Er speelden twee dingen mee. Enerzijds vond ik de half pipe van het Finse Särkänniemi een enorm plezierig ding en vertrok ik met die ervaring in het achterhoofd. De Disney versie heeft echter - en gelukkig voor de capaciteit- geen draaiende karretjes, dus hoewel ik dat had kunnen incalculeren, deed ik dat niet en vond ik de ervaring daarom minder. Anderzijds kon je bij de Finse coaster bijna altijd meteen instappen, terwijl ik hier liefst drie kwartier heb moeten wachten. Toen ik de eerste keer in Phantasialand 50 minuten moest wachten voor Winja's vond ik dat ook het sop de kool niet waard.
Wellicht groeit de appreciatie als ik de coaster ooit zonder dergelijke wachttijd doe.
Ik geloof ook dat het een abnormale situatie was: de volgende dag deden we een niet een wachtrij die niet bijzonder veel korter was aan een kwart van de eerste tijd. Ik vermoed dat er een tijd aan halve capaciteit of zelfs niet werd gedraaid terwijl we in de rij stonden.
Als je vanuit de keukenlogica het aansteken van een houtvuur vergelijkt met het koken van een pot water of het bakken van een stuk vlees, dan is je warmtebron daar onderaan en leg je aanmaakblokjes ook tegen de onderzijde van je houtblokken.
Dat zorgt er echter voor dat de boel gaat smeulen en je vuur geen zuurstof krijgt, zodat na een poosje je aanmaakblokjes onverrichter zake uitdoven en je houtblokken enkel zwartgeblakerd zijn, zonder dat ze effectief branden.
Die keukenlogica werkt dus niet voor het aansteken van een open haard, gelukkig zat er bij onze houtblokken ook een suggestie om het vuur aan de praat te krijgen, waarbij de aanmaakblokjes bovenop de houtblokken waren geplaatst. Dat werkte uiteindelijk wel.