X

Privacy Statement (GDPR)


Beste bezoeker,

In het kader van GDPR hebben wij een privacy statement gelanceerd waarin wij uitleggen hoe wij omgaan met jouw persoonlijke data. Je kan het privacy statement hier terugvinden.

Uw Pretparken.be-team


Nog geen lid? Maak hier je gratis account aan!

Resultaten 1 tot 6 van de 6
  1. #1

    [TR] Rainbow Magicland 20 juni 2019

    De kogel is eindelijk door de Sint-Pietersbasiliek: voor de allereerste keer heb ik een pretpark bezocht zonder gezelschap. De eer ging naar Rainbow Magicland, dat trouwens relatief vlot en goedkoop (trein + pendelbus in minder dan een uur, 9 euro retour) te bereiken is vanuit hartje Rome.

    Mijn zelfverklaarde status van kalenderdeskundige kreeg wel een deukje toen ik kort voor afreis vernam dat de Italiaanse schoolvakantie al begonnen was op 8 juni en wel nog effe duurt: tot en met 19 september! Ik kon hopen dat net als bij ons tijdens de eerste vakantieweekdagen de pretpark-drukte ginds aanzienlijk geringer is dan tijdens de voorafgaande schoolreisperiode. Het begon op die hete donderdag qua kalmte in elk geval extreem veelbelovend.



    De meerderheid van de parkbezoekers bestond die dag uit tieners die zonder ouders het park bezochten. De vroege vogels waren vooral zelfstandige groepjes, later op de dag kwamen de grotere groepen onder organisatorische begeleiding. "Dat zou vast en zeker resulteren in wat voordring-gedrag," aldus de pessimist in mij. Nog een zwarte gedachte: "La solitudne zou nog worden uitvergroot als ik met mijn 43 primavere tussen dat jonge geweld zou staan aanschuiven." En voor deze gedachte moet er een kleur worden bedacht die nog donkerder is dan zwart "Zou ik het park niet worden uitgezet bij het veelvuldig maken van foto's om me heen?" Want voor elke ragazza is het blijkbaar verboden om een short of rokje te dragen dat verticaal meer dan 20 cm meet. Bovenstaande foto werd daarom nog veilig buiten het park gemaakt.



    Pas bij openingstijd (10:00) met de ticketscan beginnen, dat levert bij mij doorgaans een minpunt op. Maar door de geringe drukte en het vroege uur naar Zuid-Europese normen, nam ik er vrede mee. Een stel dansers verhinderde de verdere toegang tot het park. Niet mijn meug, maar het is wel vriendelijker dan een tweede poort of half-gespannen touwen.



    De achtergrond vond ik interessanter, met o.a. een cartografisch gethematiseerde toiletgevel. Dat ik hier mijn blaas heb geledigd, mijn drinkfles heb gevuld en me met zonnebrand heb ingewreven, zal de lezer hoogstwaarschijnlijk geen donder interesseren.





    "Gatver, Gattobaleno a.k.a. de kater met flikker-staart is nog steeds aan het spasten." Ik begon zowaar in pubertaal te denken. Bemerk trouwens de overvloedige geveldecoratie in veelal (afgekleurde) pastelkleuren. De knipoog Regenboog Toverland is dus niet louter taalkundig op te vatten.

    Het enige parkplan had ik als een kostbaar souvenir veilig opgeborgen voor mijn leerplichtig nageslacht. Zolang ik er niet meer kon bemachtigen, zou ik me laten leiden door wat ik ter plaatse tegenkwam (helaas: geen bewegwijzering), door de schaarse parkplan-borden of door bewegingen van andere bezoekers. Ik besloot een groepje rappe stoere jongens rechtsaf te volgen. Prima gok, want een minuutje later zat ik met hen in de allereerste rit van Shock.



    En nog even later bevond ik me in de onvermijdelijke attractie-uitgang annex shop annex lunapark:



    Wegens welbevinden en een korte wachttijd heb ik Shock meteen gebist. Er werd immers heel de dag met twee zeszitters gereden. Zo scoort een park bij mij een pluspunt. En er werden nog meer punten verdiend. Als decoratie niet meetelt (sorry PHL en D-Studios) is dit toch wel de beste Maurer die ik al bereden heb. Ik deed 'em later die dag nog twee of drie keer, maar uit altru?sme, of onder dwang van een operator was dat nooit front. Het voordeel van een kort karretje t.o.v. een lage trein is dat alle inzittenden quasi dezelfde portie lucht-tijd krijgen. Ja, ik had een mini-Shambhala-Erlebnis, ook al omdat het ding ten dele over het water sjeest, helaas zonder water-effecten. Shock doet z'n naam gelukkig weinig eer aan want de rit was best soepel, met dank ook aan die zalige boog-buik-beugels.



    Een goede Photoshopper zal ik nooit worden. Voor de gein heb ik hierboven de coaster wat extensie gegeven. En dat was eigenlijk voor niks nodig, getuige onderstaand onbewerkt beeld:



    Dolend schoof ik nog meer naar rechts op. Daar was ik moederziel alleen, maar wel onder de indruk van deze resto-gevel.



    Vlakbij waren werkzaamheden bezig. Het parklpan dat ik traditiegetrouw pas goed bestudeer bij het schrijven van een TR, meldt hier een nieuwigheid voor 2020. Hier moet volgens een Italiaans forum https://forum.theparks.it/rainbow-ma...ors-t9200.html en https://forum.theparks.it/rainbow-ma...ars-t7740.html een soort rijschool-attractie hebben gestaan die warempel extra betalend was. Gelet op het beschikbaar oppervlak mogen de Italianen hopen op een rij-en-blus-attractie zoals in Lego Billund en Futuroscope, hopelijk zonder meerkost.



    Het was hier zo verlaten dat ik een hoogte-trip op de lokale Pagode uitstelde, in de veronderstelling dat er niet genoeg gegadigden waren. Vier dagen tevoren had ik twintig minuten moeten wachten om K3 te berijden, nu werd de gelijkaardige maar kalere Dune de allereerste trein-coaster waar ik in mijn eentje op zat. Pluspunt voor heel het park is dat de operatoren niet te lang wachten op voldoende volk. Wel raar dat de operatrice me verbood om foto's te maken staande in het station, dus nog voor het instappen. Ik kreeg later een gelijkaardig verbod bij een andere attractie. Is dat uit voorzorg opdat mensen onride geen objecten zouden laten vallen? Omwille van de privacy kan toch moeilijk, want buiten het station is foto's maken wel toegelaten en veel volk viel er trouwens niet te fotograferen in het station van deze flauwe Vekoma. Dune heeft trouwens geen fotoverkooppunt, dus wie wel een reden voor het verbod kan bedenken: shoot!



    In je eentje een kinderattractie doen, ik vind dat als dubbele vader wel een beetje schromelijk. En dat wordt er niet minder op indien er werkelijk niemand in de wachtrij staat. Maar het park grossierde die ochtend wel in pluspunten, want Pianete Winx werd wellicht speciaal voor mij in gang gezet. Deze Droomvlucht-van-de-je-weet-wel vond ik dus een beetje goedkoop ogen, met o.a. een belachelijk klein waterval-effectje op het einde. De rit duurt wel behoorlijk lang en hier zijn twee operatoren actief: eentje om in te stappen en eentje om uit te stappen. Dat heb ik in BJL's El Paso enken geweten op die drukke Rode Kruis-dagen. En misschien zouden kenners van het Winx-gedoe nog een pluspunt geven voor de theming, mij deed het helaas niet veel.



    De gloednieuwe Safari-zone werd tot 12:00 ontoegankelijk gemaakt middels een operator bij elk van beide toegangen. Mij viel over de schutting loerend onderstaand ding op. Volgens het plan nieuw te openen in de zomer van 2019. Strikt genomen was het nog net lente en veel beweging zag ik niet. Iets verderop lees je meer over deze flume.



    Dan maar richting het centrale meer, wat best mooie beelden oplevert.







    Knap aan de buitenkant maar zo veel minder aan de binnenkant. De term "fa?adisme" lijkt wel bedacht voor de spinnende coaster Cagliostro. Het enorme volume aan onbenutte ruimte binnenin doet me vermoeden dat ze hier iets spectaculairs in gedachten hadden. Tegenvallende inkomsten en onderschatte kosten, het verklaart ook waarom de kerktoren in Mechelen bovenaan plat is en lager dan oorspronkelijk gepland. Nu, de Manenblussers houden er vandaag tenminste nog een aardig uitzichtplatform aan over. De kathedraal in Antwerpen zit om een gelijkaardige geval van misrekening al honderden jaren opgescheept met dat belachelijke tweede torentje.



    De valtoren Mystica werd gelukkig niet ingekort. De themeing mag er ook zijn, zie deze poort middenin de wachtrij.



    En nee, ik vond deze toren niet pijnlijk, behalve dan aan de ellebogen. Het ding schiet immers al halverwege de daling bruusk in de remmen: doodzonde. Dat het geen 360-graden-geval is, vind ik ook jammer maar begrijpelijk omdat ze aan de andere parkzijde een panoramisch ding hebben. Positief dat de twee operatoren al vanaf 20% stoelbezetting de boel in gang zetten. Merkwaardig dat geen enkele inzittende zijn beugel zelf dichttrekt. Drie keer raden wie de uitzondering was, ook tijdens het instant bis-nummer.



    Niet zichtbaar op bovenstaande foto, maar op een zijpaneel bovenaan staat "Gicland" te lezen. De "Ma" is niet weggetoverd maar afgebrokkeld. Of God overal is weet ik niet, maar afbrokkeling en afbladering zijn wel alom vertegenwoordigd in dit park. Dit betreurenswaardig feit had een andere reizende reporter twee jaar geleden ook al opgemerkt en gemeld. Er is in tussentijd dus niet zo veel verbetering aangebracht op dat gebied.

    Bedenking met poll-gehalte: Misschien nog ongemakkelijker dan een kinderattractie in je eentje doen, is een splashbattle. Tenminste, dat dacht ik alvorens dit proefondervindelijk uit te testen op Bataglia Navale, wat niet zo erg Viking-gerelateerd klinkt. Want in je eentje strijden tegen volgeladen vaartuigen ... en dat dan ook nog zonder een familielid aan de kant dat staat te lachen, foto's te maken en de rugzakken bij te houden.

    Gelukkig was hier weinig volk, zodat er ook enkele lege boten voeren tijdens onze rit. Inderdaad 'onze' rit, ik werd rugwaarts geplaatst tegenover twee andere opvarenden. In de volgende boten zaten van die uniform-ge-t-shirde 8-jarigen. Die zaten op mijn ontblote Michelin-buik te spuiten terwijl ik maar half weerwerk durfde te bieden. Hieronder een illegale foto want genomen in het station, en dat mocht ook hier niet van de operatrice.



    Door het recent val-bissen en het zonnige weer hield ik het hierna bij een enkele droog-val-beurt op Mystica. Next target: Huntik 5D.



    Awel, ik ban fan, jedoch niet van de IP, blijkbaar een Italiaanse tekenfilm, maar van de attractie. Deze donkere schiet-attractie met 3D-bril wisselt beeldschermen af met fysieke ornamenten. Het schermen-deel vond ik het beste: hier en daar ervoer ik diepte en hoogte, en in een grot vol skeletten herkende ik een knipoog naar mijn enige betaal-attractie van de dag voordien in de Eeuwige Stad:



    Bron: https://www.viaggiverdeacido.com/201...cini-roma.html

    Het deel zonder schermen is minder, je moet immers op blauwe lichtje schieten boven en naast de vaak statische ornamenten. Als er dan ook nog eens de Egyptische oudheid wordt bijgehaald, voelt dit toch wel een beetje als CoT-van-de-dinges. Ik denk dat ik het ding terstond heb gebist. Feit is dat mijn teller op het einde van de dag op 3 stond, en op iets van een 200.000 als hoogste score. Mijn geheim is on met twee handen schieten: een om de schieter vast te houden en met de wijsvinger van de andere hand als een parkinsonpati?nt te triggeren. Sorry aan de medepassagiers en aan alle parkinsonpati?nten.



    Geen tripreport zonder mijn eigen smoelwerk, dus sorry aan de lezers. De gevel van het resto tegenover Huntik mag "ook" gezien worden:



    Rond de middag ging ik me nog eens nat laten maken, nu op Yukatan. De theming oogt opnieuw imposant, er is zelfs een interactie met een niet op het plan van naam en nummer voorziene halftoegankelijke hangbrug. Minder imposant, zeg maar tenenkrommend, was het operatieve aspect. Geen enkele operator in geen enkele attractie keek ook maar een seconde naar de wachtrij. Hier stoorde het voordringen mij nog meer, wegens het tergend trage dispatchen. Van de drie boten voer er eentje constant leeg (ik zag geen linten die een defect zouden markeren) en de andere twee werden in het beste geval voor 80% gevuld. Er was geen single-rij en er werd ook nooit om een loner gevraagd. Het leek een beetje not done om naast een onbekende te zitten, zeker als die blootbuiks of in bikini-bovenstuk mee voer.



    Soit, lekker nat pak bij twee fijne drops. Maar het optakelen was telkens wel een schokkende beleving en het binnendeel bleef bij mij onder de verwachting. Wel geslaagd: de passende vegetatie die helaas door enkele jeugdige debielen hier en daar onride werd beschadigd.





    Ik weet niet meer of ik deze attractie twee dan wel drie keer deed. In elk geval volgde nu niet meteen een bis-nummer en was het nadien minder lang aanschuiven wegens minder volk, niet wegens vlotter dispatchen.



    De rapid was tijdelijk gesloten, wellicht wegens kalmte en niet wegens defect. Zo kwam ik terug aan het beginpunt, altijd goed om nog eens te "Shocken" en om belevingsgroen te vereeuwigen.



    Wie het park kent, heeft opgemerkt dat de derde coaster ontbreekt. Inderdaad: ik had het ding wel vanuit de hoogte zien rijden, maar was niet langs de attractie-ingang gepasseerd. En in mijn tweede park-ronde, nu in omgekeerde zin, maakte ik gewoon dezelfde fout. Geen erg: zo passeerde ik voor de tweede keer deze fraaie theatergevel:



    Geen erg (bis): zo kwam ik uit bij het betaalspookhuis dat enkel van 12:00 tot 16:00 open was. Het kostte me denk ik 3,50 Euro en ik kon een groepje tieners (1 jongen en 5 meisjes) vergezellen. Enter Haunted Hotel, helaas zonder buitenfoto en natuurlijk zonder binnenfoto's. En nog meer helaas voor het tergend lang wachten in de voorsortering binnen. Ruim een kwartier gapen naar dezelfde schilderij-animatie van 30 seconden, dat is dus 60 keer die vertoning zien. Geeuw! Maar wel een kwalitatieve maze, waar ik voor de zoveelste keer locomotief mocht spelen. De jeugd was daar heel blij om en mijn steenkolen-Italiaans zorgde mee voor mijn meest sociale momenten van die dag. Leuk dat ze me ook later in andere attracties toewuifden. Dat gebeurde o.a op de voor mij niet zo makkelijk te vinden L'Olandese Volante.



    Een mijn-trein als boot. Thematisch kan ik het wel pruimen wanneer de platgelopen paden van een western-zone worden vermeden. Maar het ding is wel log, comfort is totaal afwezig, er zijn geen watereffecten en zoals een puber zonder lief inter-ageert deze coaster enkel met zichzelf. Omwille van een georganiseerd groepje moest ik hier anderhalve beurt wachten op een rit. Het eerste karretje - sorry: bootje - was bestemd voor 3D'ers maar was voor 60% leeg. Ik zou mijn tweede beurt ook maar eens gaan 3D'en, al was het maar omdat ik nu niet in drie- of viervoud moest betalen voor mijn thuisgebleven familieleden. Moete-nu-is-iet-wete: de 3D, toegankelijk via de shop, was gratis! Dus ofwel langer wachten voor een gewone rit of korter wachten voor een gratis 3D. Hallo, BJL, EP, ... Tijdens de virtuele rit zag ik bootjes vliegen en ook kanonkogels. Ik weet niet of het interactief bedoeld was (schieten zoals bij Dreamcatcher) of niet. Later op die dag wou ik nog een keer maar werd gedwongen om gewoon te rijden. De 3D was enkel binnen een ondertussen afgelopen tijdslot. Ik had hier dus liever wat niet-virtuele ornamenten gezien. Als het park dan toch wil mee surfen op de achterhaalde VR-rage, lijkt Cagliostro me een betere optie. Maar is dat technisch haalbaar op een niet-voorgeprogrammeerde spinner?

    De nieuwe waterattractie in Safari-zone was zowaar operatief. Helaas zou ik eerst nog een keer gaan splashbattelen, nu in een priv?-boot. Die helaasheid heeft niets met een nat pak of vreemde blikken te maken, maar alles met timing. Ik doorliep de nieuwe zone Tonga. Al is nieuw een relatief begrip, want sommige oude attracties werden mee ge?ntegreerd, zoals de kleutercoaster Esplorabruco. Die zou ik in totaal drie keer ongemoeid voorbij lopen, ik wou niet de enige volwassen passagier zijn, laat staan de enige passagier. Pas kort voor sluitingstijd en bij de vierde passage deed ik hier een back-rondje omdat een andere vader verplicht werd zijn kind te vergezellen. Geen middelvinger mijnentwege naar alle kwantitatieve coastercounters in dit TR, dus.



    Wel ongemoeid liet ik deze attracties, die allemaal treffend maar minder overdadig dan in de andere parkzones gethemed zijn. Het mag duidelijk wezen dat ik mijn jongste zoon die dag hard heb gemist.

    1. Motorgiungla



    2. Safari en daarnaast (niet in beeld) 3. Trektorentje Pilastro Magico



    4. Jungle Camp: overdekt voor de allerkleinsten



    ... en ook de grotere kinderen spelen grotendeels beschut. Bemerk de permanente toezichtster, keurig als ranger uitgedost. Zijn er nog pluspunten in de doos?



    5. Het roterend servies van Stagno Magico was hier misschien ook al voor de vernieuwing.



    6. Jungle Express



    7. Het hier zeer functionele Radura dei Geyser



    Voorts is er ook nog wat live-acting animatie



    ... en opnieuw een fraai resto:



    Het parkplan toont op de ommezijde Tonga in detail. Zo merk ik nu pas dat er een kleine disk'o moet zijn, of nog moet komen, genaamd Ping il Rango.

    Maar de hoofdattractie is hier de flume Nui Lona. De theming oogt in vergelijking met de grote attracties elders in het park misschien wat kariger maar is hopelijk wel duurzamer en onderhoudsvriendelijker. Mogelijk is hier nog niet alles voltooid. Belangrijker is dat het ding vaart en dat opspattend water meer dan welgekomen is.



    Helaas, kort voor ik aan de beurt zou komen, na +/- 20 minuten wachten, schoot de wachtrij niet meer op. Na nog eens 20 minuten wachten droop iedereen af en zagen we kinderen ge?vacueerd worden. De eerste echte domper van de dag was een feit, en u hebt begrepen waarom ik beter had afgezien van die tweede beurt op de splashbattle. Dan maar naar het minireuzenrad Giranido, nog steeds in de nieuwe zone.



    Met gekromde ruggengraat kon ik hier volgend totaalplaatje schieten van de fluim.



    Op weg naar een andere attractie met panoramische faciliteiten, passeerde ik deze passieve oude bekende:



    En voor de tweede keer kwam ik ook het huis ondersteboven tegen. Er stonden amper drie mensen in de wachtrij. Na een toiletbezoek en met mij erbij waren dat er vier. Na ruim vijfentwintig minuten waren dat er vijfentwintig. We konden niet naar binnen kijken. De enige informatie was een plakkaat dat aangaf dat de maximale wachttijd tot de volgende vertoning 10 tot 15 minuten bedraagt. Een dikke vette leugen en op dat moment een grotere ontgoocheling dan de gemiste flume. Ik droop af, samen met de meeste andere wachtenden. Jammer en opvallend in een best klantgericht park, getuige de vaak instapklare attracties bij weinig volk.



    Ondertussen hadden ze niet stilgezeten bij Nui Lona. De testvaarten verliepen schijnbaar vlekkeloos, maar de toegang tot de wachrtrij werd vooralsnog geweigerd. Na nog eens 10 minuten doelloos wachten werd het me teveel. Opnieuw ging ik de hele Tonga-zone door om uit te komen bij een attractie met beperkte openingstijden. De naam ervan verneem ik nu pas: Planetario.



    Vanaf 14:00 werd hier om de 30 minuten een film vertoont op een koepelscherm. De filmkeuze vind ik mega-fout. Niet dat het vertoonde inhoudelijk niet klopt: een uiteenzetting over de planeten van ons zonnestelsel. Maar hierbij benut je niet de koepelvorm van het scherm. Dat is ideaal om (schijnbare) bewegingen op te projecteren en te koppelen aan b.v. sterrenbeelden en seizoenen. Wat hier werd getoond kon even goed en dus zonder belevingswaarde-verlies op een plat scherm. De bewegende stoelen waren al even overbodig. De wachtrij binnen was heel pover gedecoreerd met piepschuim planeten, beschilderd door de lokale kleuterklas. De uitgang is trouwens dezelfde als de ingang en de horrordecoratie is nog niet verwijderd. Ja, de namiddag staat bij mij bekend als strafpunten-dagdeel.



    Allez, nog maar eens door Tonga, om te merken dat de airco echt wel goed was in het planetarium. Hopelijk kan de hitte bekoeld worden met ... ach, laat maar.



    Het huis ondersteboven heet hier net zoals nabij Ieper Maison Houdini. Dat moet toch afgekeken zijn. Deze keer stond hier in de wachtrij - bemerk de paradox - gelukkig al wat meer volk en na 10 minuten onzeker wachten mochten we binnen. De eerste voorshow is wat vertellement op een betrekkelijk klein scherm met daarrond veelvuldige maar goedkoop ogende decoratie. De tweede voorshow is een echte lift, want net als in Gardaland bevindt de eigenlijke attractie zich hier onder de grond. Dit lijkt me hier meer een geslaagde gimmick dan een noodzaak, want plaats-schaarste lijkt dit park toch niet te hebben. De eigenlijke zaal is om te huilen. Alle decoratie is zo oppervlakkig, goedkoop, kartonnen-bord-achtig, tweedimensionaal, ... Twee voorbeelden: Op de centrale tafel liggen enkele dikke boeken. Natuurlijk zijn die fake, maar hier zien ze er exact hetzelfde uit als de nep-boeken die in het sprookjesbos van de Efteling al decennia weer, wind en aanraak-grage handen trotseren. Plastic gedrochten dus. Een 2D-wijzer en meerdere 2D-klokken zijn al van even goedkope makelij. De opwaartse lift, ongetwijfeld dezelfde als de neerwaartse maar nu met iets andere plafond-animatie, was gelukkig een 3D-exepmlaar.

    De panoramatoren met schuine arm heet hier Isola Volante. Ik kwam op een ongelukkig moment toe, net na een vorige beurt. Gelukkig moest ik niet al te lang wachten op enkele medepassagiers en was de operator zeer klantgericht m.b.t. het minimale aantal passagiers. De ru?ne-theming in de wachtrij vond ik wel mooi maar niet treffend.



    Woodprint vind ik nooit mooi.



    Dat het paviljoen niet ronddraait, vind ik helemaal niet erg. Dat beetje beweging, zeker met weinig volk aan boord, kon ik wel opbrengen. Je staat er ook mooi beschut en het park ziet er (van ver / hoog) fraai en zeer groen uit. De meest geslaagde foto zag je al verder hierboven, met Shock bijna in zijn totaliteit. Hieronder eentje met de het welkomstplein en Yucatan.



    Itali? mag dan al 70 jaar een republiek zijn, in de laars heerst nog steeds koning auto. En die kan netjes beschut staan, de zonnestraaltjes worden door bovenliggende zonnepanelen geabsorbeerd. Economie en ecologie kunnen soms hand in hand gaan.



    Het beste nieuws dat ik op deze hoogte meepikte, was evenwel de operatieve status van de rapid Le Rapide. Le stupide, zo zou ik de persoon omschrijven die ik vanuit de wachtrij zijn leven zag riskeren: effe uit de raft stappen, op een vertragend paaltje gaan staan en de raft terug instappen. Ik hoorde geen speaker, dus een zwaar minpunt voor het veiligheid-beleid, ook al omdat ik mensen eerder in Yukatan langdurig zag rechtstaan.



    Toen waren ze nog met nul. Nee, deze foto is van later, toen er geen 20 minuten moest worden gewacht en ik wel een priv?-raft kreeg. Weer een primeur die ik gauw nog eens liet herhalen.



    De theming was me niet altijd even duidelijk, maar een kale of kalme rit is het geenszins. Hierboven een knekelgrot, opnieuw een referentie naar de lugubere Kapucijnen?

    De rest van de dag vulde ik met bis-, tris-, enz. nummers. Dat ik daarbij de nog steeds onbevolkte fee?ndarkride een tweede beurt gaf en uiteindelijk toch de kleutercoaster bereed, was inderdaad vooral tijd-dodend. Maar ik kan het park toch niet verwijten dat de capaciteit bij de meeste attracties prima was ondanks de weinige bezoekers. Of dat ik geen gezelschap had om mee te verpozen of uit te laten op de speeltuin of rijschool. Laatste pluspuntje is dat ik hier en daar nog parkplannetjes kon meenemen als tastbare herinnering aan een geslaagd solo-tripje. Of zoals een bekende Romein het ooit verwoordde: "Veni, vidi, amuseri."

    Laatst gewijzigd door Earlyspencer; 24-06-19 om 18:02.

  2. #2

    Re: [TR] Rainbow Magicland 20 juni 2019

    Bedankt voor het TR!

    Ik vond dat een fijn parkje, maar het is ondertussen al weer 8 jaar geleden, dus leuk om een TR van dit park voorbij te zien komen. Het lijkt al wel wat groener dan het bij opening was, dus dat is positief!

  3. #3

    Re: [TR] Rainbow Magicland 20 juni 2019

    dank je wel, je schrijft altijd aangename TR's om te lezen ….
    Voor een uurke of drie alleen in een park rondlopen, dat zie ik nog wel zitten; een hele dag lijkt mij ook wat onwennig. Voor herhaling vatbaar ?

  4. #4

    Re: [TR] Rainbow Magicland 20 juni 2019

    Citaat Oorspronkelijk geplaatst door knessel Bekijk Berichten
    een hele dag lijkt mij ook wat onwennig. Voor herhaling vatbaar ?
    Drie keer raden welk filmpark ik de volgende dag in mijn eentje heb bezocht. Dank voor het compliment.

  5. #5

    Re: [TR] Rainbow Magicland 20 juni 2019

    Leuk tripreport van een park dat hoog op mijn verlanglijstje staat. Zoals te zien is op je foto's, ziet het er vrij prachtig aangekleed uit, ben wel benieuwd naar dit park...

  6. #6

    Re: [TR] Rainbow Magicland 20 juni 2019

    Omdat we nog een dag over hadden hebben we onverwachts dit park ook bezocht. We kwamen ook met de trein/shuttlebus (supergoedkoop!) omstreeks 9.45u aan. Bij ons was de ticketscan wel al open, maar waren ook verplicht naar het dansje van de kat te kijken

    Hier nog wat aanvullingen/opmerkingen:

    Cagliostro vond ik eigenlijk zo slecht nog niet. Vanbinnen was het inderdaad alleen zwart, maar de rit zelf was wel leuk.

    Bij Dune waren ze bij ons precies niet zo streng om foto's te nemen.

    Naam:     DSC00337.JPG
Bekeken:  420
Groote:   85,4 KB

    Bij L'Olandese Volante hebben we niks van die 3D gemerkt, misschien hebben ze heel die boel afgeschaft
    Ik vond het ook geen zo'n aangename zitjes.

    Stagno Magico met een min lengte van 105cm! was waarschijnlijk de traagste theekopjes ooit , gelukkig kon je zelf de tassen laten draaien om het geheel wat te pimpen

    Pianete Winx deed me ook aan Droomvlucht denken, maar dan de goedkope versie

    Huntik 5D vond ik ook erg geslaagd en tof gedaan!

    Bij Le Rapide zaten we net op slechtste plek, ik heb de hele dag in natte kousen mogen rondlopen

    Nui Lona is op het eerste zicht toch niet veel meer veranderd (behalve wat olifanten). Op je foto zie ik zelfs rook uit de vulkaan, maar bij ons was dit niet te geval (het is ons zeker niet opgevallen).

    Naam:     DSC00348.JPG
Bekeken:  435
Groote:   82,2 KB

    Naam:     DSC00353.JPG
Bekeken:  415
Groote:   95,3 KB

    We hebben ook nog 2 shows meegepikt: Camelot en Aladin, telkens in het Italiaans.
    Camelot was een toneeltje met wat interactie met de kinderen.

    Naam:     DSC00329.JPG
Bekeken:  340
Groote:   77,3 KB

    Aladin was dan weer een musical die toch wel mooi was aangekleed. De liedjes waren ook niet mis, al werd er naar mijn idee niet altijd live gezongen.

    Naam:     DSC00381.JPG
Bekeken:  427
Groote:   80,5 KB

    Naam:     DSC00406.JPG
Bekeken:  435
Groote:   75,6 KB

    Ook hier weer een leuk park die het meer van de waterattracties moet hebben. De achtbanen vond ik iets minder (bij Shock had ik van de lancering wat meer verwacht).
    Een minpunt was ook wel dat de kinderattractie vele minder gespreid waren, ze waren meer gecombineerd in ??n gebied.

    Naam:     DSC00340.JPG
Bekeken:  456
Groote:   86,4 KB

    Naam:     DSC00341.JPG
Bekeken:  445
Groote:   92,9 KB

    Naam:     DSC00349.JPG
Bekeken:  408
Groote:   83,2 KB

Forum Rechten

  • Je mag geen nieuwe onderwerpen plaatsen
  • Je mag geen reacties plaatsen
  • Je mag geen bijlagen toevoegen
  • Je mag jouw berichten niet wijzigen
  •