Afdrukvoorbeeld
Je komt in een park waar je nog nooit geweest bent. Het eerste wat je doet is ofwel zo snel mogelijk richting de attracties hollen, of zo snel mogelijk een parkplannetje vinden om de weg niet kwijt te spelen. Of iets ertussenin?
Is een parkmap anno 2018 nog een must voor een gemiddeld pretparkbezoek of doe je het via de smartphone? of ben je van het avontuurlijke type en doe je gewoon wat je tegenkomt?
Ik zoek altijd meteen een plannetje en dat is me al héél vaak van pas gekomen, voornamelijk in de States waar de parken qua oppervlakte toch een heel stuk groter zijn. In Europa is het minder vaak écht nodig, maar ook hier zorg ik ervoor dat ik er altijd één bij de hand heb.
Ik neem er altijd één zodra ik in het park aankom, vooral als souvenir. Om echt de weg te zoeken gebruik het normaal niet, meestal bestudeer ik het plannetje voor ik het park bezoek, zodat ik ongeveer weet waar welke attractie staat. Wel gebruik ik het soms om bijvoorbeeld het dichtstbijzijnde restaurant of toilet te weten zijn.
Ik ben een soms-stemmer: Het is inderdaad niet altijd écht nodig om een plannetje te hebben. Maar wanneer ik er eentje te pakken krijg bij het binnengaan, neem ik het steeds aan. Later op de dag kan het al eens van pas komen, of wanneer je in een wachtrij staat kan je makkelijker de volgende attracties uitzoeken...
Tip aan de pretparkplanmakers: noteer enkele leuke spelletjes of doe-opdrachten op het plannetje, als bezigheidstherapie tijdens het wachten :)
Van het parkplan een soort waar is Wally-maken met verschillende zoekopdrachten = geniaal!Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Rein
Ik gebruik eigenlijk in eerste instantie de app van het park, vooral omdat daar meestal ook de wachttijden op staan. Handig om je dag zo optimaal mogelijk te beleven in een nieuw park. In een frequent bezocht park is een plan voor mij niet nodig, net zomin als een wachttijden-overzicht. Ook handig is de informatie over sluitingen van horecapunten ed, zeker op rustige dagen...
Puur uit nostalgie zal ik soms wel nog een parkplan meenemen of als de app een groot k***e-gehalte heeft...
Ik ga zelf nooit een parkplan bij de hand nemen. Als ik voor het eerst naar een bepaald park ga zorg ik dat ik precies weet welke attracties er staan, maar niet waar. Op die manier blijft het gehele eerste bezoek aan een park spannend, spontaan en hopelijk ook verrassend. Door voordien te weten wat hun aanbod is ga ik dan ook nooit een attractie vergeten te bezoeken. Bij Hansa Park, Nigloland, Europa Park en zelfs de Efteling bijvoorbeeld op die manier het park bezocht, en er een zeer goed gevoel aan overgehouden.
Ik neem altijd een plannetje. Als een bepaald park meermaals bezoekt over de jaren heen heb je dan ook een soort geschiedenisboekje van dat park. Je ziet dan goe het groeide of totaal veranderde. In het park zal ik een plannetje vooral gebruiken om snel te zien welke horecapunten er in mijn buurt zijn en wat ze te bieden hebben.
Bij de eerste keer gebruik ik meestal wel een plannetje. Natuurlijk niet bij parken als de Valkenier ofzo, maar voor de grotere parken toch zeker wel. Het kan soms goed helpen om de weg snel te vinden, maar vooral als opeens iemand naar het toilet moet of de maag begint te knorren.
Voor de attracties gebruik ik het wat minder. Meestal weet ik vooraf wel ongeveer wat waar staat en wat de handigste volgorde is om het te doen. Het plannetje helpt dan wel soms om de weg er naartoe te vinden.
een plannetje is altijd handig, al is het maar om de kortste weg naar een bepaalde attractie te vinden bijvoorbeeld.
Ook is het een leuke afleiding in de wachtrij, ook voor de kinderen.
Meestal zijn de plannetjes bij thuiskomst wel helemaal stuk, doordat ik ze steeds slecht gevouwen in mijn achterzak stop, en kunnen ze dus niet dienen als aandenken.
Ik pak meestal een parkplan, maar struin vervolgens nog al ongeregeld door het attractieaanbod met af en toe wat sturing door wachttijdborden. Als het park groot is en we nog wat shows willen meepikken komt zo'n plan wel tijdens de middagpauze op de tafel te liggen om te bekijken hoe we dat het best aanpakken/ wiens voorkeurattracties we zeker nog moeten doen.
"Soms".
Natuurlijk grijp ik niet naar een plattegrond in in parken die ik frequenteer en dus relatief goed ken. En toch loop ik dan in het Sprookjesbos nog vaak verloren, maar dat is net de charme ervan. Wanneer er een nieuwe attractie is of het plan is in Kerst- of Halloween-thema uitgegeven, nemen we zeker enkele exemplaren mee.
Parkplannen zijn voor mijn oudste zoon het ultieme pretpark-souvenir: doorgaans gratis (foei, BJL en Drievliet!) en en ook achteraf zeer leuk om nog eens mee weg te dromen. Hij heeft al enkele schoendozen vol.
De 'beste' parken (zeer subjectief, I know) hebben zeker niet altijd de beste plattegronden: Disney (te klein getekend op nochtans een groot papier), Liseberg, Gröna Lund en Tivoli (onduidelijk getekend) en Futuroscope (verwarrende groeperingen van attracties). Jammer dat sommige parken geen moeite doen / deden voor een plattegrond, groter dan een A4 (Movieland, Slagharen, Hellendoorn).
Digitaal: no way! Te klein scherm, vaak geen WIFI of kosten in 't buitenland. Wel zal ik voor elk nog niet eerder bezocht park een online plattegrond bestuderen en er een aanval-strategie mee ontwikkelen.
BTW: Toen de smurfen nog blauw waren, kocht ik eens een BJL-plan uit nieuwsgierigheid. Daar stonden wel een paar spelletjes op, genre doolhof, punten verbinden, zoek de verschillen e.a. Alsof ik met pen en papier een pretpark bezoek in de 21e eeuw ... Maar een plattegrond met doe- of zoek-opdrachten op specifieke locaties in het park, lijkt me inderdaad wel amusant. Al zullen parken tegenwoordig geneigd zijn dergelijk tijdverdrijf eerder digitaal aan te bieden, soort Pokemon-Go, dus.
Zelden, voor mij zijn het eerder souvenirs en hebbedingetjes dan eigenlijke gebruikertools. In de parken waar ik vaak kom heb ik het niet nodig en in nieuwe parken laat ik me graag verrassen. Ik pak het soms eens boven als we op zoek zijn naar een bepaalde attractie die we willen doen of ik dringend naar het wc moet ofzo...
Ik heb op "Ja, papier" gestemd omdat ik in een nieuw park sowieso met een plannetje rondloop. Ik weet graag ongeveer waar de belangrijkste attracties staan en waar de toiletten zijn. En nee, ik heb geen smartphone dus een app is geen optie.
Ik neem ook altijd meteen een papierenplannetje, vooral als souvenir, want als ik nieuwe parken bezoek, weet ik alles al vanopvoorhand zijn. Soms komt dit wel nog van pas, maar meestal gebruik ik deze niet.
Ik heb ook gekozen voor 'papieren plan'. Meestal neem ik er zelfs 2 mee: eentje als souvenir dat ik zorgvuldig wegsteek in de rugzak, en een tweede dat ik de hele dag bij me houd.
Voor de parken die ik ken, heb ik dit minder nodig, maar is het handig voor showtijden en -aanbod, alsook het horeca-aanbod. Ik probeer graag van tijd tot tijd eens iets nieuws uit. Bij Halloween is het ook handig voor de openingstijden van de Halloween attracties, en locaties te vinden.
Als het een eerste bezoek is, probeer ik mij op voorhand al voor te bereiden: Wat mag ik niet missen? Wat is het beste aanvalsplan? Gevolg: vaak heb ik al een 'papieren' parkgids bij me, met al wat informatie die ik vooral op voorhand gelezen heb.
In het park zelf loop ik graag vrij rond, maar in de wachtrij durf ik het dan eens uithalen om een shortcut te zoeken of iets te plannen als een show of restaurant. Niet zo zeer voor de attracties dus.
Ook hier een fan van het papieren plan. Al helpt dat niet altijd: bij Busch Gardens Tampa nam ik een papieren plan maar toch nog veel "verkeerd gelopen": dat plan was zeer onduidelijk en een zeer groot park waarin je je moeilijk kan oriënteren.
Ik ga meteen op zoek naar de papieren versie! Niet alleen om de structuur van het park te leren kennen, maar de eventuele promo's te lezen, restaurants opzoeken... Ik verzamel ze ook als souvenir dus ik neem altijd een klein stapeltje :p De enige reden waarom ik het niet zou doen is indien ze betalend zijn. Daarnaast zijn sommige plannetjes zo triestig, dat het zelf niet nuttig is. Ik denk daarbij aan Marineland in Canada waar ik precise een uitreksel kreeg van een oude stapel papier met gaatjes aan beide kanten...