- Toen ik nog een kleine Mario was (+- 6 jaar) gingen we met de familie naar PHL. Toen was er nog een soort verkeerspark met elektrische wagentjes en ik maar zagen en roepen en janken dat ik daar in wou. Toen ik dan uiteindelijk mocht, je kan het al raden, begon ik te huilen omdat ik er geen zin in had
Aan de andere kant, ik heb dan wel nog de 2 afgebrande coasters gedaan.

- Een 15-tal jaren geleden ging grote Mario met zijn toenmalige vriendin in Devil's Manor op de sinksenfoor in Antwerpen. Nu ben ik al geen held voor spookhuizen maar je houd je sterk voor je vriendin natuurlijk. Op het einde van de rit stop je in een tafereel met (dacht ik) poppen. Mijn vriendin vond het lezen van de muur interessanter en ik zat rustig rond te kijken toen 1 van de "poppen" bewoog. Het moment dat ik me realiseerde dat die ene "pop" recht naar mij kwam gelopen met klauwen als handen krijste ik de hele kermis bij elkaar en sprong op de schoot van mijn vriendin die me dom aankeek omdat ze het nog niet snapte. De acteur zag dat ik in volle paniek was en wou mijn schouders vastnemen om me te kalmeren. Dat had een averechts effect bij mij en ik heb dan de acteur ...... een moker in zijn gezicht gegeven, met de volle vuist recht op zijn kaak. Moraal van het verhaal, ik ben levenslang geband uit Devil's Manor en ik vind het dan nog niet erg ook
Gelukkig voor mij hebben ze wel geen klacht ingediend, de politie zag het als zelfverdediging.