[Plopsaland] 2021 Nieuwe Grote Coaster

[Earlyspencer]

Gisteren een eerste, tweede, derde en vierde keer - mijn kinderen zelfs een vijfde keer - RTH bereden. Om wijlen André H. sr. te citeren: "Het was er warm en druk". Maar uit ons aantal ritjes kan je gerust afleiden dat die drukte zich dankzij het kinderwagen-publiek niet manifesteerde bij RTH. We zagen al testritten vanaf 09:10 u (we waren extra vroeg aanwezig voor een abo-aanmaak). Nog voor 10:00 opende RTH voor het publiek. Ondanks maar één trein in bedrijf, was het toen max. 10 minuten wachten bij elk van onze eerste twee beurten. In de namiddag werd met twee treinen gereden en bedroeg de wachttijd ook amper 10 minuten. Voor ondingen als de Super Splash gingen wij koppig niet 70 minuten aanschuiven.

De rest van mijn ervaringen deel ik graag, maar best in spoiler-modus.

Dit gedeelte bevat spoilers. Klik op onderstaande knop om het gedeelte open te klappen.

Open spoilers

************ Spoilergedeelte ************

Je vrij te kiezen zitplaats, je exacte spin-positie bij bepaalde baan-elementen en misschien ook het moment van de dag, zorgen er voor dat werkelijk elke rit een andere beleving is. Zo creëert RTH een zeer grote herhalingswaarde, ondanks de beperkte onride theming. De theming in de wachtrij en het station vind ik van internationaal niveau (lees: top in België). Ik was ook niet blind voor de semi-statische piepschuim-bolletjes die nogal goedkoop ogen en voor de ondertussen herstelde watermolen met uitgelopen verf op een vermoedelijk houtachtige ondergrond. Dat ornament had ik liever in blinkend metaal gezien.

De eerste inversie bij m'n eerste rit (ergens midden in de trein) voelde even overbodig aan als de hartlijnrol op het begin of op einde van b.v. Karacho, Smiler en Kärnan: ééntje enkel en alleen om het aantal inversies op te krikken. Bij aanvang van de tweede rit (opnieuw ergens middenin de trein) had ik me voorgenomen om extra aandacht te schenken aan dit baan-element. Eerlijk waar: toen ik onride vroeg aan mijn oudste zoon wanneer die inversie zou komen, antwoordde die dat we die net achter de rug hadden ... Het zegt misschien ook iets over de vakantiemodus van mijn brein. Des namiddags en front voelde ditzelfde baan-element al veel heviger aan. Maar verwacht geen hangtime-ervaring zoals op Wildfire, daarvoor is de beginsnelheid bij RTH te laag.

Leuk aan de eerste lauch is dat je karretje dan al heeft gespind. Achterwaartse launches kennen we al als ervaren Fury-bedwingers. Maar zo'n zijdelingse lancering is toch wel iets unieks in Europa. Je spint gedurende heel de rit niet als gek, maar wel voldoende voor een meer dan gemiddeld desoriënterend effect. Voor mensen met weinig coaster-ervaring kan dit misschien (te) heftig overkomen.

De tweede lancering voelt eerder aan als een noodzakelijk zetje om de rest van het parcours af te leggen ... en dat is het natuurlijk in wezen ook. Wie hier een voorwaartse ruk zoals de tweede bij Taron verwacht, zal mogelijk niet bevredigd worden. Bij RTH is de tweede lancering mooi in balans met het spinnen en met de nog volgende baanelementen. Want deze coaster blijft van begin tot op het einde boeien. RTH is misschien wel de enige 'Belgische' achtbaan die in geen enkel groot Europees pretpark zou misstaan. RTH: ik ben blij dat je hier staat!