X

Privacy Statement (GDPR)


Beste bezoeker,

In het kader van GDPR hebben wij een privacy statement gelanceerd waarin wij uitleggen hoe wij omgaan met jouw persoonlijke data. Je kan het privacy statement hier terugvinden.

Uw Pretparken.be-team


Nog geen lid? Maak hier je gratis account aan!

Resultaten 1 tot 3 van de 3
  1. #1

    [TR] Mer de Sable ma. 17 juli 2017

    https://www.youtube.com/watch?v=fD9P0vl-eHc Begin april 2017 vielen onze Hellendoorn abo’s in de bus. Helaas ontbrak op het voucherblad met bevriende parken, het zusterpark Mer de Sable (MdS). Mijn vloek duurde ongeveer 3:55 minder lang dan de ballade van de Tilburgse Tom Waits: MERDE SABLE!

    Gewapend met een geruststellende mail van het Franse westernpark, werden we die hete en droge zomerochtend nog even van de kassa naar de muur gestuurd. Maar uiteindelijk konden we ook hier voor een wel erg rond bedrag binnen. Voor andere krenten op dit forum: ook de parking is hier gratis.



    Met de prijs voor meest secure security-check zullen deze improvisationisten niet aan de haal gaan.



    Deze schietgrage – en ’s ochtends al iets te veel naar zweet geurende – cowboy poseerde graag voor onze camera. By the way: geen enkele ambulante betaalfotograaf gespot die dag.



    Target number one: de af en toe spinnende kinderachtbaan Bandidos. Hier kregen we vier rondjes in één beurt. Mooi, want een bisnummer zou er voor ons op die maandag niet inzitten. Afgaande op de hopeloze capaciteit, hadden ze dit Italiaanse niemendalletje beter ‘Desperados’ genoemd. Maar voor prille 90 cm-plussers biedt deze aardig gedecoreerde attractie ongetwijfeld dolle pret.



    Dankzij deze stripreeks http://www.stripsuithedenenverleden.nl/Kruistocht.html wist ik dat Simoun de naam is van een nietsontziende woestijnwind. Mogelijk was die even het noorden kwijt toen deze halve disk'o kwam aanwaaien uit Roermond.



    Hoe attent: tweetalige instructies! Al lijken ze elkaar veeleer aan te vullen.



    De Accro-liane is een doe-het-zelf attractie. Prima voor m’n twee zonen want gelimiteerd toegestaan aan 5 tot 14 jarigen. De jongens herhaalden hun huzarenstukjes nog enkele keren later die dag.



    Aquasouk is en plaatsbesparende splashbattle van Zamperla, tegen een veelkleurige achtergrond. Sommige bezoekers hadden zich vestimentair aangepast aan het thema:



    Het draaien & spuiten verliep veel stroever dan we ons uit Slagharen herinnerden. Een technisch manco of waterbesparend? Opvallend is dat twee van de in totaal 16 spuiters – natuurlijk in vijandige tonnetjes – een permanente straal wisten te produceren zonder te draaien: ongetwijfeld een technisch manco.



    Voorafgaand aan elke rit ging de operatrice gedurende ca. één minuut per tonnetje wat uitleg geven. Ik begreep niet alles, maar vermoed dat ze o.a. de stroefheid toelichtte en het verzoek om niet horizontaal te spuiten in geval van een permanente straal. Hierdoor is de attractie alles behalve tijdbesparend.



    My papa said: “You must push with more force”

    Het voordeel van zo’n snikhete dag is dat de decoratie en vegetatie nog meer tot hun recht komen. Oordeel zelf:



    Cheyenne River krijgt met recht en reden het nummer 1 toebedeeld op het parkplan. De helft van de wachtrij is een verkoeling biedende grot.



    Nog een troef: je ziet haast nergens dat je in een langgerekte, meanderende badkuip op poten dobbert. Onderstaande foto is het tussendeel, na de eerste lift.



    Na en tweede lift volgt een minidrop en opnieuw een fraai afgewerkt vlak gedeelte. Na nog een minilift volgt een … megadrop. Ongetwijfeld de snelst aanvoelende op een old school log flume (Chiapas dus buiten beschouwing). Dit vroeg om een herhaling, maar die zouden we wegens toenemende drukte moeten uitstellen tot in de late namiddag. Dat Stefaan Lemey (wie? -> zie http://board.pretparken.be/showthrea...=2947#post2947) maar eens dringend een kijkje gaat nemen in dit voormalig zusterparkje.

    Zelden was ik laaiend over logge fluimen, en dat geldt ook voor westerndelen. In MdS betreed je op haast natuurlijke wijze het westerngebied. Investeren in een toegangspoort zou hier even zinvol zijn als investeren in een zonnebankcenter in Burkina Faso.



    Ik ken maar weinig parken die de kermislook van een breakdance passend weten om te toveren. Voilà la Ruée vers l’Or.

    Tot hiertoe waren de meeste attracties zo goed als instapklaar. Iets voor de middag was dat even anders op de rapid Rivière Sauvage. Deze sof heeft alles wat een goede raipd niet heeft: een kort en smal parcours, met als gevolgen een belabberde capaciteit en te veel botsingen met de wand.



    Bovendien stond er permanent water in de raft. Goed voor één keer, maar wat een contrast met die andere grote waterattractie in het park.



    Dat de Far West zone ‘Au temps des Pionniers’ hier China includeert, maakt niet veel uit. Met Gobi hebben de Chinezen immers ook een aardig zandbakje. Ik weet niet of daar veel tempels en bruggen als deze te vinden zijn. Het deed me zelfs heel even denken aan Pairi Daiza.





    Deze pracht staat vooral in dienst van de ‘top’coaster van het park. De Chinese Tiger Express heeft blijkbaar een wilde muis gebaard.



    We deden ‘em gedrieën meteen twee keer wegens geen volk in de overvloedig gedecoreerde wachtrij en opnieuw uit altruïsme. Een ouderpaar wou immers niet hun dochter < 1.40 vergezellen. Enkele extra blauwe plekken waren mijn deel op de rode tijgermuis.



    De jungle-attracties liggen door de vegetatie mooi afgeschermd van het western- en woestijndeel. De vliegende fietsen en een plantaardige tugboat lieten we ongemoeid wegens desinteresse. Opnieuw instapklaar bevlogen we Aéropostale en Péroké. Die laatste laat zich omschrijven als een condor die niet van de grond gaat.



    De postvliegtuigen brachten ons wel in hogere sferen



    … de gekleurde vogels helaas niet.

    Klokslag 12:30 tekenden we gevieren present voor de eerste show Démonstration Equestre. Door een gebrek aan schaduw en de opkomende honger, hielden we het een na één minuut voor bekeken. Toegegeven: een beetje respectloos tegenover deze weinig beklijvende paardenchoreografie.



    De honger werd geblust nabij de aardige speeltuin Avonturiers de la Jungle. Tijd om Plopsa-gewijs en een beetje a-thematisch een brandje te blussen bij de P’tits Rangers. Leon maakte aansluitend een minitochtje op de minifluim Rivière des Castors.



    De enige indoorattractie in MdS is … enig. In Jungle des Chikapas ontmoet je al varend een overvloed aan dieren, die werkelijk allemaal permanent in beweging zijn. Het betreft stuk voor stuk puppets on a string maar dat stoort de visuele pret geenszins. Dat ze niet de moeite hebben gedaan om de mechanismen aan het plafond te verbergen, vind ik in dit geval zelfs sympathiek. Prima achtergronden, behalve die grote strandfoto in de allerlaatste scène. Een jammerlijk schoonheidsfoutje.



    Excuses voor de ondermaatse fotokwaliteit. Bekijk anders https://www.youtube.com/watch?v=S-x8Syt-Jt8

    Fotograferen in open lucht gaat me doorgaans beter af … hoewel. Deze twee leukerds kregen meteen na hun pose een acute aanval van stalkerij, onder het mom van evenwichtsverlies. Pas na tien minuten raakten we van hen verlost, ten nadele van andere parkbezoekers.



    Safarigolo zou verboden moeten zijn voor > 6 jarigen. We vonden er niet veel aan.





    Dat geldt niet voor Train des Sables. Deze brengt je naar de andere kant van de duinpan. In het authentiek ogend indianendorp wachten een speeltuin, een kinderboerderij en vooral enkele betaalattracties op klanten, zoals naar verluidt tegenwoordig het geval is in de echte reservaten.



    Wij kozen voor de meest verfrissende attractie: het ijsjeskraam.



    Leuke bezigheid in het dorp: bepaal je indianennaam. De mijne: Jagende Muis.

    Ten vroegste een kwartier later kan je de trein – die dan vers volk aanvoert – terugnemen naar het hoofdstation. Onder geen beding mag je te voet de ‘woestijn’ oversteken. Gedroomde soundtrack: https://www.youtube.com/watch?v=zSAJ0l4OBHM



    Paris et le désert kennen sommigen misschien in de lokale variant ’t Stad en de parking. Op zo’n 150 km van de dichtstbijzijnde zee heeft MdS z’n naam niet gestolen. Moet er nog zand zijn?

    Na een bis-vluggertje op de draaiende splashbattle, waren we net op tijd om het einde van Willy West Show mee te maken. Volgens m’n vrouw, die de show van begin tot einde bijwoonde, tijdverspilling met te veel blahblahblah en te weinig acrobatie en effecten.



    De kinderen trokken zich omhoog op Babouing



    … en maakten zich nat in de speeltuin Camp des Explorateurs



    De derde show Attaque du Train stond aangekondigd om 16:10. Tijdens onze eerdere treinrit werd ons door de machinist aangeraden om rond 15:30 in de wachtrij aan te sluiten. De bende die voor ons stond, werd tot onze verbazing – en die vele andere wachtenden – niet meegenomen op eerstvolgende rit. De lege trein had blijkbaar de bedoeling om iedere bezoeker uit het indianendorp te evacueren. Op die manier creëer je natuurlijk dubbel zo veel volk in het hoofdstation: zij die een gewone rit willen rijden + zij die voor de spektakelrit gaan. Gelukkig konden we nog mee. In het dorp hielden we ruim 10 minuten halt zonder uitstappen en zonder dat er veel zichtbaars gebeurde. Bijna terug in het hoofdstation begon het spektakel. Wie niet op de trein zat, kon dit ook gadeslaan nabij het hoofdstation, maar wel rechtstaand en niet tegen de zon beschut.



    Op onze geprivilegieerde plaatsen zagen we (bijna) wat we verwacht hadden. Alleen … de trein werd niet – of buiten ons zicht – aangevallen. De duinpan annex woestijn vormt hier een filmisch decors, wat samen met het stuntwerk meer dan een compensatie is voor het zwakke verhaal.

    De boomstamattractie kreeg eindelijk een bisbeurt, net zoals de darkride. Na een trisnummertje op de rode tijger, namen we plaats voor het slotspektaken Le Défi des Apaches. Vlotte voltige in een begrijpbaar verhaal en met komische tussenstukken. Meer moet dat niet zijn.



    Opmerkelijk is wel dat de vier shows – eenmaal daags en niet overlappend opgevoerd – op vier verschillende locaties plaatshebben. Meteen na de slotshow waren om 18:00 alle attracties dicht. Dat gold helaas ook voor de meeste toiletten, behalve deze vlakbij de uitgang.

    MdS is zeker niet het beste Franse park dat ik ooit bezocht heb (totaal: 10). Het geringe coaster-aanbod, de lage capaciteit en het gebrek aan wilde toppers verklaren mijn voorkeur. Maar eerlijk: zò erg was de capaciteit niet, gelet op het aantal bezoekers die dag. Heel wat gezinnen komen maar tegen het middaguur of later in het park aan. En de echte topper – behalve misschien de log flume – is de allround decoratie en de natuurlijke omgeving. MdS is daarom voor mij één van de mooiste parken en met voorsprong het meest kindvriendelijke park in Frankrijk … en omstreken. Voor wie jonge kinderen heeft: zeker een bezoekje waard, mogelijk maar niet noodzakelijk in combinatie met mijn favoriet Frans park dat ik buiten dit TR heb willen houden.



    We bedankten MdS middels de aanschaf van twee hoofddeksels. Rest me nog de lezers te bedanken.
    Laatst gewijzigd door Earlyspencer; 29-07-17 om 19:38.

  2. #2

    Re: [TR] Mer de Sable ma. 17 juli 2017

    Mer de Sable is mijn vijf jaar geleden goed bevallen. De flume is er verruit de beste attractie, echt een prachtig en groot ding. De Waltzer (geen breakdance, dat is wat Bellewaerde heeft staan) is inderdaad erg mooier, maar de bakerij-versie in Tripsdrill vond ik nog overtuigender .

    In de rapid river (die ooit heel lang SBNO heeft gestaan) schuurde ons bootje continu tegen de bodem van de baan - was dit ook nu nog het geval? Fijn was het niet...

    Echt heel jammer van Péroké. Vijf jaar geleden deed die het nog wel goed en vond ik het een verassend leuke attractie (zoals het park er eigenlijk best veel had staan in mijn ogen).

    Uiteindelijk hebben we ook gemerkt dat het park niet de beste capaciteit had - een stuk of vier rijen van drie kwartier gehad en bijgevolg geen enkele attractie meermaals gedaan - maar we hebben toch met een positief gevoel het park verlaten. De mooie setting en enkele unieke attracties zijn daar de hoofdreden voor.

  3. #3

    Re: [TR] Mer de Sable ma. 17 juli 2017

    Citaat Oorspronkelijk geplaatst door Ignace Bekijk Berichten
    In de rapid river (die ooit heel lang SBNO heeft gestaan) schuurde ons bootje continu tegen de bodem van de baan - was dit ook nu nog het geval? Fijn was het niet...
    Geen geschuur gemerkt.

    Citaat Oorspronkelijk geplaatst door Ignace Bekijk Berichten
    Echt heel jammer van Péroké. Vijf jaar geleden deed die het nog wel goed en vond ik het een verassend leuke attractie (zoals het park er eigenlijk best veel had staan in mijn ogen).
    Zonet een filmpje bekeken uit 2012. Bij ons bleef de arm tijdens heel de rit horizontaal. Een éénmalig of langdurig manco?

Forum Rechten

  • Je mag geen nieuwe onderwerpen plaatsen
  • Je mag geen reacties plaatsen
  • Je mag geen bijlagen toevoegen
  • Je mag jouw berichten niet wijzigen
  •