[TR] RF Scandi: Tivoli Gardens

[Ignace]

Na Bakken trok een nogal euforische bus naar ons hotel in het centrum van Kopenhagen. We lagen niet in de beste buurt denkbaar: er stonden heel wat madeliefjes achter de ramen van ons hotel en een buschauffeur die met een zekere achtbaangroep optrok en 'nog nooit zijn vrouw bedrogen had', liet iets te vaak zijn mening vallen over dat soort vermaak. Het was al laat om nu nog een nieuwe running gag te creëren op de trip (Soep me sliertjes deed het nog sterk), maar toch werd 'Zak erover en ju!' een oneliner voor in de geschiedenisboeken.

Bijgevolg niet echt uitgeslapen strompelden we daags nadien naar, helaas, het laatste park van de trip. Deze korte wandeling door Kopenhagen zou bijna het enige zijn wat ik te zien kreeg van de laatste Scandinavische hoofdstad die ik nog niet bezocht. Bijna, want misschien wel het mooiste stukje Kopenhagen; daar hadden we een hele dag voor om het te ontdekken.

Tivoli Gardens



Tivoli Gardens is een beetje zoals de Zoo van Antwerpen. Nee, echt: de zoologie en -discutabel - het meest iconische klassieke pretpark van europa hebben heel wat gemeen. Beide zijn ze zeer belangrijke toeristische attracties voor de stad waar ze liggen, maar ook voor de plaatselijke inwoners een populaire plek om te gaan relaxen. Beide combineren ze hun belangrijkste aantrekkingskracht met mooi aangelegde tuinen. Beiden zitten ze wat krap om ruimte, maar weigeren ze desondanks die mooi aangelegde tuinen op te geven voor extra uitbreidingen. Opvallend genoeg openden zowel Tivoli Gardens als de Zoo van Antwerpen in 1843 voor het eerst de poorten, wat betekent dat beide parken hun honderdste verjaardag 'vierden' onder het bezet van de Duitsers.



Tivoli Gardens is één van de drukst bezochte pretparken van Europa, maar we hadden vandaag zeker geen haast. Het was nog altijd te warm om erg actief te zijn (getuige daarvan is de zweterige, maar vriendelijke vrouw die ons ontvangt voor een rondleiding) en bovendien blijft het park open tot 's avonds laat.



Het lijkt wel dat elke keer dat RF in de buurt van een antieke woodie komt, er spontaan een rondleiding volgt. En dat was wat mij betreft nog nooit zoveel pret als bij Rutschebanen, de oudste achtbaan van Europa. Een tweede wereldoorlog-vermelding: de baan opende in 1914, vlak voor er een oorlog uitbarstte waar Denemarken zich geen fuck van zou aantrekken. Zou dit pacifisme een gevolg zijn van de opening van de achtbaan?



Een rondleiding in Rutschebanen is wat anders dan een rondleiding bij Rutschebanen (Bakken) of Vuoristorata. De achtbaan deelt zijn footprint met een funhouse/speeltuin en een darkride, dus terwijl de groep zich manouvreert door de extreem krappe onderhoudsruimtes en over laddertjes heen, passeren we soms een doorkijk of een deurtje dat naar een heel andere attractie leid. Het Rutschebanen-complex is een kunstwerk op zichzelf: een soort Escher-tekening met pretparkattracties.







Uiteindelijk belanden we op het dak van de houten achtbaan. De hele bergconstructie werd een tijd terug helemaal opnieuw gebouwd en de achtbaan straalt niet bepaald af dat hij 104 jaar geleden opende. Na zo'n mooie rondleiding, van een vrouw die nog nooit op een achtbaan heeft gezeten maar er wel heel enthousiast over kan vertellen, volgt een ERT op dit stukje antiek.



Ik heb ondertussen al een flink aantal brakemanwoodies op de teller (ik mis er slechts twee en dan is het setje volledig), En ik moet zeggen dat Rutschebanen tot nu toe mijn grote favoriet is. Hij combineert de geniale rit van Vuoristorata met de geweldige theming van Hochschaubahn en dat maakt hem veruit superieur tegenover de andere brakemanwoodies. Een rit die om te smullen is - inclusief antieke airtime - afgewisseld door donkere tunnels en vage darkridesecties: helemaal spekkie naar mijn bekkie. De capaciteit lag ook erg hoor zoals het bij dit type coaster gewoon hoort en we sprongen elke keer wanneer we passeerden nog eens in de trein voor één, of twee ritjes: zelfs na een ERT hadden we nog honger naar een ritje. Prachtbaan!



Hoe de hele dag is verlopen is vier maanden later nogal vaag. Er volgde in ieder geval een ritje op de antieke wagentjes.





De nacht was kort, dus toen we op één van de mooie grasveldjes die het park rijk is een stel strandstoelen vonden die aanlokkelijk naar onze billen keken was er van een keuze zelfs geen sprake. Ik dommelde quasi meteen in onder het zonnetje naar wat waarschijnlijk de beste plek en tijd is om in slaap te vallen in een pretpark ooit. Ik weet dat ik in het Farup-TR al iets gelijkaardig schreef, maar vergeet dat maar even.



Ik heb een zwak voor parken die naar hun oppervlakte kijken, goed en wel beseffen dat ze een attractietype helemaal niet kunnen kopen vanwege plaatstekort en het toch gewoon besluiten te doen. Looking at you, Grona Lund. Maar ook Tivoli Gardens is zo'n park en dat bewijzen ze vooral met Daemonen, Die héél eventjes de enige geopende B&M van Europa was die ik nog niet gedaan had. Het is ook makkelijk de meest kneuterig ogende baan uit B&M-stal op ons mooie continent: Oblivion heeft tenminst een drop van 50 meter, Daemonen moet het doen met enkele vage helixen voor de rit zelfs nog maar goed begint en een paar inversies gebouwd over de plaatselijke Loempiakar. Het zijn net zo'n concepten die meestal verrassend goed uitpakken: parken beperkingen opleggen zorgt voor creatieve oplossingen en die creatieve oplossing zijn vaak de allerleukste banen. Dit gaat wat mij betreft zeker op voor Daemonen. Het is een kleine B&M, maar levert alles wat ik zoek in zo'n baan zonder teveel poespas. Goede drop, uitstekende inversies en een bizar Airtime-hopje in de eindremmen. De VR-versie lieten we links liggen, want de gewone versie was fun genoeg. Zittende, floorless ovatie voor Bolliger & Mabillard!









Als er één ding is waarin Tivoli Gardens dé heer en meester is, zijn het wel zichtlijnen. Of zoals een Amerikaan het zou zeggen: the landscaping is amaaaazing!





In een Attractierijk hoekje van het park waar een Oosters thema heerst worden de thrillfanaten op hun wenken bediend. Eerst krijg ik een mooi overzicht van Kopenhagen vanuit Fata Morgana, de nieuwe generatie Condor van Huss. En ik moet eerlijk zijn, ik vond de oude generatie Condor maar niets, maar de nieuwe generatie... Zuigt nog altijd een pak eigenlijk. Sorry Huss, traag rondjes draaien op niet-zo-spectaculaire-hoogte is volgens mij met geen enkel soort zitjes écht leuk.



Ietsje meer pret bij buurman Monsunen, waarvan ik het tweelingbroertje in Nagashima Spa Land links heb laten liggen. Deels onterecht, want de rit is echt wel leuk genoeg voor twee ritjes in Tivoli Gardens. Maar om er kostbare Schwarzkopf/Steel Dragon-tijd in Japan mee te verspilen? Het was niet bepaald The second coming of Schwarzkopf, dus geen spijt dat ik de bingo niet heb. Desalniettemin: héél leuke attractie.





In de Oosterse zone vinden we ook een der bekendste attracties van het park: Vertigo. Geen naam die positief in het achterhoofd zit bij de Belgische coasterfans, maar bij de Denen misschien des te meer. Deze variant op de booster kampt met een extreem lage capaciteit, waardoor we een halfuurtje geduld moeten uitoefenen wanneer we de attractie willen doen tegen dat het begint te schemeren. Ik ben blij dat ik het gedaan heb na een tijdje te twijfelen. Vertigo is iets helemaal anders dan wat ik van een booster normaal ben, ik denk niet dat ik een andere attractie kan bedenken die qua krachten overeen kwam met deze thrillride. Het programma starte bij ons met enkele 'gewone' omkantelingen op extreem hoge snelheid, en het leek me niet per se trager te gaan dan Red Force, terwijl ik weet dat dat natuurlijk niet kan. Maar het is vooral het stuk dat volgde waar ik van onder de indruk was: het alle kanten ronddraaien en uiteindelijk ondersteboven blijven hangen heeft me zelfs een beetje schrik aangejaagd. Hoe dan ook een meesterlijke thrillride, maar ergens snap ik dat er zo weinig van zijn.





Ik had verwacht na Daemonen en Rutschebanen nog maar weinig achtbaangenialiteit aan te treffen in het park, maar was ik even mis. Karavanen is een variant op het Tivoli Small-model en blijkt zowaar over een airtimeheuveltje te beschikken. Vreemd, want op het identieke exemplaar in paultons Park had ik er niets van gemerkt. De setting tussen de bloemetjes maakte de rit ook onbedoeld erg spannend, want ineens viel er een verwarde, dikke bij op de bodem van ons wagentje.



Bijna alle attracties in dit park zijn iconisch en de eerste darkride die we doen is geen uitzondering. Den Flyvende Kuffert neemt ons mee in een vliegende koffer (whats in a name?) langs allerlei bekende sprookjes. We worden begeleid door een zachte vertelstem. De attractie heeft een opvallend lange ritduur en is qua scènes eenvoudig maar het geheel heeft wel iets hypnotiserends.







Altijd jammer als er na een reeks goede attracties een flinke ontnuchtering komt. Odinexpressen is een powered van Mack die qua rit niet speciaal is, maar vooral qua looks zelfs Bobbejaanland zou doen blozen. De achtbaan vertrekt vanuit een vervallen station en passeert op een kaal dak. Ik had het de coaster vergeven als de rit gewoon saai was, maar saai én lelijk? Tivoli, doe hier iets aan!



Achter de houten achtbaan is een verschrikkelijk krap straatje waar het heel de dag door ongodelijk druk is. Het deed me denken aan elke plek in Grona Lund en is een scherp contrast met de rest van het park, waar ze soms plaats teveel lijken te hebben. Ik vond het geweldig.



De laatste belangrijke attractie van het park die ik niet onvermeld wilde laten is nog eens een darkride. Minen is de boottocht onder Rutschebanen met als thema... sorry, het zit héél ver. Zonder te spieken waren het molletjes in een mijn en er was ook een draak. Er was een interactief element dat er duidelijk veel later is bijgeplakt en dat vond ik nogal jammer, maar het gaf een mooi excuus om de attractie meerdere keren te doen: stiekem best een mooie ride.



En daarmee sluit ik deze TR-reeks af. Het heeft héél lang geduurd. Ik had mijn mini-laptop mee naar Japan in de hoop ter plaatse een massa TR's af te werken om dit soort achterstand te voorkomen, maar uiteindelijk ben ik daar niet verder geraakt dan de tweede dag. Deze trip volgde érg snel op Japan en ik heb gewoon een drukke zomer en een nog drukker najaar gehad. Van Polen schreef Pretparkfreak7 al een prachtig stelletje tripverslagen waar ik niet veel aan toe te voegen heb, dus mijn TR's van dit jaar zijn er eindelijk bijna door. Bedankt voor het lezen en zoals altijd Bedankt aan de staff van RF voor deze prachtige trip. Japan was misschien mijn 'grote reis' van dit jaar, Scandinavië was mijn vakantie. Ontspannend en met goed gezelschap.


Stop de persen: bij het publiceren besef ik dat ik niet echt een eindbesluit over het park heb gemaakt, dus bij deze: Tivoli Gardens is de shit. Peace out

[Pretparkfreak7]

Proficiat. Mooie finale van een indrukwekkende hoeveelheid tripverslagen! Ik wil wel eens naar Kopenhagen geloof ik.

[Earlyspencer]

Een TR waar ik de subjectieve opinies op heel veel vlakken deel. Alleen vond ik de kiddiecoaster maar eh ... kiddie en de Condor2.0 wel geslaagd. De link met de aan-het-subsidie-infuus-hangende zollegie kan alleen maar door een Antwerpsel bedacht zijn.

Alle begrip dat de herinneringen deels zijn vervaagd, maar ...
Geen foto's van de onklare Tik-Tak (wij misten' em ook, begin aug.)?
Geen foto's of ervaringen van de valtoren, de Star Flyer, de cake-walk, de pijnlijke vliegtuigjes ondersteboven of de botsauto's? Ik herinner me die laatste als niet meer voorzien van een interactieve 'schieter'. Dat viel ons wel nog te beurt in 2015. Misschien betrof het een storing of is bij mij ook al één en ander aan het vervagen.

Niets van concerten of evenementen gezien/gehoord? Bij ons laatste bezoek waren er massa's Inuits op culturele uitnodiging / Wiedergutmachung. Ik heb toen serieus op m'n tong gebeten maar terug in ons hostel toch een paar keer luidop het oneerbiedige e-woord gedeclameerd. https://www.youtube.com/watch?v=QZ6f6My0FZU

[Phadd-F]

Bedankt voor het tripreport. Ik was absoluut niet verkocht van het park, het is allemaal wel mooi aangelegd maar qua rides vond ik het heel zwak. Rutschebanen en die kleine Zierer (erg verrassend) waren de leukste banen van het park voor mij. Daemonen staat in mijn lijstje nog altijd als slechtste/saaiste B&M te boek en dat zie ik enkel veranderen als ik die junior B&M zou doen in Azië. Toen wij er waren vroegen ze nog eens entreegeld als je even het park uit wou om in de stad te gaan eten en daarna terug het park in wou. Voor mij een erg overschat park, leg dat park buiten de stad en vraag gewoon entreegeld in plaats van pay per ride en dat park zou nooit als zo goed beschouwd worden denk ik.

[Michielsken]

Voor mij een erg overschat park, leg dat park buiten de stad en vraag gewoon entreegeld in plaats van pay per ride en dat park zou nooit als zo goed beschouwd worden denk ik.

Mja, logisch natuurlijk, maar dé kracht van dit park is net dat het in een stad ligt. Als je dit probeert buiten een stad is de ziel van dit park gewoon weg. Voor mij overstijgt Tivoli Gardens (nog meer dan Bakken of GrönaLund) het concept attractie/themapark. Door de ligging, door de hoeveelheid oude gebouwen, door de landscaping en door de combinatie van muziek met eten/drinken is het voor mij veel meer een gewoon park met een permanent gemoedelijk festivalsfeertje waar je dan ook nog attracties kan doen dan een attractie/themapark met live-optredens en teveel horeca. En dat is volgens mij ook de sfeer die het park wil bereiken. Als je met die ingesteldheid naar het park gaat, dan kan dit volgens mij alleen maar meevallen.


@Ignace: Bedankt voor alle TR's! Zoals altijd heel aangenaam leesvoer.

[Ignace]

Alle begrip dat de herinneringen deels zijn vervaagd, maar ...
Geen foto's van de onklare Tik-Tak (wij misten' em ook, begin aug.)?
Geen foto's of ervaringen van de valtoren, de Star Flyer, de cake-walk, de pijnlijke vliegtuigjes ondersteboven of de botsauto's? Ik herinner me die laatste als niet meer voorzien van een interactieve 'schieter'. Dat viel ons wel nog te beurt in 2015. Misschien betrof het een storing of is bij mij ook al één en ander aan het vervagen.

Als ik alle attracties van het park moet opnoemen zou elk TR maar een saaie bedoeling worden, daarvoor verwijs ik je graag door naar de parkgids .

[simon]

Bedankt voor je TR! Ik herken er ook best veel van in terug.

Beste achtbaan was voor mij zonder twijfelen de Rutschebanen, welke ik ook verdacht lang vond. Ondanks de leeftijd reed die ook zeer soepel! En de korte 'darkride' stukjes tussendoor vond ik ook aangenaam verrassend.

Van Daemonen was ik minder wild. Hij was niet slecht, maar ook niet wow. Misschien had ik hogere verwachtingen van deze B&M? Ik heb hem ook niet VR gedaan, omdat de reis al best duur was en ik ook wat wou genieten van het prachtige uitzicht over het park én de stad.

Den Flyvende Kuffert was voor ons dé verrassing van het park. We wisten niet zo goed wat we moesten verwachten (bewust ook niet alles opgezocht in de parkgids op voorhand), maar waren ook verrast van de lange rit. Verder deed het me nogal aan Carnaval Festival denken, vooral door de figuren, maar gelukkig zonder irritante oorwurm.

Bij Minen snapten we niets van het interactieve element. Bij ons leek het echt niet goed te werken. En dat vond ik eerlijk ook bij Legoland het geval. De interactieve attracties zijn me in Denemarken misvallen.

Ook noemenswaardig vond ik Det Gyldne Tarn en Himmelskibet. 2 leuke attracties die ook een mooi zicht bieden over het park én de stad. De stad zelf vind ik verrassend afwezig in het park. Met zichtlijnen hebben ze inderdaad goed rekening gehouden.

Monsunen is inderdaad krachtig, net als die in P.Ast. Maar hier zit je niet erop, maar hang je eronder. Zaaalig!

Vertigo vond ik ook speciaal, en hier heb ik ook het langste moeten aanschuiven. Tussendoor viel de ene helft nog in panne, waardoor er maar 4 personen met een keer konden doorgaan. Ik vond het leuk, maar niet iets wat ik dichter in de buurt wil zien komen. Tenzij op een kermis misschien.

Aquila vond ik ook best leuk, Tik Tak stond helaas begin september in panne. Ik heb ook van het park genoten, maar had stiekem toch misschien nog iets meer verwacht.