Tabula Rasa. Uit altruïsme heb ik dit pijnlijk geval afgelopen anderhalf jaar zo'n 50 keer bereden. Het enige positieve is de (net) aanvaardbare capaciteit en jonge kinderen toegelaten. Thematisch spoort deze attractie niet omdat er geen legende / verzonnen verhaal achter zit. Toegeven, dat geldt ook wel voor Python en Piraña. Maar een realistisch Zwitsers dorp vind ik meer vloeken in een fantasiepark dan een Latijns-Amerikaans geïnspireerde rapid. En ironisch is deze naar wintersport allurerende attractie de meest weersgevoelige van heel het park (of is dat DVH?).

Sloop meteen ook dat schuldgevoel aanpratende bioscopische WWF-onding! Volgens mij heb je dan voldoende ruimte voor een (indoor) log flume, een deftige binnenspeeltuin en een hiermee verweven versie van de Gerstlauncher uit Astérix.