Het is er na de reis nooit van gekomen om mijn TR's te schrijven, maar na het lezen van het topic over de toekomst van Valhalla wou ik toch nog ons bezoek kwijt. Ik ga hier voorlopig gewoon een tekst-TR van maken, ik vertel meteen wel waarom.

In de zomer van 2019 zijn wij dus voor de eerste keer in Blackpool geweest. We waren 2 weken op reis doorheen Engeland om de grootste / uniekste parken te doen, we gingen hiervoor met de slaapboot van Zeebrugge naar Hull en reden gedurende deze 2 weken naar beneden om dan met de ferry naar Calais terug te keren. Een perfecte trip met West-Vlaanderen als uitvalsbasis, en wat een geluk dat we dit nog hebben kunnen doen gezien de slaapboot dit jaar is afgeschaft!

Ik heb de parken voor onze reis niet echt bekeken, omdat het effect van de eerste keer in een park te komen en het ter plaatse te ontdekken veel te leuk is. Ik had hier op voorhand wel wat advies of tips gevraagd of hoe we het best aan onze dag begonnen, en het was duidelijk dat we 2 dagen moesten uittrekken om dit park volledig te kunnen doen. Dus we voorzagen 2 dagen maar beslisten wel onze tickets ter plaatse te kopen, als we dit online deden tot 1 dag op voorhand, hadden we daar nog een mooie korting mee. We bekeken de kalender en van de 3 volledige dagen dat we in Blackpool zaten was de derde een nocturnedag, dus we beslisten de eerste (denk ik) en de derde dag te gaan. De tweede dag stond dan de Blackpool Tower, Madame Tussauds... op het programma - alleszins genoeg te doen daar. Door de weersvoorspelling en bepaalde dingen die ik over waterattracties had gehoord, en het feit dat we toch 2 dagen zouden gaan, besliste ik mijn gsm in ons logement te laten en eens geen foto's te nemen.

Die eerste dag was in het weerbericht aangekondigd als een mooie dag maar rond 15u zou het weer omslaan en kon er zelfs een groot onweer passeren. Gezien ons logement vlakbij was beslisten we om sowieso te gaan. Eenmaal aangekomen gingen we naar Nickland voor de achtbaan zoals mij aangeraden was (ik geloof door Earlyspencer) en deden we de oranje en blauwe houten achtbaan in die hoek. Hoe we exact onze weg vervolgden weet ik niet meer maar ik zal het kort houden, ons doel was om in ieder geval zoveel mogelijk van de achtbanen al te doen op deze eerste dag.

Toen we aankwamen bij de steeplechase was de gele baan gesloten. We deden achtereenvolgens rood en blauw en keerden later op de dag terug om de gele te doen, wat ook lukte.

Inmiddels deden we ook al de Big Dipper, Icon en de Big One. Bij Big Dipper zaten we ergens in het midden, ik denk aan de voorkant van een wagon. Ik vond deze relatief leuk in vergelijking met de twee houten banen die ik eerder vermeldde - de oranje is uiteraard voor kinderen dus niet zo groot en de blauwe heeft een redelijk standaard lay-out. Wel bijzonder om zo'n oud park eens te bezoeken, het is de eerste keer dat we uberhaupt in een park komen met meer dan 1 houten achtbaan geloof ik.

We bereden ook Icon, dit project had ik wel wat gevolgd op dit forum maar verder kende ik het park dus niet. Hij was wat vreemd ingeplant maar ik begreep dat het doel was zoveel mogelijk andere attracties te kruisen, wat op zich niet zoveel toevoegt aan de rit zelf maar je zag dit ook wel aan een bocht boven een houten achtbaan. De rit zelf vond ik maar iets raars eigenlijk. Op sommige plaatsen was de snelheid eerder laag voor het soort element waar je in zit, waardoor het voor mij maar awkward aanvoelde. Ook door het feit dat deze baan zo enorm soepel is in vergelijking met praktisch al de rest in het park, vond ik dat hij eigenlijk afstak. Op zich is het wel een leuke baan en we hebben hem nog wel een paar keer gedaan natuurlijk.

Wat ik over Big One te vertellen heb: ik vind het een groot lelijk ding De lange lift naar boven en het zicht op de zee was wel spectaculair. Maar over die lift gesproken... In onze eerste rit viel deze plots stil omdat er een probleem bij de tweede trein was op de remmen, dus wellicht was het blok niet vrijgegeven en werden we daarom stilgezet. Er werd geregeld omgeroepen dat er een probleem was en dat we moesten blijven zitten (niet dat we een andere mogelijkheid hadden) en er kwam ook een operator op de trap naar boven bij ons staan met een walkie-talkie. Dit was dezelfde man die eerder bij Icon stond en onze beugels dichtduwde. Dat terzijde Het duurde even maar het raakte in orde en we konden ons ritje maken. Wel bijzonder om te berijden maar écht spectaculair kan je de rit ook niet noemen vind ik, ik had meer het gevoel van een soort "ride of fame" die je over die grote pylonen doet, het gaf mij meer een gevoel van een prestigeproject te zijn dan echt een spectaculaire baan eigenlijk. En er zitten ook wel ruwe overgangen in, maar dat merkte ik pas bij onze tweede rit.

Ergens rond de middag had ik het slechtste idee ooit, we gingen nog eens in Big Dipper maar nu helemaal achteraan. (Waarom Big Dipper - er was praktisch geen wachtrij). We vertrokken entousiast, de lift omhoog en dan weer naar beneden maar... Onderaan de first drop moet er een enorm ruwe overgang in het spoor zijn. Het was net alsof we met de wielen los van het spoor waren en hard neerkwamen. In houten achtbanen weet je dat de baan achteraan in een bakje ruwer kan zijn dan in het midden of vooraan, maar hier hebben de wagons 4 rijen ipv 3, waardoor de bewegingen achteraan nog eens uitvergroot worden doordat deze àchter de wielen zitten. Ofwel haperde ons bakje aan het spoor, ik weet dat dit niet kan, maar het was echt een harde klap die ik helaas met mijn rug heb opgevangen. Het zal een verrekking geweest zijn, de eerste momenten deed het enorm pijn maar tegen het eind van de rit was dit weg, al bleef ik wel voelen dat daar iets gebeurd was. Die Big Dipper heb ik in ieder geval niet meer gedaan. Mijn broer had niet voor wat ik had maar beaamde wel dat we daar een enorme klap kregen bij het op volle snelheid beneden komen. Waarschijnlijk omdat hij rechter zat dan ik: om een beugel helemaal gesloten te krijgen is het met mijn lange benen soms nodig om lichtjes onderuitgezakt te zitten, niet dat ik dit bewust doe maar waarschijnlijk zal dat de oorzaak geweest zijn. Sedertdien let ik daar wel steeds op.

Later op de reis heb ik bij bepaalde bewegingen ook weer die plek van mijn rug gevoeld. De tweede dag dat we in Alton Towers waren, had ik zelfs schrik om de achtbanen te doen omdat ik toen plots pijn had in een bocht van de powered coaster. Maar ik heb er uiteindelijk niks voor moeten laten. Daar was ik trouwens wel aangenaam verrast hoe soepel alle banen waren, ook The Smiler heeft eigenlijk maar 1 plaats waar je een brute beweging maakt, helemaal op het einde. (Ik ben bij thuiskomst trouwens naar de dokter geweest maar het zal waarschijnlijk een verrekking geweest zijn wat even tijd nodig heeft om te herstellen, wat verklaart waarom ik het nog zo lang ben blijven voelen zonder dat het echt pijn deed. Maar het was niet nodig om foto's te nemen om het verder te onderzoeken.)

Op dat moment was ik vooral blij dat we niet omgekeerd reisden, anders had ik het sowieso uitgeschreeuwd op The Ultimate in Lightwater Valley, waar we een paar dagen eerder waren. Die bochten en richtingswissels zijn zó ruw (met volle trein) dat mijn broer die naast mij zat plots bijna op mijn schoot zat, bij wijze van spreken! We vonden hem zo fantastisch dat we die dag zeker 5 ritjes gemaakt hebben, en er ook de dag in afgesloten hebben en met blauw en paars uitslaande knieën het park verlaten maar wel met een nieuwe legendarische baan op mijn lijst. Deze laatste rit was trouwens helemaal anders en veel minder ruw omdat de trein maar half meer gevuld was. Ik begrijp de brute richtingswissels, dit kan gewoon niet anders als de attractie ook met een lege trein het einde moet kunnen halen.

Dat terzijde, vanaf dat moment voelde ik wel elk bultje in elke baan aan mijn rug, zo was de Big One voor mij dus ook plots heel ruw en niet comfortabel terwijl mij dat de eerste keer niet eens opgevallen was. Achtbanen die we nog moesten doen: we begonnen met de Arrow shuttle loop, waar ik wel bijna onderuitgezakt móest zitten om de schouderbeugel dicht te krijgen. Ik vond het maar een oncomfortabele rammelbak en zat helemaal niet goed, dus deze hebben we geen tweede keer gedaan. Wel een bijzondere attractie en ook een die op mijn bucket list stond eigenlijk, maar ik heb er misschien te verkrampt in gezeten om mij niet nog eens te bezeren om er echt van te genieten. Want mijn broer was het niet helemaal eens met mijn beoordeling denk ik. Vervolgens deden we de bobslee, ook een soort van bucket list om te vergelijken met de Intamin Bob uit de Efteling, deze reed uiteraard wel mooi soepel maar we zijn niet meer aan een tweede rit toegekomen en ik had mij voor de zekerheid ook zeer goed vastgehouden tijdens de eerste rit dus echt ten volle heb ik er niet van kunnen genieten, maar wel genoeg om te oordelen dat dit dus zoals verwacht totaal niet in de buurt komt van losse bobs. Al vond ik wel dat hij een redelijke vaart haalde tegen het einde van de baan. En tot slot deden we de SLC nog wanneer het al lichtjes regende, dat lijkt misschien een slecht plan gezien de reputatie als rammelbakken maar door het hangen had ik hier geen last van, het zijn namelijk vooral oorvegen die zo'n baan geeft.

In het begin van de regenbui hebben we ook nog de madhouse-achtige binnenattractie gedaan - ik vond deze wel bijzonder om te zien! Wanneer we hiervan buiten kwamen waren de hemelsluizen opengegaan, we verscholen ons op een terras onder een parasol. Lang verhaal kort, ons geduld werd beloond, we zagen wat flitsen in de verte over de zee maar het onweer bleef uit en alles startte weer op. Ik herinner mij ook nog de houten möbius-baan (ik geloof dat dat zo noemt, een dubbele achtbaan waarvan de treinen na 1 rit van kant veranderd zijn). Hier zat ik ook zeer op mijn hoede voor mijn rug maar deze heeft wel echt comfortabele zachte zetels, hier heb ik met plezier nog een paar re-rides gedaan! Uiteindelijk hebben we ook nog de kleine splash gedaan gezien onze coaster-count zo compleet was als kon, verder weet ik eigenlijk niet meer of we nog veel niet-achtbaan-attracties hebben gedaan. We liepen nog eens naar achter voor de re-ride op The Big One, het was ook op dit moment dat we zagen dat de gele steeplechase open was en we deze dus, kwestie dat iedereen alle banen eens gedaan had, nog een paar keer bereden hebben. Echt snelheid maken doet dit ding precies niet, en ik weet niet hoezeer je de snelheid van de paarden kan beïnvloeden door te hangen in de bochten en dergelijke, maar het was wel leuk om te proberen.

De wachtrij was hier serieus geslonken, maar er waren problemen met de tweede trein waar men steeds minder mensen en meer zandzakken in laadde om hem uiteindelijk volledig met zandzakken door de baan te sturen en de trein er af te halen. Dus hier hebben we wel nog een tijdje gestaan.

Ondertussen was het 10 minuten voor sluitingstijd en schoot ons te binnen dat we Valhalla vergeten waren, we hadden deze bij het begin van de dag bewust overgeslagen om niet kletsnat rond te lopen, maar op het einde van de dag is dat natuurlijk geen probleem. We haastten ons ernaartoe en in tegenstelling tot wat ik op voorhand had gelezen, was de wachtrij nog gewoon open (of om het anders te zeggen, er stond geen wachtrij en we konden er nog in). 10 seconden wachten tot onze boot leeggezogen was met de waterstofzuiger en weg waren we. We vonden het werkelijk legendarisch, dit is mijn waterattractie nummer 1 en voor mij de topattractie van het park. Niet geschikt voor in de winter uiteraard, maar in de zomer is dit fantastisch. Hoe ongelooflijk overdreven nat word je hier! Ik denk dat we op alle lagen van onze kledij nergens nog een droge vierkante centimeter hadden kunnen vinden.

Gezien er geen wachtrij was wilden we eventueel nog eens blijven zitten, maar de attractie werd stilgelegd wanneer we weer in het station waren. Op de valreep hadden we deze dus nog meegepikt, en zonder wachten! Ik las in het momenteel actuele topic dat er ook een ijskamer hoort te zijn, dat herinner ik mij niet dus dit effect zal waarschijnlijk wel al afwezig geweest zijn.

Om af te ronden, ik begrijp dat dit redelijk uitzonderlijk was, maar we hadden dus eigenlijk alles gedaan dat we wilden op deze ene dag, dus besloten we om geen tweede keer meer terug te komen. Buiten Valhalla die echt wel een grote topper is, vind ik het persoonlijk eigenlijk niet het toppark dat velen ervan maken. Het was leuk, buiten mijn ervaring met de Big Dipper dan, maar ik vind wel dat we in leukere parken geweest zijn op onze reis. BPB zou ik zelfs redelijk onderaan op de lijst zetten. (In tegenstelling tot Blackpool zelf met de Blackpool Tower etc, vind ik!). Het is een allegaartje van soorten banen en een hoop houten achtbanen die allemaal wel redelijk op elkaar gelijken. Wat ik wel jammer vind is dat de houten wildemuis net het jaar voordien afgebroken was, want die was wel uniek geweest... Maargoed. Helaas heb ik dus ook maar weinig foto's van dit park door de beslissing om mijn gsm niet mee te nemen. Op de nocturnedag, die trouwens wel een echte regendag was (dus voor ons plezier daar nog wat re-rides gaan doen zagen we ook niet echt zitten...) hebben we dan nog wat andere dingen bezocht, zoals The Blackpool Tower Circus, zijn we ergens gaan eten 's avonds en hebben we van buiten het park naar het vuurwerk gekeken. Helaas zonder dat we de muziek hoorden, maar speciaal daarvoor toegang kopen vonden we ook onnozel. Achteraf heb ik wel gezien dat daar ook een Sky Fly staat, waar we volgens mij in het park nooit voor gestaan hebben - zo'n dingen kom je tegen als je de parken niet op voorhand bekijkt natuurlijk, maargoed, ik blijf daar achterstaan - maar zo'n attractie hebben we inmiddels in Duinrell gedaan in deze coronazomer. Het belangrijkste is natuurlijk dat we alle unieke en oudere dingen gedaan hebben.

Die avond zijn we ook nog de extra credit op de Blackpool Pier gaan doen en de sfeer gaan opsnuiven in het lunapark en op de andere pieren. En ik denk dat ik nu weer meer dan genoeg getypt heb, dus dat zal het zijn voor dit TR. Aan wie tot hier is geraakt, bedankt voor het lezen!