en Freedom Flyer!



Na snel twee tokens op mijn kaartje gezet te hebben, stapten wij door naar mijn eerste slachtoffer van de dag: de GCI woodie White Lighting. Voor zij waarbij deze naam bekend in de oren zal klinken, dit is inderdaad de houten achtbaan die de Plopsa Group gekloond heeft in België. Het broertje van deze baan had ik nog niet gedaan, en tot mijn grote vreugde stond hier geen kat voor aan te schuiven. Gek. Ik liet mij echter vertellen dat Fun Spot vooral 's avonds toch wat bezoekers weet te trekken. Ik kan dit zeker begrijpen. Als je keek naar de hoeveelheid LED-lampjes op elke attractie, waan je je 's avonds denk ik eerder op een grote kermis! Maar bon, de woodie dus. De operator zat een beetje op volk te wachten en was blij dat ik uiteindelijk kwam opdagen. Kaartje gescand, frontseat plaats genomen en voilà: wij zijn weg! Het was bijna surrealistisch om zo helemaal alleen in een achtbaantreintje te zitten. De trein neemt snel vaart en gaat als een bezetene door de rest van zijn parcours. Hier en daar voel je al een beetje de ouderdom van het baantje (niet zo oud, maar die warmte zal wel wat doen met dat hout), maar heel de rit blijkt enorm vermakelijk en bevat vooral een grote portie aan Fun! Ik begrijp dus onmiddellijk waarom Plopsa dit baantje gekopieerd heeft: een instapklare en laagdrempelige achtbaan die leuk, maar ook niet té extreem, is. Ik rijd terug het lege station in en zou zo graag nog een reride willen maken, maar die token gebruik ik voor de andere grote achtbaan van het park.





What a brave soldier...



Ik heb in mijn leven toch al veel Vekoma-baantjes bereden, maar op Dreamcather en dat ding in Movie Park na is de hoeveelheid Inverted Coasters van deze bouwer op mijn teller wat schaars. Ik tel geen achtbanen meer, maar toch wou ik dit baantje eens uitproberen. Ik weet al langer dat dit een kloon is van 'Kvasten', welke ik ook nog niet gedaan had, dus was zeker benieuwd naar de ervaring. Grappig hier was dat dit best lokaal parkje ook op de proppen kwam met VR-brillen, en dan net op deze achtbaan. No thanks. De brillen zelf zagen er niet alleen schraal uit (wat had ik ook verwacht), maar VR deed mij gewoon niets en wou hier geen token voor kwijt spelen. Zo gezegd zo gedaan, en up up we go! Gewoon een rasechte Real Reality Coaster ervaring dan maar! De baan zelf is niets spectaculair, maar wel geinig genoeg om een glimlach op mijn gezicht te toveren. Een leuke lay-out die danst over het asfalt van het park. Tof ding dus!



Spot Crazy Tom



Ik vervoeg mij weer bij het vrouwtje, die in de tussentijd her en der enkele foto's had getrokken, en samen nemen wij afscheid van het gezellige pretparkteam dan ons uitwuift. Up next? Fun Spot Kissimmee! Hoe grappig de naam van het dorpje (?) ook is (precies een verliefde tiener die net iets té origineel 'kiss me' wil schrijven), hoe moeilijk dat park voor ons te vinden was. Ik stelde het vooraf opgeslagen adres in en reed zonder boe of ba naar de aangewezen bestemming. Totdat het ding met iets te veel enthousiasme 'bestemming bereikt' er uit bekt, maar alles wat je ziet rondom jezelf heeft niks van een park weg. Een gigantische parkeerplaats met wat verlaten winkels her en der. Shady. Zou ik nu zo dom zijn geweest om een fout adres op te slaan of draait mijn 'Stom Stom' helemaal tilt? Kennelijk mocht ik mijzelf een 'foot in the ass' shotten en mezelf bekronen tot 'Dumbass', want ik was de schuldige! Tot groot jolijt van mijzelf had ik, the geak inside me, enkele parkplannetjes verzamelt die tentoon stonden opgesteld in ons vorig hotel. Gelukkig zat daar ook eentje bij van beide Fun Spot parken en - Thank God - stond daar ook nog een juist adres op. Even snel ingeven, en inderdaad, enkele kilometers verder zouden wij de juiste bestemming vinden.

Fun Spot Kissimmie is nog meer getto dan zijn jongere broer in Orlando. Het parkje staat pal in een woonwijk, grenzend aan een marginale -gevuld met gigantische Billboards, klein vermaak en Fastfood ketens- grote baan. Niet de I-drive, maar de 'goedkopere' versie ervan. Onlogisch is het niet, want deze baan brengt je in één slag door naar Disney World. Genoeg andere zelfstandige die hier dus van willen profiteren (zelfs fake Disneystores in overvloed). Het was ons een mysterie hoe wij de parking moesten bereiken van dit parkje (van pijlen geen spoor, of ik zag het niet tussen al die andere warhoop aan pijlen en borden), dus zetten wij de wagen maar aan een naburige KFC die erg dicht bij één van de ingangen van het park lag. Fun Spot Kissimmie was iets drukker dan in Orlando, maar de attracties zelf hadden geen rijen. Snel een token gaan halen, want dit park had toch één attractie die ik moest en zou doen deze reis.



Eigenlijk was dit park totaal niet ingepland. Buiten een zoveelste Spinning Coaster, stond er niets echt om over naar huis te schrijven. Of toch voor mij persoonlijk. Tot het parkje op de proppen kwam met Mine Blower, een Gravity Group Woodie met een inversie er in! Het zou mijn eerste houten achtbaan worden die mij over mijn kop zou draaien en ook in één keer mijn eerste kennismaking met GG. Twee vliegen in één klap dus! Ook bij deze achtbaan, ondanks hij maar enkele weken oud was, was het station nagenoeg leeg. Soloriding, hoezeej! Het vrouwtje paste weer wijselijk en wou dienst doen als levende Onride-foto-mevrouw. Traditiegetrouw nam ik frontseat plaats en het treintje startte aan zijn rotvaart door het parcours. Wat een gek dingetje is mij dit zeg! Enorm wendbaar, massa's airtime, zotte bankings en een botersoepele inversie! Ik had tijdens de rit zelf geen seconde de tijd om tot adem te komen want ik werd steeds van de ene naar de andere kant gesmeten. Lekker gooi-en-smijt werk dus, wauw! Zonder moeite versloeg het White Lightning. Echter, gek genoeg voelde ik op heel veel plekken al een bijzonder stevige rammeling doorheen het parcours. Is dit omdat deze baan misschien net ietsje té snel in elkaar is gezet? Geen idee, al hoop ik dat hij niet oncomfortabel wordt naar de toekomst toe, want het is een verborgen toppertje. Maar vrees dat de tand des tijds deze baan geen goed gaat doen. We zullen zien zeg maar.



Kijkend naar de klok wist ik dat het tijd was om onze auto weer op te zoeken. De buurt zag er sowieso al wat shady uit en het vrouwtje begon al te vrezen dat de wagen wel eens wat voor kon hebben. Gelukkig was dit niet het geval en konden wij in één slag doorrijden naar Disney World! Jeej! Beiden beseften wij het niet volledig, tot wij onder de best typerende toegangspoort van het Resort rijden. Kippenvelmomentje! Ons hotel zelf was makkelijk te bereiken en was bijna pal in het midden van het Resort. Disney's Coronado Springs Resort ging vanaf nu onze thuisbasis zijn voor de komende dagen. Een mooi Mexicaans gethematiseerd hotelcomplex dat onmiddellijk de vakantiesfeer een boost gaf. Disney World, show me what you got!

---

Beide parken waren erg leuke tussenstops. Misschien geef ik ze in de toekomst wat meer tijd dan toen, maar dat zal de tijd uitwijzen. Alleen al voor beide houten achtbanen zijn zij een must als je in Orlando bent. Up next: Disney's Magic Kingdom!

[Croeky]

De buurt zag er sowieso al wat shady uit en het vrouwtje begon al te vrezen dat de wagen wel eens wat voor kon hebben. Gelukkig was dit niet het geval en konden wij in één slag doorrijden naar Disney World!

Ik heb op zeer veel plekken in USA de indruk dat het 'shady' is, Ook al is het niet zo. Zou niet weten hoe dit komt :-D.

Ik kijk alvast uit naar de volgende TR!

[Azmidiske]

Kort maar leuk verslag om te lezen. En troost je, wij hebben enige tijd geleden ook een GPS van TomTom gekocht en die heeft nog geen enkel moment goed gewerkt. Zal wel een fabricagefout zijn, denk ik ... Resultaat is dat wij nu al maanden zonder GPS zitten.

Complimenten aan je vrouw, het zal toch niet zo heel gemakkelijk zijn om exact op het juiste moment een onridefoto te maken (die ook nog eens scherp is!) Tenzij jullie zo'n fototoestel hebben dat heel snel achter elkaar enkele foto's kan maken?

[Ignace]

Mij viel het ook op in Amerika dat enorm veel familie's overeenkomstige T-shirts aanhebben, alsof ze dit elke vakantie doen. Als we met de groep onze RF-tripshirts aanhadden, kwamen daar ook veel vragen op. Amerikanen zijn van hun eigen al enorm sociaal, maar bij het zien van zo'n shirts worden ze al helemaal praatziek .

Bedankt voor je korte verslagjes over deze twee parkjes, ik kijk al uit naar het hoogtepunt van de reeks dat ongetwijfeld nog moet komen!

[joachim1107]

Bedankt voor het TR