Financieel nieuws: Voor het eerst sinds ons bezoek aan Hansa Park, quasi dag op dag één schrikkeljaar geleden, betaalde ik nog eens de volle entreeprijs aan de kassa. Deze is hier met een kleine 40 €/pp. niet gering, de parking is hier gelukkig wel gratis.

Het weerbericht: ideaal pretparkweer met ’s ochtends voldoende bewolking om geen massa mensen te lokken, ’s middags zon om gezellig te picknicken en in de namiddag opklaringen, onderbroken door enkele kortstondige motregenbuien.

De hoofdpunten:

Een half uur na openingstijd betraden we het park en lieten piratendeel rechts liggen. Via via kwamen we aan in ’Mexicoland’ voor de – je raadt het al - de Juvelen . Deze groene Intamin was veruit de drukstbezochte attractie. Helaas breng je maar een fractie van de wachttijd in de aardig gedecoreerde tempel door en sta je de meeste tijd in het chaotische station. Daar bemerkte ik dat ze – te verantwoorden op deze kalme pretparkdag – maar met één trein reden. Meer ergerlijk vond ik hier de trage dispatching. Voor m’n jongste zoon werd dit z’n eerste bike-coaster, z’n eerste launch en dus ook z’n eerste multi-launch. Omdat ik eerder dit jaar o.a. al i-Speed, Taron en Helix bedwong, was ik maar matig onder de indruk van de autobanden-launches. Dan is het eerste het beste schommelschip ook een multi-launch. Positief: het betere bochtenwerk compenseert hier wel het beperkte hoogteverschil. Ook leuk: Wodan-niveau met animatronics meteen voor de eerste launch.



We deden ‘em in de late namiddag een tweede keer en toen werd m’n jongste na meting geweigerd. Gelukkig herinnerde ik me nog de naam van de operator die ‘em ’s ochtends had gemeten en wel toeliet. Er volgde een tweede, positieve meting



Van buitenaf zeker een juweeltje…



… en te snel voor mijn camera.

Minder dan 24 uur na Thor’s Hammer in Tusenfryd, deden we als tweede attractie de wilde muis met exact dezelfde naam. Vikinggebieden vind je in steeds meer pretparken (Hansa, de Plopsa’s incl. Hol.P., P. Ast., Heide, Tusenfryd, Lego Billund e.a.) maar de wachtrij-decoratie van deze Gerstlauer spant de Viking-kroon. De wachttijd was eigenlijk te kort om hier ten volle van te genieten. Prima ritje, maar dat wisten we al dankzij de ‘Geblaakte Zeug’ uit Tripsdrill.



Na torentje-trek op de Vikingtårne gingen we opnieuw multilaunchen, of beter gezegd: schipschommelen. De Drageskipet gaf ons minder airtime dan de woelige overtocht Oslo – Frederikshavn tijdens de voorafgaande nacht. De dolenthousiaste operator – en zo waren er veel in het park - maakte dit meer dan goed.



Nog in Vikingland – zij het zonder veel theming – staan enkele attracties die je ook in de betere speeltuin kan aantreffen. Fysieke inspanning, rust en amusement zijn niet altijd tegenstrijdigheden. Ten bewijze: de Familiecycler (‘billenkarren’ voor de Westvlo’s), de Vandcycler (pedalo’s) en de Kanoer. Op die twee laatstgenoemde moet je een identiek parcours afleggen en dat lijkt me – met het oog op capaciteit - veel doordachter dan zo maar ronddobberen tot je ’t beu bent of tot je tot de orde wordt geroepen.



Na de middag deden we nog gezamenlijk de Jungle Safari. Stel je hierbij Europa’s beste pretpark-rondvaart voor (ja, die nabij Ieper) maar dan zonder levende dieren. In de plaats krijg je een mengelmoes van aftandse animatronics uit PHL’s ‘Hollywood Tours’ en ‘La Jungla’ van PdA Madrid. Een schoonheidsfoutje in dit overigens verrassend fraai gedecoreerde park.



De ‘Jungle Safari’ liet geen verpletterende indruk na.

Onder het motto “We hebben betaald, dus we halen alles uit de kan” gleden m’n oudste zoon en ik binnen het half uur minstens twee keer op alle noemenswaardige attracties in Vandland. Alles samen wordt hier ongeveer een halve Splesj! aangeboden en nieuw oogde dit gratis waterpark geenszins. Hierin scoort Fårup zoveel beter. Voor de volledigheid: nabij de omkleedruimte wisselt een automaat een muntstuk van 10 DK (1,34 €) om in een jeton (voor de NL’ers: ‘penning’, Deens: ‘polet’) en deze kan je EENMALIG gebruiken in de best ruime lockers. Dus even een handdoek of iets anders uit je locker halen en daarna verder zwemmen, kost je opnieuw harde valuta. In tussentijd had onze 6-jarige geslingerd op de Tarzan-speeltuin en vaders rijkunsten geïmiteerd in de Mini Buffalo Bumper Cars.

Terug op het droge gingen we meteen de nattigheid opzoeken in de Rio Grande Rafting. Zoals de meeste Europees pretparken, beschikt immers ook Djurs over een ‘Westernland’. Opnieuw prima decoratie tijdens de ultrakorte wachttijd van deze rapid. De Skydebane (gratis schieten op een kartonnen target waarvan je manueel de afstand kan wijzigen, zie ook Fårup) liep op een dubbele sisser af. De twee geweren die m’n oudste probeerde, weigerden dienst en de draaihengel waarmee ik m’n target wou terughalen, brak af. ZBang om betrapt te worden, dropen we in stilte af. Via de fraaie speeltuin Texas Town verlieten we ‘Westernland’. Kort voor ons vertrek uit het park zouden we naar dit themagebied terugkeren voor de (volwassen) Buffalo Bumper Cars en de Wild West Karrusellen: onze allereerste zwiermolen die ook achteruit draait. Waarde lezer/kenner, laat maar weten waar er in Europa nog zo’n achterwaartse draaiers staan.

Een topper – vooral letterlijk – in het themaloze themagebied 'Sommerland' is de Ørnen.De wachtrij was nihil en we zaten er maar met < 10 personen in, waaronder één technieker. Zou er ooit al een dag geweest waarop zo’n roterende kanteltoren vlekkeloos werkte? Ach, onze jongste had opnieuw een primeur gescoord, al is het exemplaar in Bellewaerde mooier uitgewerkt en omgeven. De Colorado River is een boomstam-attractie van helaas veel meer dan dertien in een dozijn. Nauwelijks theming, tenzij je gebrekkig onderhoud als vintage wil beschouwen. Leentje-buur spelen bij de concullega’s van Bonbon of Legoland lijkt me een optie.



Hierachter bouwt men aan de ‘Kurijøzenøze’

Langsheen de goed afgeschermde bouwwerf van de hangende familie-Intamin kwamen we uit bij ‘Piratland’. Onze jongste werd onderhouden op de speeltuin, wij deden de Piraten zonder aanschuiven gelijk twee keer (eerste keer front). Extra bonuspunten voor de snelle en stille lier-optakeling en het best wel soepele baanverloop, maar het betreft hier geen airtime-monster zoals Expedition Ge-Force of Goliath.



Ook de nagelnieuwe polyp Søulken werd door ons getest en goedgekeurd, al maakte de ‘Juke-box’ uit Liseberg zes dagen eerder meer indruk op m’n jongste.



De twee jongens hadden geen ouderlijke begeleiding nodig op de kinder-logflume Piratfisken en de kantelenede kiddie-valtoren Sablen.Dat waren natuurlijk maar opwarmertjes voor de tweede topper in dit gebied: de Skatteøen, een watercoaster van wie anders dan Mack. Qua baanverloop beter dan’ DVH’ maar negatieve punten voor de tergend trage dispatching. Hoewel men met twee boten voer en er nauwelijks volk was in het station, moesten we ruim 10 min. wachten (niet ironisch bedoeld).



Broederlijk naast elkaar: Mack (links) en Intamin (rechts).



Top-themeing: ruim een jaar geleden was een pp.be-poster aangenaam verrast door de nieuwe buitenstoelen en -tafels nabij de Forbidden Caves. Van een iets hoger niveau is dit meubilair.

Voorafgaand aan onze bisnummers in ‘Mexicoland’ en ‘Westernland’, bezochten we het één jaar jonge ‘Bondegårdsland’. De operator bij de kiddie Vilde Hønsejagt was een hoogbejaarde, verkleed als boer. Die had niet echt begrepen dan m’n zonen front wouden doen. Ik adviseerde hen hetzelfde te doen: de wellicht goedbedoelde aanwijzingen van de grijsaard niet (willen) begrijpen. Bij hun bisnummer (foto hieronder) bleek de man vervangen door een collega en wie weet ook teruggebracht naar instelling ‘Aften Rød’? Minder omslachtig was een ritje op de Traktorene.



Tot hiertoe had die van ons geen enkele attractie mee bereden of bevaard. Dat maakte ze tijdens onze bisrondes een heel klein beetje goed met de Juvelen en de Solguden. Die laatste is zoals Plopsa’s Bloemenmolen, maar dan ter ere van meerdere Maya’s.



Net zoals daags voorheen in Tusenfryd beleefden we opnieuw een topdag in dit groene park: weinig volk, droger weer dan verwacht en geen storingen. En toch … misschien had ik iets te veel verwacht van Djurs. Allround plaats ik dit park boven Tivoli en Legoland. Maar ik zou dringend nog eens Fårup moeten bezoeken om Denemarkens nummer één te bepalen (sorry, Bonbon- en Bakken-fans).