[TR] Kermis in Keulen en Aken, met Olympia Looping

Iedere pretparkfan kan wel een paar achtbanen noemen die hij of zij heel graag eens gedaan wil hebben. Soms is dat een makkie omdat de baan in een park dicht bij huis staat. Andere keren is het wat moeilijker en heb je wat hulp van vrienden nodig om ter plekke te geraken. Soms moet je geduld oefenen totdat de baan in kwestie eindelijk zal openen voor het publiek (al is het dan wel altijd leuk om het bouwproject online te volgen). En er bestaan ook achtbanen waarvan je denkt dat je ze nooit zelf zal kunnen berijden omdat ze in de praktijk onbereikbaar zijn voor jou. Bijna iedereen zal wel zo'n oprecht-gewenst-maar-helaas-onhaalbare coaster kunnen geven. En dan komt ineens het moment waarop je de kans krijgt om toch te gaan :eek:

Voor mij is Olympia Looping een goed voorbeeld van zo'n baan. Deze coaster sprak al tot mijn verbeelding vanaf het eerste moment dat ik zijn bestaan ontdekte (ergens in 2015 denk ik). Meermaals heb ik foto's en filmpjes zien passeren op het internet en ik voelde meteen al respect voor de ontwerpers en uitbaters. In een middelgroot of groot pretpark zou iets als Olympia Looping een vrij normale achtbaan zijn ... maar nee, dit is een kermiscoaster! Deze enorme constructie wordt regelmatig gedemonteerd, vervoerd en opnieuw in elkaar gezet! Hoeveel vrachtwagens zouden daarvoor nodig zijn? Hoeveel werkuren kruipen er telkens opnieuw in afbraak en opbouw? Hoe moeilijk moet het destijds zijn geweest om een achtbaan van deze hoogte en lengte met vijf loopings te ontwerpen, als je alle bovenstaande eisen kent en beseft dat hij ook nog eens geen al te groot of vreemd gevormd grondvlak mag hebben (want dan zou hij in veel steden op geen enkel plein passen)? Hoe weinig ik ook van achtbanen of bouwtechnieken ken, dit alles vind ik al een Olympische prestatie op zich. Helemaal absurd wordt het als je bedenkt dat hij in Londen gestaan heeft en ze daar dus letterlijk mee over zee geraken.

Onnodig te zeggen dat ik Olympia Looping absoluut eens wou doen als ik ooit de kans zou krijgen .... maar daar zat dus het probleem. Momenteel zie ik het niet zitten om echt lange of verre pretparkreizen te maken. Combineer dat met de leeftijd van deze coaster plus het feit dat hij gewoonlijk een heel eind van de Belgische grens staat, en dan volgt de spijtige conclusie dat je die credit waarschijnlijk nooit zal halen.

Maar toen werd bekend gemaakt dat Olympia Looping naar Keulen zou komen, en vervolgens besloot 1 van mijn pretparkvrienden - Nathan van dit forum - om een evenement te plannen :D
Ik had precies twee seconden nodig om te beslissen dat ik mee zou gaan. Het onmogelijke leek dan toch te gaan gebeuren, en ik nam aan dat dit weleens mijn enige kans zou kunnen zijn. Ik legde de datum zorgvuldig vast in mijn agenda, regelde een dag verlof op mijn werk en begon tijdens de laatste drie weken ook briefjes van 10 euro opzij te leggen omdat deze het meest vlotte betaalmiddel zouden zijn. Ook koos ik een geschikte trein uit voor Nathan en mij. Aan mijn voorbereiding zou het dus niet liggen. Maar volstond dat wel?

Vrijdag 26 april 2019 was de langverwachte dag. Nathan en ik zouden eerst de trein van Leuven naar Tielen nemen - met overstap in Lier - om daar samen met nog drie anderen in de auto te stappen en naar Keulen te rijden. Ook een tweede stop (in Aken) stond nog op het programma. We waren allebei netjes op de afspraak in Leuven, zaten tijdig in de trein en toen .... trad De Vloek in werking.

https://i.imgur.com/z8NPo7C.jpg

Jawel, dit was - kort samengevat - de boodschap die we te horen kregen toen we na een kwartier stilstand in het station van Leuven eindelijk vertrokken. Het oorspronkelijke plan was om bij onze overstap in Lier op dezelfde trein als onze reisgenoot Tim te belanden (hij zou met die trein vanuit Antwerpen komen). Maar de kans om die trein nog te halen smolt als sneeuw voor de zon. Gelukkig bestaan er mobiele telefoons en konden we Tim dus verwittigen. Het ergste wat er kon gebeuren, was dat we uiteindelijk drie kwartier te laat met de auto zouden vertrekken. Toch is dat een flinke streep door de rekening als je slechts 1 avond hebt om twee buitenlandse kermissen te bezoeken. Dus bleven Nathan en ik hopen op een mirakel om onze aansluiting toch nog te halen.

En hoera, we kregen een klein mirakeltje ... de trein die we wilden had ook twee minuten vertraging! dat werd omgeroepen toen we bijna in Lier waren, samen met de spijtige mededeling dat deze trein niet per definitie zou wachten. Het zou dus echt een dubbeltje op zijn kant worden. Ik beloofde Nathan dat ik mijn best zou doen maar zei eerlijk dat ik geen hardloper was. Maar Olympia Looping is een goede bron van motivatie. Een betere reden om alles op alles te zetten kon ik alvast niet verzinnen.

Ik controleerde mijn schoenveters - struikelen zou een ramp zijn - en we gingen allebei vlak bij de deur staan toen we het station van Lier binnen reden. Terwijl de trein vertraagde, voelde ik mijn hartslag al versnellen (nee dat is geen grap of beeldspraak). Ik weet gewoon dat ik barslecht ben in dit soort ren-voor-je-leven situaties en ik was ook bang om Nathan kwijt te geraken in de drukte waardoor ik misschien alleen in Lier zou achterblijven. Ik had wel een telefoon met de juiste nummers maar dan zou onze trip nog veel ingewikkelder worden. De trein stopte, deur open en ... sprinten!

Ik heb niemand echt hard geduwd, maar met mijn vlakke hand toch een paar mensen aangetikt. Weg! Weg! Weg! Nathan holde al tien meter voor mij uit tussen de massa. We waren niet de enigen die wanhopig probeerden om die niet-gegarandeerde aansluiting te halen. Bij de trap naar het andere perron ontstond er een opstopping waardoor ik Nathan weer inhaalde. Pas toen kwam ik op het idee om mijn hand achter de draagband van zijn schoudertas te haken zodat we in ieder geval samen bleven. De tweede trap oprennen, de trein stond er nog, de laatste twintig of dertig meter .... en het mirakel had zich voltrokken :D

De conducteur van die tweede trein zei half lachend "Rustig, rustig" toen Nathan en ik samen met nog enkele mensen kwamen aangerend, maar we mochten er nog in! Aan boord vonden we ook snel onze reisgezel Tim terug. We hadden het gehaald, we zaten weer op schema. De Vloek was verbroken ... toch?

Tussen Lier en Tielen is er gelukkig niets bijzonders meer gebeurd. We gingen nog even langs bij Tim thuis en zodra de laatste deelnemers aan de trip ter plekke waren, stapten we met vijven in de auto richting Keulen. Al snel bleek dat Nathan de enige in onze groep was die Olympia Looping vroeger al eens gedaan had. Voor mezelf en de drie anderen zou dit een nieuwe credit worden. We konden bijna niet wachten, maar we waren er uiteraard nog niet. En helaas ... De Vloek bleek nog niet helemaal uitgewerkt te zijn. Meermaals zagen we op de autostrade hoe de auto's voor ons hun vier knipperlichten aanzetten als waarschuwing voor files en nog meer files. Gelukkig duurden die nooit heel erg lang en viel er af en toe nog wat te lachen. Zoals het moment waarop we door een regenbui reden en een cabrio met open dak zagen passeren. Een paar honderd meter verder ging die chauffeur toch op de pechstrook staan om zijn dak te sluiten, maar we vroegen ons af of zijn bekleding nu niet nat was. Even later werden we beloond met een mooie regenboog. En aan het einde van die regenboog stond Olympia Looping, zo wisten we allemaal :)

Toch was dat niet het eerste wat we zagen vanuit onze auto. Het eerste signaal dat we nu echt bijna in Keulen zouden aankomen, was het zien van de domtoren. We reden steeds dieper de stad in en uiteindelijk zagen we in de verte dan toch het meesterwerk van Schwarzkopf opdoemen. Een parking zoeken was helaas niet zo eenvoudig als het leek, maar dit gaf ons wel de kans om Olympia Looping uitgebreid te bewonderen. Iedereen zat de hele tijd op een overdreven manier 'oooh' en 'aaah' te roepen :p De bussen die regelmatig ons beeld afpakten kregen minder lovende commentaar. Grote opluchting bij mezelf toen we een treintje omhoog zagen gaan, wat bevestigde dat de baan niet gesloten was en niet in storing lag! Uiteindelijk reden we op de weg vlak langs de kermis. Ik hoorde nog een zachte 'oooh' bij mijn buurman, die deze keer wel degelijk oprecht klonk, en toen vonden we eindelijk een parkeerplaats.

De kermis in Keulen telde twee credits. Op het terrein kwamen we eerst de wilde muis tegen, maar die werd zonder pardon uitgesteld. Na een sprint in het station van Lier en meermaals file onderweg was het grote moment eindelijk aangebroken. Gelukkig konden we al snel instappen. De vertrektoeter weerklonk en verbrak daarmee definitief De Vloek! Lange tijd dacht ik dat het onbereikbaar zou zijn voor mij, maar nu was het toch echt wel een feit. Ik zat in de heilige graal der kermisachtbanen :)

Na de rit leek iedereen het eens te zijn: Olympia Looping is een geweldige baan. Zelf vond ik hem ook goed, maar ik moet toch toegeven dat ik net iets minder wildenthousiast was dan de rest van onze groep. Ik denk dat ik gewoon een beetje te veel verwachtte, zoals me al eerder overkwam met bijvoorbeeld Baron 1898 en Pulsar ... en die beruchte schouderbeugels bleken inderdaad nogal ambetant te zijn. Ik klaag niet zo snel over beugels - zelfs de alom verguisde exemplaren van Vampire in Walibi vind ik prima - maar deze ondingen gingen tijdens de rit zo strak zitten dat het echt wel overdreven was. Het is het enige punt van kritiek dat ik kan geven, maar helaas wel iets dat de ervaring negatief beinvloedde. Eeuwig zonde, want los daarvan is Olympia Looping inderdaad een zeer goede baan waarvoor ik met plezier nogmaals mijn portefeuille bovenhaalde.

Jawel, ik heb - als enige in de groep - een tweede rit gemaakt. Ik was er van overtuigd dat deze avond misschien mijn enige kans zou kunnen zijn om deze legendarische achtbaan te berijden. Dan vind ik 1 rit toch echt wel te weinig. Het geluk was met mij, want de backseat was vrij (oei dat rijmt zelfs) en bij mijn tweede rit heb ik zelfs het begin van een black-out gevoeld. Misschien kom ik hierboven wat negatief over, maar los van die gekke beugels is Olympia Looping een prima baan die ik niet had willen missen. Het beste bewijs daarvan? Ik besef donders goed dat ik 18 euro heb uitgegeven aan een ervaring die alles samengeteld hooguit vijf minuten duurde .... en ik heb er absoluut geen spijt van. Sterker nog: moesten we niet onder tijdsdruk gestaan hebben, dan had Barth mogelijk 27 euro kunnen verdienen. Stiekem vind ik het zelfs een beetje jammer dat dit niet gebeurd is.

De klok tikte, dus gingen we door naar Wilde Maus. Een historische mijlpaal in mijn persoonlijke achtbaancarriere, want ik had dit type coaster nog nooit in mijn leven bereden. De reden is heel eenvoudig: geen enkel park dat ik tot nu toe bezocht, heeft er eentje staan. Ik had dus nog nooit een wilde muis met eigen ogen gezien maar wist dankzij Youtube toch ongeveer wat het moest voorstellen. Enkele minuten en enkele euro's later was deze leemte in mijn coaster-CV uitgewist :)

Meer konden we helaas niet doen in Keulen, want Aken stond ook nog op de planning. Een kortere rit zonder files deze keer, en we hebben nog even gelachen met de vraag hoe je een openbaar vervoermiddel dat op sporen in de binnenstad rijdt, moet noemen. Wij Belgen noemen dat een tram, maar de Nederlander in de groep wou iedereen wijsmaken dat het een trem is. Ik beloofde 9 euro voor en extra rit Olympia Looping te trakteren als hij erin zou slagen om het woordje 'tram' uit te spreken. Toen de hele auto tramtramtram begon te brullen, was ik voor de eerste keer blij dat we Keulen achter ons hadden gelaten :p

Het begon stilaan te schemeren toen we in Aken aankwamen. Ons eerste doelwit was X-racer. Nul wilde muizen werden voor mij al snel twee wilde muizen. Ik vind het wel een grappig type coaster, al wordt het met een verkeerd type beugel al snel een Blauwe Heupen Machine. Tot mijn verbazing (hoewel de rest van de groep het blijkbaar wel wist) stond er nog een vierde credit op mij te wachten: een kiddiecoaster genaamd Crazy Jungle. Met verschillende beelden van wilde dieren was die eigenlijk best leuk gedecoreerd. Mooi dat ze bij een transporteerbare kermisbaan deze moeite gedaan hebben! Dankzij de groene kleur was hij voor mij zelfs een beetje nostalgisch: de allereerste achtbaan die ik ooit deed, was ook een groene kermiskiddie. Al staat die niet in mijn creditlijst omdat ik de naam vergeten ben en ik de eer liever aan de Bobsleebaan geef.

Alle credits waren binnen en we besloten om nog even over de kermis te wandelen. Ik kreeg stilaan honger en toen de anderen een soort gefrituurde aardappelspiraal bestelden, deed ik hetzelfde. Best lekker, maar helaas heeft mijn maag de capaciteit van een attractie in Plopsaland :( Ik heb het laatste stukje toch aan iemand anders gegeven. Tot slot deden we nog 1 attractie, met gondels die allerlei verschillende kanten op draaiden. Best een leuk ding, maar het instappen was zo'n chaos dat ik een rit moest overslaan en pas daarna aan boord geraakte. Gelukkig nam niemand me dat echt kwalijk en heb ik een goede rit gehad.

En toen was het echt tijd om naar Belgie terug te keren. Zo laat op de avond zijn er geen files meer en we geraakten netjes op tijd in Diest, waar Nathan en ik de trein terug naar Leuven namen. Ben ik blij dat ik meeging? Zeker en vast! Olympia Looping heeft zo'n legendarische status dat je die baan eigenlijk niet wil missen. Ik heb belachelijk weinig credits vergeleken met jullie ... maar slechts weinig mensen kunnen zeggen dat Olympia Looping 1 van hun eerste dertig coasters was (hij is credit nr 29).

Stiekem had ik gehoopt dat Olympia Looping mijn nieuwe favoriete achtbaan zou worden. Daar is hij niet in geslaagd, al vond ik hem dus wel 18 euro waard en had ik er graag 27 euro van gemaakt. Maar voorlopig blijft Psyke Undergroud op koppositie nummer 1 staan. Sowieso vind ik een lancering eigenlijk iets leuker dan een lifthill. En zoals iemand op het in 2017 gecrashte forum ooit schreef: die schouderbeugels zijn kut! (*)

Aan iedereen die erbij was: bedankt voor het fijne gezelschap en eeuwige dankbaarheid om het onbereikbare mogelijk te maken.
Aan alle anderen: bedankt voor het lezen ;)

(*) Letterlijk citaat, al weet ik niet meer van wie

[TR] Kermis in Keulen en Aken, met Olympia Looping - 26 april 2019