Graag gedaan en leuk dat je het vraagt: er is een heel groot verschil, namelijk de mensen. Japanners zijn heel erg op zichzelf, ook tegenover elkaar, en beginnen zover ik heb gezien nooit spontaan een babbeltje. Een beetje meer zoals in Europa dus. In Canada en Amerika is het omgekeerde waar, daar word je bijna niet met rust gelaten, zelfs niet door de toeristen .
Ik bedoel daarmee niet dat Japanners onvriendelijk zijn: als je iets aan hen vraagt, zullen ze hun best doen te helpen. Zo wisten we eens niet waar een bepaalde bus vertrok, en toen we het vroegen aan een Japans meisje van een jaar of twintig liep ze met ons mee om de busstop te zoeken, waarmee ze haar eigen bus miste. Ze vond dit echter helemaal niet erg, zolang ze ons maar geholpen had.
Het eten is natuurlijk ook totaal anders, en twee dingen waar ik me aan stoorde was de belachelijke hoeveelheid plastic er bij alles zat (standaard krijg je bij het kleinste spul dat je kocht een zakje, alles zat dubbel verpakt) en het gebrek aan vuilbakken, zowel in het straatbeeld als in pretparken vaak. Ondanks die twee ergernissen is het er overal kraaknet.