X

Privacy Statement (GDPR)


Beste bezoeker,

In het kader van GDPR hebben wij een privacy statement gelanceerd waarin wij uitleggen hoe wij omgaan met jouw persoonlijke data. Je kan het privacy statement hier terugvinden.

Uw Pretparken.be-team


Nog geen lid? Maak hier je gratis account aan!

  • Bobbejaanland 30/04/2017

    Afgelopen verlengd weekend slechts één pretpark bezocht, en niet eens een exotisch exemplaar. Bobbejaanland is van bij mij thuis het dichtstbijzijnde pretpark - MEGA speelstad even negerend - en het is ook een hele poos mijn thuisparkje geweest, en ja, ook ooit mijn favoriete park. Tegenwoordig is de bezoekfrequentie gedaald tot gemiddeld één keer per jaar, vanwege wel duizend redenen.

    Eén daarvan is de allesbehalve vlotte bereikbaarheid waarmee de dag startte. We waren er met een vriend die er al in geen jaren meer was geweest (maar wel even voor een dag heen en terug naar Nigloland gaat, ho maar), dus wilden we toch de 'hele' dag in Bobbejaanland spenderen. Het resultaat was een omweg via Turnhout om daar een bus te nemen die niet eens aan het park stopte. BJL met de bus was altijd een redelijk lange, maar desalniettemin ook redelijk vlotte onderneming. Dit lijkt niet meer zo eenvoudig als vroeger, tenminste, als je van alle openingsuren van het park wil genieten.

    Een klein puntje van ergernis aan de kassa's: het word nergens duidelijk gemaakt waar je moet zijn voor de aanmaak van een abo. Een scherm boven de ingang toonde hoe laat alle attracties opengingen, iets wat ik nog niet eerder had opgemerkt maar toch netjes is (alles openen om tien uur zou nog beter zijn, maar kom). Onder Mount Mara kon je af en toe de veelbelovende mededeling 'gemiddelde wachttijd: 120 minuten' lezen.

    Mede daarom trokken we eerst naar die kant van het park. Na een hele poos in de pre-rij*, gaat de attractie eindelijk open en al na enkele ritjes zitten we op een quad. Bij mij blijft het bij zitten: de film op mijn bril reageert niet als de trein vertrekt en ik kan de hele rit genieten van... stilstaan in dat schuurtje waarin de film begint. Ik haal de bril dan ook snel af om te genieten van een ouderwets** ritje Revolution, dat zo ver frontseat (tweede wagentje) eigenlijk niet meer is dan een indoor rollerskater***. Wat wel heel vriendelijk is: de operator merkte het probleem op (ik was niet de eerste die het had, ondanks één van de eerste ritten te hebben) en bood me aan even aan de kant te wachten voor een nieuwe rit. Ik bedankte vriendelijk, tenslotte had ik de film toch al gezien, maar het was wel een mooi gebaar.

    *wachtrij die ontstaat voor een nog gesloten wachtrij
    **als in: hetzelfde als vroeger, minus de verlichting in de grote hal en met minderwaardige muziek
    ***een ritje vanachter in de trein later die dag leert me opnieuw dat Revolution zeker wel een fenomenale baan kan zijn: zonder de muziek en de juiste effecten krijg je daar front echter niets van mee.

    We nemen onze kameraad mee naar de tweede en laatste echte nieuwigheid die het park er in al die tijd heeft bijgekregen en daar volgt een gigantische teleurstelling. Met nul minuten wachttijd lopen we zo de eerste voorshow van the Forbidden Caves binnen, welke promotie gehad heeft tot 'enige voorshow'. Het veel knappere tussenstukje in dat rommelkot lijkt uit het verhaal geschrapt te zijn. Met storytelling willen beginnen, maar het niet kunnen volhouden... Erg jammer dit! Ik vind het deel voor de eigenlijk simulatie het beste van heel de attractie, maar dat is op nauwelijks twee jaar tijd al een herinnering.




    Met deze tekst vol attracties die bijna allen zo laat na opening openen, pijnlijk zichtbare besparingen en operationeel geklungel zou je bijna denken dat dit weer zo een TR van Bobbejaanland word, maar dat is het niet. De reden dat ik dit schrijf is net omdat ik voor het eerst in jaren Bobbejaanland afgelopen zondag met een zeer voldoen gevoel verliet. Het park lag er zeer proper bij. Genoeg lelijke hoekjes nog natuurlijk, maar voor het eerst sinds 2011 had ik het gevoel dat er meer waren weggewerkt tegenover het vorige bezoek dan dat er waren bijgekomen. Operations starten 's morgens nog steeds rampzalig met één trein op Dreamcatcher bij een volle rij, maar als daar in de namiddag een tweede treintje bijkomt en ook Oki Doki zijn reserveclowntje onder het stof vandaan haalt, kan ik daar niet anders dan mijn lof over uitspreken op een relatief kalme dag. Sledge Hammer draaide niet bepaald om het kwartier, ondanks dat er meestal nauwelijks volk in de wachtrij te zien was. Er hing een vrolijke vibe tussen bezoekers en personeel. De tijd dat die laatsten nog fluitjes droegen lijkt lang voorbij, en ook over de horeca heb ik geen klachten.



    Waar ik wel klachten over heb is Speedy Bob. Niet over zijn schilderbeurt, want die is gewoon prima. Het probleem ligt hem bij de remmen halverwege het parcours, waar de wagentjes extreem bruut tot stilstand worden gebracht, iets wat ik nog nooit eerder bij deze wilde muis had. Het leek wel een antieke Maurer in plaats van de Mack die ooit mijn eerste wilde muis was. Wat is er hier gebeurd?



    Die andere Mack vind ik nog steeds de beste achtbaan van het park ! Je zou kunnen zeggen dat dat genoeg zegt over het aanbod, maar ik vind Bob Express werkelijk een extreem genietbare powered coaster, net ondanks - of dankzij - zijn breed scala aan vreemde knikken.



    Wat we ook zeker niet mogen vergeten is Naga Bay, de nieuwe persoonlijkheid van Dizz. De nieuwe aankleding is niet lelijk, maar ook niet extreem mooi. Het meest jammere vind ik dat ze die lelijke, zwarte hekken niet ineens naar het stort hebben verwezen: deze domineren nog steeds de hele rij, en niet in een positieve manier.







    Een hele dikke thumbs up voor Bobbejaanland wat betreft onderhoud aan hun twee pareltjes: Indiana River en El Paso Special. Geen enkel niet-werken effectje ontdekt bij beide attracties, en na een redelijk lange tijd zonder regelmatig de attracties gedaan te hebben besefte ik weer wat voor mooie dingen het zijn. Zelfs El Paso, niet echt de meest geliefde darkride in de benelux, vond ik op zijn eigen manier terug een toppertje. Indiana River is gewoon meesterlijk. Twee leuke attracties die op zich het park al bestaansrecht geven.





    Minder leuk vond ik het nieuwe doolhof. Het is een attractie die in Plopsacoo acceptabel is, maar in Bobbejaanland hoort dit in mijn ogen gewoon niet thuis. Los daarvan snap ik nog steeds niets van hoe dat ding in elkaar zit - meerdere raadsels voor de eerste 'deur' (de waterval), plus dat de bezoekers er nog minder van begrijpen en ondanks foto's van de raadsels gemaakt te hebben met zijn allen ophopen aan de verschillende deuren.



    Wat me echter het meeste is bijgebleven van die dag is dat we ons van openingsuur tot sluitingsuur hebben kunnen amuseren met een minimum aan ergernis. Was het omdat we er niet meer vaak komen? Wel, de meeste bezoekers komen er heus niet elke week. Dus misschien is het park bij het grootste deel van de bezoekers nog steeds het pretparkparadijs op aarde - zoals het dat ooit voor mij was.
    Bedankt Bobbejaanland voor het leuke dagje, en zeker en vast tot volgend jaar !
    This article was originally published in forum thread: [TR] Bobbejaanland 30/04/2017 started by Ignace View original post