[TR] Six Flags over Georgia: Part 2 - RFSC 2017

Na jaren dromen, maanden wachten en uren zweven... tijd om RF's Southern Comfort te beleven! Een drieweekse pretpark-roadtrip door de states georganiseerd door de Rollercoaster Friends. Drie weken fun, friends en coasters - Nu ook in TR-formaat!

Programma:
03/06/2017: Six Flags over Georgia
04/06/2017: Alabama Splash Adventure
06/06/2017: Blue Bayou & Dixie Landin'
06/06/2017: Kemah Boardwalk
07/06/2017: Seaworld San Antonio
08/06/2017: Six Flags Fiesta Texas
09/06/2017: ZDT'S Amusement Park
09/06/2017: Six Flags over Texas
10/06/2017: Six Flags over Texas
10/06/2017: Sandy Lake Amusement Park
11/06/2017: Frontier City
11/06/2017: Tulsa's Incredible Pizza Company
12/06/2017: Silver Dollar City
13/06/2017: Silver Dollar City
14/06/2017: Six Flags St. Louis
14/06/2017: St. Louis Incredible Pizza Company
15/06/2017: Holiday World
16/06/2017: Kentucky Kingdom
16/06/2017: Beech Bend
17/06/2017: Dollywood
18/06/2017: Dollywood
19/06/2017: Carowinds
20/06/2017: Carowinds
21/06/2017: Six Flags over Georgia

Why do all good things come to an end?

Een kleine drie weken later staan we weer voor de poorten van het tweede six Flags-park ooit. In tegenstelling tot het begin van het eerste deel van het tripverslag, arriveren we ruim voor parkopening. Rollercoasterfriends zou natuurlijk zijn naam niet waarmaken zonder hun best te doen voor een uniek clubmoment, en dankzij Six Flags over Georgia krijgen we dat op de grootste achtbaan van het park: Goliath!

https://i.imgur.com/P095Wzy.jpg

Deze mini-megacoaster van B&M valt, net als een enkele andere coasters, al op voor je het park in bent. Hoewel het station van deze coaster ergens midden in het park staat, ligt het grootste deel van het parcours buiten de parkgrenzen, tot over de weg naar de parking. Officieel kregen we hier een ‘first ride of the day’ aangeboden van Six Flags, maar een aantal enthousiaste operators en een nog enthousiastere coasterclub maakten daar een ERT van die slechts ophield nadat er ‘gewone’ gasten in het station stonden. En ERT op Goliath is geen straf. Groter betekend niet altijd beter, en dat bewijzen B&M megacoasters net zo goed als de meeste andere coastertypes. Goliath legt geen limieten op de airtime op zijn heuvels, of de intensiteit van de helix halverwege het parcours. Op dit stukje kregen we gezamenlijk een blackout die zo intens was dat we eventjes letterlijk niets meer zagen.

https://i.imgur.com/B3uwXtB.jpg

B&M megacoasters worden vaak door fans bestempeld als ‘krachteloos’ of ‘saai’, maar met die stelling ben ik het verre van eens. Alle banen van dit type dat ik al gedaan heb vind ik tof tot geweldig, en Goliath past mooi in dat rijtje. Een topcoaster in Georgia én ver daarbuiten.

https://i.imgur.com/ZaGMoqV.jpg

Met het slechte weer en onze eerdere ervaringen daarmee in het park in het achterhoofd houdende, besluiten we eerst zoveel mogelijk coasters te doen. Helaas is Dare Devil Dive, welke op de eerste dag van de trip vlak voor onze neus werd dichtgegooid voor ‘noodweer’, heel de dag gesloten gebleven. Jammer voor de count, maar ik betwijfel of een kopie van onze eigen anubis – zonder het leukste element van Anubis, de launch dus – veel aan mijn mening van het park zou kunnen veranderen.

https://i.imgur.com/hH2Omhz.jpg

Wel geopend is Blue Hawk, een oldschool Vekoma Looper met een best wel rijke geschiedenis. Dankzij een recente paintjob straalt de baan, en eerlijk is eerlijk: de compacte constructie is best oogstrelend voor een coasterfanaat. Echte fans herkennen echter wel in het eerste element Vekoma’s beruchte ‘Butterfly’- bekend van Goudurix, een baan van met de verkeerde soort mythische status. Gelukkig blijkt Blue Hawk na een testritje lang niet zo’n marteltuig te zijn als zijn Franse neef: echt helemaal soepel is de baan niet en de sporadische klop moet je erbij nemen, maar er zijn veel ergere coasters. In Six Flags over Georgia is de baan een lachertje, maar voor een kleiner park met een minder indrukwekkend coasteraanbod zou het een knappe pseudotopoaster kunnen zijn.

https://i.imgur.com/0zKBgV4.jpg

https://i.imgur.com/i9p7oyd.jpg

De directe buur van Blue Hawk is voor de meeste fans waarschijnlijk interessanter. Sowieso is een houten coaster veel sierlijker dan eentje van staal, en als het dan nog zo’n prachtige amerikaanse witte Out & Back woodie is kan je bij veel tripgenoten beginnen de kwijl van de vloer te vegen. The Great American Scream Machine was ooit de grootste coaster ter wereld, en zoveel jaar later is het nog steeds een zeer toffe baan. Ik vreesde eerst een beetje omdat het een coaster is van dezelfde ontwerper als mijn minst favoriete achtbaan – Anaconda, Walygator- maar daar was eigenlijk geen reden toe. Soepele woodie met fijne airtime over de meeste heuveltjes. Echt een coaster waar je heerlijk van kan genieten. Enkel de zeer abrupte eindrem moet je erbij nemen.

https://i.imgur.com/SzNs0ug.jpg

https://i.imgur.com/mEHnAaU.jpg

Ondertussen aan de vierde coaster van de dag en het begint ons te dagen: net als in zowat alle parken van de trip, hebben we het hele park zo ongeveer voor onszelf. Het is als een kinderdroom dat we een baan als Superman: Ultimate Flight wachtrijloos kunnen uittesten, maar hier staan we dan! Of beter: liggen we dan. Voor mij was dit een spannend momentje, want ondanks mijn eerdere ervaring met het type (air ❤!) had ik nog nooit kunnen genieten van B&M’s bekende Pretzel loop, het inversietype dat op iedereen zijn lippen ligt als de vraag valt welk stukje coaster het meest intens aanvoelt.

https://i.imgur.com/WZOONhj.jpg

Al na een ritje begrijp ik waarom. Heel de rit van Superman is gewoonweg genieten en rondvliegen, een sensatie die zelfs eerder saaie elementen als een bochtje spannend doet aanvoelen. De pretzel daarentegen is gewoonweg grof, ruw: je kan me een credithoer noemen, maar dit element voelt aan alsof ik verkracht werd door de coaster. Onaangenaam? Net niet. De intensiteit dat je hier ervaart is totaal anders, omdat hij niet trekt op je benen maar duwt op de borst. Nog ietsje harder en ik had een klaplong gehad – maar zolang het zover niet komt blijft de baan inclusief Pretzel gewoonweg zalig. Goed voor enkele rerides en een staande ovatie.

https://i.imgur.com/Uz3wRut.jpg

Al een beetje geruster in onze pseudo-coasterbingo besluiten we de creditblitz even te pauzeren. We passeren namelijk net de nieuwste attractie van het park: Justice League: Battle for Metropolis, dezelfde hi-tech darkride als in SFsL en SFoT. Vinden we het erg dat er ook in Georgia zo’n darkride staat? Nee hoor, want ook hier is de Justice League gewoon top. Geweldig vervoersysteem, veel leuke effecten, een goed schietsysteem, ietwat logische verhaallijn, voldoende afwisseling echte decorelementen/schermen… er zit veel in en ik kwam er ook deze tweede keer met een wow-gevoel uit. In Georgia lijkt er nog meer in de attractie te zitten dan in Saint Louis, wat alleen maar positief is voor de ervaring.

https://i.imgur.com/xZRP2XJ.jpg

https://i.imgur.com/9bCeUyG.jpg

Terug bij de ingangszone van het park gaan we nog eens een keer op Georgia Cyclone, die ons drie weken geleden een lachbui bezorgde en dit keer enkel nog beter lijkt te zijn geworden. Weeral verbazen we ons over de soepelheid en onverwachtse ejector airtime. Jammer genoeg is de coaster ’s avonds met het exclusief evenement waar we toegang tot kregen gesloten wegens een defect, anders hadden we ons zeker en vast hierop geparkeerd! - Ondertussen word de baan helaas ontmantelt. Er komt dan wel een keivette RMC in de plek, maar toch deed mijn hart pijn toen ik het nieuws hoorde.

https://i.imgur.com/NhJeIIZ.jpg

Next up is de kiddiecoaster, die er ’s morgens akelig stil bijlag maar in de namiddag toch open blijkt te zijn. We moeten hier een twintigtal minuutjes geduld hebben, wat wel eens de langste wachtrij van heel de trip zou kunnen zijn. Joker funhouse Coaster ligt in de derde superheldenzone dat dit park rijk is, en zou eigenlijk mooier zijn met wat meer thema dan enkel wat groen-paars geschilderde muren en een kaal indoorstukje. Over de coaster zelf hebben we geen klachten, die is bijna net zo soepel als die andere Chance-coaster in Kentucky Kingdom.

https://i.imgur.com/naIbxWb.jpg

https://i.imgur.com/Wr4CXZM.jpg

Vreemd genoeg is de laatste achtbaan die we hier kunnen aanvinken ook zowat degene die het dichts bij de ingang ligt. Met B&M Stand-up’s had ik ondertussen al wat ervaring, en het was niet zo’n goede. Gelukkig blijkt Georgia Scorcher in tegenstelling tot Vortex wél die typische B&M soepelheid te hebben, waardoor het toch een hele fijne coasterrit is. Niet de beste B&M van het park, maar toch een solide aanvulling aan het parkaanbod en een mooie entrance-coaster. Het enige jammere is de belabberde staat waarin de baan erbij staat, wat me meteen flashbacks oplevert naar een gelijkaardige coaster in La Ronde…

https://i.imgur.com/DbCGtCP.jpg

https://i.imgur.com/FnZAgfU.jpg

https://i.imgur.com/9J90ONd.jpg

Wie dacht dat we nu wel alle toppertjes gehad hebben heeft het goed mis. In het midden van het park ligt nog een darkride die er op het eerste zicht kinderlijk uitziet. Monster Mansion heeft een mooie gevel, maar de kartonnenborden monstertjes die ertegen staan doen vermoeden dat zich binnenin een soort Small World-ripoff verstopt. Niets blijkt minder waar: Deze Mansion blijkt een unieke en knappe darkride te herbergen. Het begint heel vrolijk en speels, maar deze darkride word op een bepaald moment heel snel een heel stuk luguberder. Het blijft nog redelijk kindervriendelijk, maar ook de volwassen fans zullen zeker gecharmeerd zijn door deze meer dan overtuigende darkride. Dat we deze attractie aantreffen in een Six Flags park en niet in één of ander Europees park is verbazingwekkend.

https://i.imgur.com/SZapVTj.jpg

We sluiten de dag – of toch tenminste de achtbaandag – af met een mini-ERT op Mindbender. We zijn honderd coasters verder, maar ik ben nog steeds niet zeker of we een betere coaster dan deze klassieker zijn tegengekomen. De klassiekers blijven het hem doen, en Schwarzkopf… is de klassieker onder de klassiekers.

Six Flags over georgia heeft een gemengde indruk achtergelaten. Ik was aangenaam verrast door het coasteraanbod – zeven van de elf achtbanen zijn toppers, een ratio waarmee ik zeker en vast kan leven. Bovendien hebben ze twee zeer goede darkrides, wat een aangename afwisseling is als je drie weken in het midden van Amerika rondreist. Sfeerloos is het park niet, maar het is zeker ook niet één van de meest gezellige parken, zelfs niet in de Six Flags-groep. Bovendien was een groot deel van het personeel hier erg onvriendelijk of gewoon niet geïnteresseerd, wat heel erg atypisch is voor de States. Dat het hele park sluit als er een storm zou kunnen komen is ook jammer, maar daar heb ik inmiddels vrede mee.

https://i.imgur.com/vBHWThG.jpg

In ieder geval ligt Six Flags over Georgia niet zo extreem ver uit de richting – vast en zeker tot ooit, en hopelijk kunnen we tegen dan nog genieten van Mindbender!

En voor de lezers, bedankt voor het volgen van deze TR-reeks! Ik ben er walgelijk laat mee klaar, want het is drie maanden geleden dat ik terug kwam van deze droomreis met de Rollercoasterfriends. Ik wil de organisatie bij deze dan ook nogmaals bedanken voor al hun harde werk, net als de chauffeurs die duizenden kilometers hebben gereden en mijn kamergenoot voor het niet te hard snurken.

Ondertussen heb ik nog steeds een TR-achterstand dus kunnen we 'uitkijken' naar 'Ignace in Rome'. Ciao!

Bedankt om ons 3 weken te laten genieten van 'rollercoasterfriends in Amerika'

Bedankt voor dit TR)verslag.

Bedankt voor het tripreport, weer een park dat ook op onze trip volgend jaar gepland staat. Leuk om al een idee over het park te krijgen zo.

Ik heb niet vaak op je TR's gereageerd, maar heb ze uiteraard wel allemaal gelezen. Bedankt om ze allemaal te schrijven, ik weet toch al veel beter wat er nu eigenlijk allemaal in dat 'achtbaanparadijscontinent' te vinden is :p

Heel erg bedankt voor deze TR-reeks! Ook al is de kans dat ik ooit in Amerika geraak op dit moment uiterst klein, ik lees dit soort dingen wel graag. Stiekem hoop ik dat men zulke achtbanen vroeg of laat ook eens in Europa (België?) zal gaan bouwen ... al vraag ik me af hoe realistisch die gedachte is.

Goliath in dit park kende ik al van een youtube-filmpje met in de hoofdrol een tienerjongen voor wie het blijkbaar zijn allereerste achtbaan is (met alle gevolgen van dien). Ik hoop ooit zoiets te kunnen doen maar vrees dat die dag nog ver weg is!

Citaat:

---

Oorspronkelijk geplaatst door Ignace

Goliath legt geen limieten op de airtime op zijn heuvels, of de intensiteit van de helix halverwege het parcours. Op dit stukje kregen we gezamenlijk een blackout die zo intens was dat we eventjes letterlijk niets meer zagen.

---

Spreek voor jezelf, want niemand in onze auto kwam ook maar in de buurt van dit. (in tegenstelling tot Titan)

Afgezien daarvan ongetwijfeld een van de betere B&M hypercoasters. Niet alleen de eerste 12 ritjes van de dag, maar ook het allerlaatste ritje van de dag heb ik op deze topper mogen beleven.

En de prijs voor het traagste personeel ooit gaat naar het personeel van Georgia Cyclone. Ik denk dat de jongen die de beugels links van de trein ongeveer 5 seconden nodig had om een beugel te checken en dan moest hij nog wachten op zijn vrouwelijke collega. En dan moesten die beugels weer los om iemand te controleren op lengte, of om zijn bagage weg te leggen en dan kon dat opnieuw beginnen. Met één trein duurde het minuten voordat er eens een trein kon vertrekken.

Bedankt voor de TR-reeks. Leuk om zo eens wat te lezen over parken waar ik al van gehoord heb, of me totaal onbekend waren.