X

Privacy Statement (GDPR)


Beste bezoeker,

In het kader van GDPR hebben wij een privacy statement gelanceerd waarin wij uitleggen hoe wij omgaan met jouw persoonlijke data. Je kan het privacy statement hier terugvinden.

Uw Pretparken.be-team


Nog geen lid? Maak hier je gratis account aan!

Resultaten 1 tot 4 van de 4

Draadweergave

Vorig Bericht Vorig Bericht   Volgend Bericht Volgend Bericht
  1. #1

    [TR] Freizeitpark Plohn - 21 augustus 2019

    "Efteling van den Aldi". Sinds ik de foto's van dit twee jaar eerder gepubliceerd TR zag, kon ik die afgezaagde boutade niet uit m'n hoofd bannen. En dan had ik nog niet eens Het Huis van de Drie Zintuigen in 't echt gezien.



    Het was al van april geleden dat ik nog eens klassiek de volle toegang betaalde aan een pretpark-kassa. In Plohn betekent dat zonder voorverkoop-, voucher- of abo-voordeel omgerekend en p.p. 3/4 van wat je in het voorbeeldpark betaalt. Niet niks dus, waardoor de vergelijking met de retailer eigenlijk al niet meer opgaat. Of toch nog voor een heel klein beetje: het parkeren is hier gelukkig gratis.

    In het grote en heuvelachtige Fraaitzaaitpark Ploon kan je als groentje haast niet anders dan beginnen met de eerste grote attractie die in het oog springt. Zeker bij zonnig weer zag Fluch des Teutates er uitnodigend uit. Ik vroeg me terstond af waarom een niet nader te noemen ander top-park z'n glijbaan-raft als gezondheidsexperiment heeft gemiscast.



    Bij nader toezien - in de wachtrij en onride - bemerkte ik de zwaar inferieure gebruiksmaterialen. Hier wordt de lage Belantis- en Energylandia-norm niet eens gehaald. Ik vroeg me terstond af waarom dat niet te noemen top-park dit toeliet. De IP-diefstal en de belabberde toestand van de ornamenten - veel erger dan onderstaande foto's suggereren - zijn toch een dubbele belediging. Rare jongens, die Fransen / Oost-Duitsers (schrappen).



    In het station worden de Oude Belgen niet over het dappere hoofd gezien. We staan ergens op een informatief-decoratief bedoeld zwart-wit A4-tje.



    De operator begon er op z'n dooie gemakje pas na een tiental minuten aan, maar compenseerde die traagheid door goed te groeperen. Het uitzicht bovenaan de lifthill is wel authentiek. Het vervolg is best OK met veel gedraai maar naar mijn zin te weinig opstijgend vocht.



    Tijdens het volgende wandelstuk waan je je niet in een pretpark, maar ergens te velde in de Ardennen of zo. Met bewegwijzering en afgewerkte paden vind ik dat wel OK, maar hier lijkt het gewoon een stuk "doen we niks mee". Hier en daar zie je een ezel of een hert. Ik gun die beesten zeker hun levensruimte, maar het mocht wel iets interac- of educa-tiever. Een observatietorentje of beweegbare infopanelen zouden hier al veel goeds doen.

    Terug in de bewoonde wereld werd een show aangekondigd. Die heeft plaats in een tent die zelfs voor Familiepark Harry Malter veel te klein zou zijn. Wellicht mooier om zien is het 'Plohnidorf' met Heimat-gehalte





    ... en Efteling-gehalte. Al betwijfel ik of ze dat in Kaatsheuvel als een compliment opvatten.



    Voor wie ook weinig om een niet historische carrousel geeft, is de enige attractie die hier toe doet Plohseidon: een zielige woordspeling voor een Zierer met met veelvuldige maar goedkope theming. Maar ik kan ook positief zijn: knap dat alle supports op het water staan. Voor mij goed voor 1 rondje, de kinderen deden er twee.



    Voor het eerst maar niet voor het laatst zag ik een operator wiens kledij op geen enkele wijze naar het pretpark verwees. Hij droeg ook geen naamlabeltje of zo. Ik wil niet voor uniforms pleiten - zeker niet in dit land met haar akelige geschiedenis - maar wat kwam dit bij mij uber-onprofessioneel over. Is die persoon aan de knopjes wel een operator? Kent die de veiligheidsprocedures?

    Uit hogervermeld TR herinnerde ik me vaag iets positiefs over een indoor-attractie. Verwachtingsvol betraden we Plohnis Tauchfart. Ik weet niet of het zin heeft een post toe te voegen aan deze poll. Maar in afgebrande versie, geblinddoekt en desnoods te voet zou er meer te beleven zijn dan de zwaar ondermaatse non-attractie die je hier schaamteloos te beurt valt. De paradox 'goed fout' is aan mij even weinig besteed als 'gezellig druk'. Pas maar op voor Plohnis Pyromaan!



    Wees blij dat u enkel een foto uit de wachtrij moet aanschouwen. Terug buiten moeten hyperkineten trouwens bijbetalen voor de schaarse trampolines. Laat die Saksische park-bestuurders a.s.a.p. Faarup eens bezoeken.



    Ik kon de indruk dat ik in een schijt-park was terechtgekomen niet helemaal onderdrukken.



    We verlieten dit dorp toepasselijk via een ontgoochelende nep-boerderij met statische fauna. De merkwaardige naam van deze 'attractie' valt me nu pas op: Max Und Moritz.



    En toen doemde Het Beest op, deels gefinancierd door u en mij en alle andere netto-betalers aan de Europese Unie: El Toro! Nog voor we de toegang tot de wachtrij betraden, was de sfeer al veel beter, mede dankzij enkele springlevende geitjes.



    El Toro laat zich onmogelijk in z'n geheel fotograferen. De woodie ligt op een heuvel en aan de parkrand. Onderstaande foto is een flash forward van kort na onze flume-rit in een verder gelegen parkdeel.



    De optakeling is verrassend kort en dat geldt logischerwijs ook voor de eerste drop. Maar door het relief overbrugt El Toro nog aardig wat hoogteverschillen. De vaart gaat er pas kort voor het einde uit en de soepelheid valt zeker mee. @Boris en Nigel: dit is een zeer geslaagd Europees project, dat ons keer op keer even hard deed genieten.



    Onduidelijk op bovenstaande foto is een groen plakkaat, dat refereert naar een award voor beste woodie in Duitsland anno 2014. Over de 3 vermelde coasters kan ik het misschien nog wel eens zijn, maar over de volgorde: no way! Curieus? Zie hier. BTW: voor mij staat Mammut met een minder verrassend ritverloop maar met betere aankleding ongeveer even hoog aangeschreven als El Toro. Ik heb onze rerides niet geteld. Deze gebeurden o.a. instant, maar ook vanaf een tweede toegang nabij een hoog gelegen speeltuin. En natuurlijk ook tijdens parkronde 2.



    Door middel van subsidies en inkom had ik al twee keer betaald. Dit digitaal fotootje graaide ik daarom even ongegeneerd als kosteloos mee. De thematisatie meteen buiten de attractie mag gezien worden. Al is deze soms licht verdoken reclame van zeer tolereerbare aard.





    Moodswings krijg je in dit park even gratis als een parkeerplaats. Geen big dip maar toch wat gesakker toen ik animatronics hoorde in een tunnelgrot. Het bordje dat toegang verbiedt, is me veel te weinig ernstig. Zouden ze niet beter die poppen doen zwijgen en stilstaan tot het treintje passeert?



    Maar wij hadden hier natuurlijk interesse voor iets anders. Ik vermoed een zelfde nieuwsgierigheid bij de lezer, dus hier komt-ie: Big Dipper Coaster Dynamite! De wachtrij begint best amusant.



    Maar het station is een dysfunctionele miskleun. De treinen hebben 2 x 4 zitplaatsen, maar er wordt nergens een splitsing aangegeven tussen front en back. Ik erger me aan recente coasters waar voor het in- en uitstappen geen 2 aparte stopplaatsen zijn gemaakt. Maar bij Fury, GoldRush of Tiki-Waka wordt tenminste nog aan de ene kant uitgestapt en bijna gelijktijdig aan de andere kant ingestapt. Bij Dynamite is het op dezelfde stopplaats links in en links uit. Bereken zelf de vertragingsfactor.



    Bovendien werd maar met 1 wagentje gereden. Zoek het werkloze tweede wagentje op onderstaande foto.



    Schreef ik iets over moodswings? Die kunnen zich ook opwaarts manifesteren. Deze compacte coaster rijdt heerlijk soepel. Bovenaan heb je het beste uitzicht over het park en de verdere omgeving. Er volgen na de heerlijke drop o.a. een tunneltje en een looping die wellicht ook leuk is om vanop de grond te bekijken.



    Wij waren collectief zeer positief over deze Mack, maar moesten 6 dagen en 2 ritten later toegeven dat de iets grotere broer in Biddinghuizen meer verrassingen heeft in de vorm van twists en airtime-momenten. En een functioneler station met single-rij, natuurlijk. Maar een tweede totaal-plaatje van Dynamite gun ik de coaster en de lezer zeker wel.



    Wiedes dat we instant en in de namiddag Dynamite nog meermaals bereden.



    Elders op deze webstek werd gevraagd of de plat-rit Western Rodeo zou worden opgedoekt of verplaatst door de komst van de nieuwe coaster. Niet getreurd: die attractie draait nog steeds rondjes maar of die verplaatst is: daar heb ik het raden naar. Het papieren en digitale plan geven me wel een hint van verplaatsing. De stieren-attractie krijgt net zoals de Kanibaal 50 jaar geleden het nummer 51, maar dat staat wel wat van de attractie verwijderd.



    Bron: https://www.freizeitpark-plohn.de/de...ecken/parkplan



    Feit is dat Dynamite een sierlijke finale bocht neemt omheen Western Rodeo. Ik heb laatstgenoemde attractie uit fysiek zelfbehoud overgeslagen.



    Het treintje-rond met de gevaarlijke tunnel heet Westerneisenbahn. Z'n nummer 50 op het parkplan lijkt me ook niet echt treffend gepositioneerd en het station is letterlijk tenenkrommend-gevaarlijk. Daar is geen enkele markering voor de sporen, geen wacht-zone en geen stations-personeel. Wie er z'n tenen tijdig wegtrekt voor de naderende trein, riskeert nog altijd om een uitstap-trapje van de eerste wagon tegen het been te krijgen. Gruwel mee in het land van T.U.V.:





    De rit met norse machinist rijdt lekker dichtbij omheen Dynamite en El Toro. Het is vooral nabij de woodie dat er bewegende decoratie is voorzien.



    Vlakbij het station is een westernhal met drie binnen-attractietjes. Naast een kijk-attractie met opnieuw neppe dieren zijn er de kinder-botsauto's Katz und Maus ...



    ... en de even kosteloze Bull-Riding.



    Geheel in de niet geschilderde lijn der onveiligheid werden beide mechanische attracties gelijktijdig door 1 personeelslid bediend en gesuperviseerd.



    De totale westernzone is hier best groot. Tussen de veelheid aan gebouwen / gevels was het een beetje zoeken naar de ingang van ons volgende target. En de afgebeelde burger hielp ook niet echt om snel de flume Wildwasserbahn mit Geisterbahn te betreden.



    Met het eerste deel van die attractie-naam ga je in en rond Duitsland geen originaliteitsprijs winnen. Het tweede deel verwijst naar wat spookhuis-meuk die ze hier als decoratie aan het overdekte begin van de vaart hebben toegevoegd.



    Oude botsauto's als decoratie of gewoon laten staan sinds vorige Halloween? Genoeg azijn gepist. De oude-school-fluim heeft lekker natte drops en biedt af en toe zicht op El Toro.



    Gauw voor onze tweede vaart weken we even af van het pad naar de attractie-uitgang. Zo passeerden we o.a. een aardige panorama-platform ... en deze openstaande deur, die de chef-veiligheid vermoedelijk was vergeten te sluiten. Of is dat de schedel van de onfortuinlijke chef links in beeld?



    Deze griezelige dak-decoratie compenseert toch een beetje het ondermaatse darkride-probeersel. Pas nu, na grondige studie van het parkplan en de park-webstek, besef ik dat dit dak-ornament betrekking heeft op een door ons gemiste attractie: het ambulante spookhuis Geistermuhle. Ik durf deze misser toch een beetje wijten aan de vaak chaotische parkstructuur.



    Heuvelopwaarts leek de speeltuin me een ideale picknickplaats. De wespen verwijt ik het park niet, al vond ik die verplaatsbare goedkoop-plastieken 'camping-vuilbakken' in heel het park weinig professioneel. Ik bespaar u en mezelf de namen van enkele speeltuigen. Er was o.a. een matjes-glijbaan ...



    ... en een klimberg.



    En hier is natuurlijk ook de 'snellere' toegang tot El Toro. Holzmichl-Villa en Crazy House zie ik eerder als 1 attractie, maar wel een topper in zijn soort. Klimmen en in open lucht of semi-overdekt cake-walken, dolle pret gegarandeerd bij droog weer en weinig park-drukte.



    De aardige decoratie en duurzame materialen verantwoorden een waterval aan foto's.









    Zoals Alex Agnew er "gerust ne piet" wou bij nemen eenmaal losgelaten op Temptation Island, neem ik hier met genoegen deze trollenkoning-kloon bij, inclusief trilplaat.



    We gingen hierna niet alleen letterlijk neerwaarts, het niveau daalde stap voor stap met ons mee richting de eigenaardig genaamde zone 'Odtimerpark'. De mechanische pony-rit en de kindervliegtuigjes lieten we ongemoeid. Die laatste attractie werd opnieuw door 1 operator gelijktijdig bediend met de Oldtimerfahrt ...



    ... en de Kindereisenbahn



    Aanschouw hieronder het operatiekwartier van de multi-tasker.



    Hoog tijd voor opnieuw een opwaartse moodswing. Bij gelukkig toeval zagen we deze attractie-toegang, zonder te weten wat ons hieachter te wachten stond.



    Het begin was niet zo veelbelovend: een indoor walk-through langsheen als decoratie bedoelde western-Playmobil. Als rot-verwend kleinkind van grootouders met een speelgoedwinkel was ik niet onder de indruk ondanks een nostalgische oprisping. Eenmaal in het donkere binnenstation moesten we opvallend lang wachten op onze beurt, ondanks het niet zo talrijke volk.



    Op groot scherm spreekt een Indiaan de hoofdzakelijk blanke toeschouwers vermanend aan. Want onze voorouders hebben zijn volk wel wat ontnomen bij de kolonisatie van Noord-Amerika. Dat valt noch te ontkennen noch te minimaliseren, maar wij zijn hier voor de pret. Die bestaat uit drie opeenvolgende rondjes op de powered coaster Miniwah & Das Geheimnis von Gold Creek City. Het eerste ritje is lekker langzaam, zodat je de overvolle decoratie en audiovisuele effecten darkride-gewijs kan waarnemen. Dan volgen nog twee snelle ritten in een coaster die comfortabel zit en soepel rijdt. Dit Mack-type associeer ik met gevallen van rond de millennium-wende. Miniwah moet met zijn indiensttreding anno 2015 wellicht 1 van de jongste exemplaren in zijn soort zijn. We deden instant een bis-nummer en natuurlijk was dit de binnen-attractie waar men in het eerdere TR ook al lovend over was.

    Florian is ondertussen besmet met het coastercount-virus. Hij ging dus samen met Leon mee op Raupe.



    Een mini-schommelschip lieten we voor wat het (niet) waard was. Een groot fort bleek vooral een cateringpunt te zijn. Kortstondig glijplezier gunde ik de jongste zoon nog wel.



    Bovenop een volgende heuvel was er nog meer vertier voor kleinere kinderen: Wichtelbahn im Zwergenland.



    Iets met dwergen, vermoed ik. Omdat ik niet direct een link zag met deze song van mijn favoriete artiest, zullen ze er wel die klein geschapen sprookjesfiguren mee bedoelen. We waren ondertussen niet voor niets in de zone 'Marchenwald' beland. Inderdaad, het Sprookjesbos-van-de-je-weet-wel.



    Ik kan het echt niet helpen dat ik hier aan deze aangebrande sketch moest denken.

    Sprookje + draai-attractie in 1: een slimme vondst.



    Een snoepwinkel naast het peperkoeken huisje vind ik dan weer iets minder. Commercieel wel een slimme zet maar wordt de boodschap van het sprookje hiermee niet een beetje ontkracht?



    Onderstaand sprookjestafereel leek me recent van makelij.



    De sfeer van de sprookjes heuvelafwaarts in een echt bos vind ik hier in elk geval meer geslaagd dan die hightech beboste sprookjes-straat ergens in een top-park in Zuidwest-Duitsland. De sprookjeswandeling heeft halverwege twee zij-paden. We namen de rechtse, die leidde naar een attractie waar je met bad-eendjes kan varen. De capaciteit leek ons te laag met enkele eendjes kapot aan de kant.



    Zo kwamen we bijna aan de park-uitgang, waar nog een recent coastertje op ons wachtte.



    Voor de ingang van Drachenwirbel is er onvoldoende plaats om berijders ordentelijk te laten uitstappen en wachtenden te laten wachten of instappen. En dan was het er nog niet eens druk.



    Onride had ik dan weer te weinig zitplaats. En hebben ze Dreamworks wel betaald voor de IP?



    En hebben ze de Efteling wel ... ?



    Vind ik leuk: echte geitjes en een neppe wolf (voor wie goed kijkt).



    Parkronde 2 ging in 2 rechte lijnen van de Asterix-kloon naar El Toro en naar Dynamyte. We gaven het sprookjesbos een tweede beurt en namen daar de interessantere afslag naar links. Jabedabedoe! We kwamen in de prehistorie uit. Zoals zo vaak in de entertainmentindustrie zondigt het park met 'Dinoland' aan een anachronisme. Er zit ten minste 65 miljoen jaar tussen dino's en oermensen. Maar laten we niet kniesoren. Er is o.a. deze kinder-Freefall-Tower die indoor vertrekt maar outdoor uittorent.



    En een kinder-ritje, waarvan ik opnieuw niet weet of het park hiervoor de IP heeft vergoed.



    We blijven Belgen in het buitenland. Leuk om ongegeneerd op prehistorische wijze te pissen.



    De grootste attractie is hier de chronologisch foute Flossfahrt durch die Urzeit.



    We bleven droog op de vlotje-trek-attractie. Nog meer richting parkuitgang was er deze Marchenkarussell. Let op de IP-plichtige schilderingen bovenaan.



    Nog een laatste oude bekende:



    Laat je door onderstaand beeld vlakbij de uitgang niet bedriegen: de kraanwagen is een afgedankt exemplaar. De functie lijkt me decoratief, al hoop ik me te vergissen en wordt hier daadwerkelijk iets nieuws gebouwd.



    Eigenlijk heeft het ingangsgebouw langs de achterkant wel enige visuele pracht te bieden ...



    ... maar ga om betoverd te blijven beter niet van te dichtbij kijken.



    Waarde lezer, ik weet dat er heel wat negatieve bevindingen te lezen zijn in dit TR. Laat me dit even counteren: Het park is enorm groot en groen. De drie voornaamste coasters zijn stuk voor stuk voltreffers. We hebben nooit veel moeten wachten en ons nog minder verveeld. Het park is dus zeker dag-vullend.

    Waarde lezer (bis), er zou uit mijn ongezouten bevindingen kunnen opgemaakt worden dat ik vooral kick op nieuwe attracties en weinig respect heb voor oudere pretpark-'dingen'. Nu ervaar ik bij nieuwigheden doorgaans wel meer comfort, sterkere theming en een hogere capaciteit. Oude en goed onderhouden attracties en ornamenten kan ik zeker waarderen. Mijn liefde voor Tripsdrill, Tivoli en de oudere delen van de Efteling zijn elders op deze webstek te lezen. In Plohn oogt 1 en ander helaas ouder dan het daadwerkelijk is. Voor de ontstaansgeschiedenis van het park maak ik wel een eerbiedige buiging.

    Het was dus met gemengde gevoelens dat ik het park heb verlaten. Ja, ik had het wat professioneler verwacht, zeker daags na Belantis, waar ik op dat gebied meer kreeg dan verwacht. Ik kan me voorstellen dat je in het gezelschap van gelijkgestemde leeftijdsgenoten nog meer kan genieten van het zeer gemoedelijke Plohn. En voor de duidelijkheid: ik heb ons bezoek nog geen seconde beklaagd!
    Laatst gewijzigd door Earlyspencer; 04-09-19 om 12:10. Reden: attractie vergeten ... ter plaatse en bij de eerste publicatie van dit TR

Forum Rechten

  • Je mag geen nieuwe onderwerpen plaatsen
  • Je mag geen reacties plaatsen
  • Je mag geen bijlagen toevoegen
  • Je mag jouw berichten niet wijzigen
  •