X

Privacy Statement (GDPR)


Beste bezoeker,

In het kader van GDPR hebben wij een privacy statement gelanceerd waarin wij uitleggen hoe wij omgaan met jouw persoonlijke data. Je kan het privacy statement hier terugvinden.

Uw Pretparken.be-team


Nog geen lid? Maak hier je gratis account aan!

Resultaten 1 tot 5 van de 5
  1. #1

    [TR] Faarup Sommerland - 13 augustus 2019

    Faarup of Djurs? We hadden op de terugweg van Noorwegen 1 pretparkdagje te spenderen in noordelijk DK. Voor coaster- en thrillfreaks zou dit een uitgemaakte zaak zijn. Maar voor ons gelden andere criteria: Djurs deden we relatief recent nog: in 2016 en 2018, terwijl Faarup toch al van 2012 was geleden, toen zonder de jongste zoon erbij. Tel er nog de zonnige weersvoorspelling bij en 50% Efte-korting, en je snapt onze keuze. Voor wie nog niet overtuigd is: graag hieronder doorlezen en vooral foto's bekijken.



    Je betaalt hier op dezelfde manier als bij de McDrive en parkeert daarna je wagen kosteloos en lekker dicht bij de parkingang. Die is niet meteen de meest spectaculaire van Denemarken, daarvoor moet je afhankelijk van smaak in Billund of hartje Kopenhagen zijn. Maar tussen de overdaad aan groen - een mooie compensatie voor hun auto-vriendelijk beleid - zagen we nog voor openingstijd de launch-coaster testrijden. Dat hadden we de laatste tijd in meerdere parken helaas niet gezien.



    Ondergetekende kalender-fetisjist had het weer mooi voor elkaar. Op deze dinsdag was het schooljaar voor de meeste Denen opnieuw begonnen. Derhalve konden wij zonder al te veel tactiek de attracties doen in volgorde van aantreffen. Maar door de grootte van het park is het aan te raden meteen te bissen waar gewenst / mogelijk. We reden daarom meteen een dubbeltje op Lynet, in meerdere opzichten het kleine broertje van Anubis en licht sadistisch van aard. In 1 bepaalde bocht doen de beugels echt pijn, ongeacht je zitplaats of je lengte (Leon voelde het ook). Er werd maar met 1 wagentje gereden, in de kalme ochtend was dat nog te verantwoorden.

    Hvirverlvinden - zo moeilijk is Deens toch niet? - is een tweedehandsje dat we al meermaals hadden bedwongen in Liseberg. Van de over-enthousiaste operator mocht ook Leon mee. We kregen terstond een bis-beurt, al dreigde de jongeman in dienst om mij bij aanvang daarvan het park uit te zetten. Mijn licht provocerende T-hemd had dus het gewenste effect.



    Voor de allerkleinsten en de niet-durf-als, bevindt zich vlakbij deze twee thrill-dingen een zeer bescheiden speeltuintje.



    Van Ravenshule a.k.a. het 'Vossenolleke' herinnerde ik me niks meer uit 2012. Florian heeft nog geen last van dementie en zwoer dat we al eerder deze keejkwalk hadden doorwandeld. Ik vond het een beetje oubollig, maar wel nuttig in opnieuw een park met weinig binnendeurs vertier. Al waardeer ik zeker dat dit park meer op natuurbeleving inzet.



    Bergop pissen kan ik zonder optische trucjes.



    Wel in mijn memorie zat Flagermusen. De gevlederde muis is helaas geen Batman-coaster van B&M, maar een plezante kermis-coaster met verteerbare spins. Al liet ik het bissen aan m'n nageslacht over.



    Robaade en Cykelbaade moeten hier toch niet vertaald worden? Ik koos klungelend voor de eerste, de zonen trapten met iets meer zin voor vaarrichting op de tweede. De waterplas ligt omheen een tweemaster en enkele eilandjes. Zelfs op een rustige dag is zo'n rustgevende attractie welkom.





    Deze springberg is serieus groter dan de exemplaren uit pakweg Heide Park of (reeds verwijderd) Bobbejaanland. Het ding heeft naam noch nummer in de attractielijst of op het parkplan. Bovendien beschikt het park over meerdere springbergen en trampoline-velden op verschillende locaties, met daarrond een massa picknicktafels. Dat noem ik gezinsvriendelijkheid en Faarup bekleedt op dit gebied met kop, schouder, vlag en wimpel Europa's eerste plaats. Ter argumentering onderstaande flash-forward foto.



    Meer picknicktafels in Faarup dan in alle Plopsa-, PR-, Merlin- en CdA-parken samen? Het zou kunnen dat ik voor 1 keer niet overdrijf.

    De autorijschool, de go-carts op beton en de grote speeltuin werden geskipt, ik wou niet te vaak en vol ongeduld aan de kant blijven staan bij al die rij-, speel- en springtuigen. Mogelijk de recentste toevoeging - ik heb het niet zo nauw opgevolgd - is Motorbollen. Vliegende brommers, dus.



    Vergeet het dat bier ons bekendste exportproduct is. Toch zeker niet in Noorse of Deense parken.



    De rapid was buiten dienst. Normaal levert dat buitenmonds gevloek bij me op, maar dit park in deze omstandigheden had warempel een kalmerend effect op me. Bij de 4D-cinema werd handig afgeteld naar de volgende vertoning. 28 minuten, da's tijd zat, te beginnen met de oude-school-fluim Traestammerne. Bij een weinig verrassende attractie hoort een weinigzeggende foto.



    De mijntrein-coaster Mini-Expressen komt ondanks z'n bescheiden formaat volledig tot z'n recht in de boskes. Ik durf hier en daar van een near-miss-effect gewagen, al kan je dat tegenwoordig ook van Goedele Liekens en bijna al wie haar opvolgde zeggen.



    'Film' luidt in het Deens enigszins verwarrend Biograf. De 4D-vertoning werd nodeloos maar degelijk door een blonde jobstudente tweetalig ingeleid. De avonturen van de boze Finse vogels kenden we al van in Thorpe. Toen was Leon er niet bij en viel ik niet in slaap tijdens de vertoning. Blame it on de woelige zee the night before.



    Kort voor de vertoning was hier logischerwijs veel meer volk. Ik had (mis)begrepen dat hier in de namiddag de vermaledijde Pandadroom-film zou worden vertoond. Waar of niet waar, dat onheil hadden we met gevoel voor timing succesvol ontweken. Nog even de spieren aanspreken op een ander meer, middels een 3-persoons Kano.



    Tijd voor een snelle, zelf meegebrachte hap.



    Een zanderig ritje op de go-carts werd even uitgesteld door een niet voorspelde regenbui. Gelukkig is er vlakbij een semi-overdekte attractie, al kan je ethische bezwaren uiten jegens Skydebane. Maar laten we elkaar geen watje noemen: gaan met dat geschut! Ik schoot geen plaatjes wegens druk doende met Leon en ons gemeenschappelijk geweer. Daarom deze foto uit de oude terrabyte-doos:



    Jernhesten betekent 'IJzeren Paard' en werd hier gelukkig in nauwelijks beslijkte toestand afgelegd door m'n kinderen.



    Op weg naar een bis-nummer op de mijntrein, lag Edderkoppen, een interactief klimrek.



    In een zone die ons iets minder aansprak, lieten we o.a. een tugboat en een vliegtuigjesmolen ongemoeid. Uit sympathie deden we wel de kopjes-attractie Tonderne (geen foto) en ging Leon bij Safaribiler zowaar op beestenjacht. De wagentjes zijn immers achteraan even onhandig als functieloos uitgerust met een beweeglijk geweer. Ik wil geen protestgroepen wakker maken, maar ...



    Een zoveelste speeltuintje onderweg. De zitbanken en tafels eromheen moet je er even zelf bij bedenken.



    Opnieuw iets centraler in het park wachtte ons een aangename en instap-klare verrassing: de rapid Faarup Rafting deed het! Ik was de fraaie decoratie van deze vermakelijke attractie na al die jaren en al die rapids ondertussen al weer vergeten. Het is misschien geen wereldtopper in zijn soort, maar je mag 'em zeker niet onbevaard voorbijgaan, vind ik.



    We hadden nog enkele must-do's op het droge. De recente minigolf liepen we voorbij. Ik herinner me dat ik hier anno 2012 met een echte speedboot mocht varen, na het afgeven van m'n identiteitsbewijs. De versnellingshendel was toen enkel te verplaatsen naar stand 1. Stand 2 was preventief geblokkeerd door een opzetstuk. Ik had me toen voorgenomen om bij een volgend bezoek een schroevendraaier mee te brengen, teneinde die obstructie te verwijderen. Natuurlijk had deze keer geen schroevendraaier bij. En de speedboten waren vervangen door pedalo's. Toch een beetje raar, met ook identieke vaartuigen elders in dit pedalofiele park.



    Falken herinnerde ik me als een rammelbak. En helaas: dat vind ik nog steeds. Toegegeven, we werden minder geschud dan daags tevoren in Tusenfryd. Maar aldaar bieden de softe zitting en de aangename buikbeugel van Thundercoaster enige compensatie. Hier zit je met een omgekeerde-L-beugel, bijna zo erg als de omgekeerde U's van ... Bandit. Van de oude maar vrolijke operator kreeg ik voldoende tijd om dit bewijsmateriaal te vereeuwigen.



    En van diezelfde toffe pee kreeg iedereen aan boord van de enige operatieve trein de kans op een instant tweede rit, de poortjes voor de weinige wachtenden bleven daardoor even on hold. En na een dubbele rit konden we gewoon nog eens dubbel meerijden op een plaats waar die poorten niet bevolkt waren. Ook na het zwemmen bereden we Falken nog enkele keren. Front leek me after all het minst oncomfortabel.



    Ik heb een vermoeden dat van de aangekondigde verhoging , zie dit artikel nog niet veel in het houten huis is gekomen.

    Je kan me zeker van rare meningen verdenken, en van rare handelingen. De belangrijkste nieuwigheid sinds 2012 moet toch wel Orkanen zijn, en deze kreeg pas in de namiddag van ons een beurt ... of vier. Want ook hier werd door de operator instant gedubbeld. En omdat prijzen pas aan de meet worden uitgedeeld: Orkanen vind ik de beste coaster van het park! Een junior suspended van Vekoma? Ja, maar dan een behoorlijk soepel exemplaar dat niet enkel over maar ook onder het water rijdt. Die gimmick bespaart me voorlopig een peperdure trip naar Yokohama.



    Van ons wachtrij-arm zwem- en glijplezier hebben we geen foto's. Hopelijk doet alleen al onderstaand plaatje de waterratten watertanden. De belangrijkste nieuwe slide voor Florian en mezelf was de rode klepjesbaan met dubbele loop. Gelukkig even na mijn enige beurt zag ik iemand een Sirocco'ke doen: vastzitten in de top van de tweede loop. De ongelukkige wist zichzelf vooruit te duwen richting laatste afdaling. Ik had er heel even medelijden mee, tot ik zag dat de man in kwestie een bermuda droeg. Er is een ander topic voor, maar dit is voor mij een zoveelste argument voor het dragen van nauwsluitend textiel in waterparken. En een reden waarom ik toch geen tweede keer meer in deze slide ging.



    Bij de open-lucht-rapido met band heb je halverwege het parcours een driesprong, waarvan 1 route nogal amateuristisch was afgespannen met een touw op enige hoogte. Ik zag behalve nabij het finale opvangbassin geen badmeester in de buurt van deze attractie, waar ik meermaals uit de band donderde. Maar wel dolle pret natuurlijk, net zoals in de andere slides en het golfslagbad. Mede mogelijk gemaakt door het zonnige maar niet zo warme weer die namiddag.

    Terug op het droge werd na rerides op Orkanen en Falken de coasterbingo gehaald op het niemendalletje Pindsvinet oftewel 'Stekelvarken'. Ons natte zwemgerief werd in de zeer nabij geparkeerde wagen gelegd. Lynet reed nog steeds maar nu minder te verantwoorden met maar 1 wagentje. Dat resulteerde in een diepe zucht van ons en het opzoeken van een ander oord, meer bepaald Skattejagt. Deze langdurige maar nooit vervelende avonturenwandeling was me wel bijgebleven van ons eerste bezoek. Kort voor sluitingstijd was het hier extra leuk zonder voorlopers of achtervolgers. Wel raar - en de enige naar commercie geurende twist in dit park - dat deze attractie eindigt in een pannenkoeken-etablissement. Zevenwerf helaas geen recente foto's, dus daarom deze twee oudjes:





    Als tactische meesterbreinen wisten we kort voor 17:00 nog af te sluiten waar we de dag begonnen waren. Lynet was drie beurten en dus een 7-tal minuten wachten. Meer volk na sluitingstijd was er aan de eettenten in het park, strategisch dicht bij de uitgang gelegen. Maar met nog behoorlijk wat avondlijke autokilometers voor de boeg en een zesde zintuig voor gehaktballen van de Zweedse meubelgigant, gingen wij aan deze kraampjes voorbij.

    Ook het treintje-rond, de zwiermolen en enkele speeltuinen hebben we dus niet gedaan. Remember dat we quasi nergens > 5 min. hebben moeten wachten, niet hebben overdreven met rerides en nauwelijks gehinderd werden door storingen. Dan kan je alleen concluderen dat Faarup meer dan dagvullend is, en dat kan ik als hyper-ongeduldige die het al te vaak rap beu is, maar van heel weinig pretparken zeggen.

    Volgend jaar wordt het wellicht Djurs i.p.v. Faarup voor ons, maar dat ligt geenszins aan onze overvolle topdag in Denemarkens sympathiekste park.
    Laatst gewijzigd door Earlyspencer; 30-08-19 om 17:04.

  2. #2

    Re: [TR] Faarup Sommerland - 13 augustus 2019

    Toppark, maar autovriendelijk.... Wij stonden kilometers in de fille voor we de wachthuisjes bereikten om te betalen...

  3. #3

    Re: [TR] Faarup Sommerland - 13 augustus 2019

    Bedankt voor je TR! Ik krijg ook wel zin om nog eens naar Denemarken af te zakken en zou dit park dan ook wel durven overwegen om te bezoeken!

  4. #4

    Re: [TR] Faarup Sommerland - 13 augustus 2019

    Bedankt voor je tripreport en leuke foto's! Ik vond het een erg gezellig park, met een unieke en charmante sfeer die in weinig parken terug te vinden is. De woodie heb ik echter niets als een rammelbak ervaren - eerder gewoon saai - en ook bij Lynet had ik geen klachten. Orkanen was een grote verrassing, nooit gedacht dat zo'n Vekoma junior suspended zo pittig en vinnig kon zijn!

  5. #5

    Re: [TR] Faarup Sommerland - 13 augustus 2019

    Bedankt voor het TR

Forum Rechten

  • Je mag geen nieuwe onderwerpen plaatsen
  • Je mag geen reacties plaatsen
  • Je mag geen bijlagen toevoegen
  • Je mag jouw berichten niet wijzigen
  •