Ik kan het landenlijstje hierboven grotendeels beamen, al ben ik nog niet in Finland geweest.

"Beste" is natuurlijk subjectief. Als je op zoek bent naar parken met a) een bovengemiddeld aanbod aan sterke atteacties, b) een hoge graad van (Europese) originaliteit en c) niet te opdringerige commercialiteit lijken de Efteling, Phantasialand, Tripsdrill, Djurs en Fårup me een aardig kwintet.

Het alomgeprezen Europa-Park is zeker een (meerdaags) bezoek waard maar blinkt niet overal even sterk uit in originaliteit. De (gesponsorde) commercialisering en zelfophemeling (verwijzingen naar eigen nevenactiviteiten) is een doorn in mijn oog.

De Europese Merlinparken hebben naar mijn smaak een te groot copy-paste gehalte. Ik geef Alton Towers en Legoland Billund wel een hogere score dan de rest en raad een bezoek aan deze parken dan ook aan.

Warner Madrid en PortAventura hebben een zware Amerikaanse stempel. Het aanbod en de theming in PortAventura is de sterkste van Zuid-Europa maar het klantonvriendelijk beleid (opzettelijk verlaagde capaciteit om speedpassen te verkopen) is gewoon tergend. Dit resulteert in de ’gewone’ wachtrijen in veelvuldig voordring-gedrag.

Voor rijke historiciteit bezoek je best stadsparken als Blackpool PB, Liseberg, Gröna Lund en Tivoli Gardens. Liseberg combineert naar mijn oordeel het best oud met nieuw. De afgelopen tien jaar kwam hier bijna jaarlijks een grote attractie bij.

Parc Astérix is by far het beste park van groot-Parijs. Maar indien je niet vertrouwd bent met deze stripheld, verliest dit park volgens mij veel aan belevenis-waarde.

In België heeft Walibi het meest volwassen aanbod met naast meerdere degelijke achtbanen ook twee toppers van interactieve darkrides. Maar net die ene achtbaan die heel veel buitenlanders ons benijden, staat in Plopsaland.