[TR] Tokyo Disneyland 12-14/06/2018

**Ignace** · 08-08-18, 20:31

31/05/2018: Tokyo Dome City
01/06/2018: Sea Paradise
01/06/2018: Yokohama Cosmoworld
01/06/2018: Tokyo Joypolis
02/06/2018: Tobu Zoo Park
02/06/2018: Hanayashiki
03/06/2018: Yomiuriland
04/06/2018: Nagashima Spa Land
05/06/2018: Parque Espana
05/06/2018: Sea Train Land
06/06/2018: Lagunasia
06/06/2018: Higashiyama Zoo
07/06/2018: Universal Studios Japan
08/06/2018: Misaki Park
08/06/2018: Universal Studios Japan
09/06/2018: Himeji Central Park
09/06/2018: Hirakata Park
10/06/2018: Ikoma Skyland
11/06/2018: Fuji-Q Highland
12/06/2018: Tokyo Disneyland
13/06/2018: Tokyo DisneySea
14/06/2018: Tokyo Disneyland
14/06/2018: Tokyo DisneySea
15/06/2018: Toshimaen
16/06/2018: Fuji-Q Highland

Ignace en Disney: het is nooit een grote liefde geweest. Althans, niet de pretparkentak en Ignace. Twee bezoekjes aan het Europese resort lieten mij achter met een gevoel dat ik leeggeklopt werd voor een park dat met weinig oog voor de gasten geopereerd werd. Dusgevolg beperkte mijn Disneyervaring tot twee bezoekjes aan Parijs, waarvan de laatste keer alweer zes jaar geleden is.
Als je als pretparkfan in Japan bent, gun je de Amerikaanse filmgigant natuurlijk wel een tweede kans, een schone lei als het ware. Tenslotte was het Europese park nog niet eens in Amerikaanse handen bij mijn laatste bezoek. Niet dat het dit in Japan wel is. Vanavond op het forum: de eerste ontmoeting tussen een Disneyleek en Tokyo Disneyland!

We arriveren een halfuurtje voor opening, wat eigenlijk net iets te laat is: we staan redelijk ver van de poort te wachten en pas tien minuten na opening zijn we effectief in het park. Het lijkt erop dat het een monsterlijk drukke dag gaat worden, ondanks dat het een dinsdag in het laagseizoen is. De ingang van het park is niet bepaald betoverend en de overdekte mainstreet vind ik zelfs gewoon jammer, maar het is een verstandige keuze in het grillige Tokyo.

We halen een fastpass af en haasten ons naar het meest schattige themagebiedje van het park, Toontown. Dit stukje Magic Kingdom ontbreekt in Parijs en dat is gewoon jammer. Het cartooneske is een dankbaar thema voor Disney, je kan hier detail blijven ontdekken en voor kinderen is er heel wat te zien. Zelfs als volwassen coasterfan vinden we de talloze verborgen effectjes - een deurbel hier, een bom daar - erg amusant. Waar we nog meer van houden is kiddies zonder wachtrij en dat was ook resoluut de eerste attractie waarvoor we gingen vandaag.

Na al die Big Apples en Butterfly's is het er dan eindelijk van gekomen: het land waarin Kiddie's effectief de moeite zijn. Net als de mooie Snoopy-coaster in Universal is Gadget's Go Coaster voorzien van leuke effectjes die een kleine standaardcoaster meer dan de moeite maken. Onverwachts een zeer leuke start van de dag!

In dit leuke stukje pretpark worden we even weer kinds en vergeten we een secondje dat we slechts enkele minuten voorlopen op de gigantische massa mensen die niet van de ochtendrust profiteren... Maar dat vergeef ik dit leuke stukje pretpark!

De enige andere attractie in Toontown - ontmoetingen met characters laten we links liggen - die we willen doen is onze eerste darkride van de dag! Disneyland staat bekend om zijn vele en goede darkrides en dit park staat er letterlijk vol mee. Het is er ook meteen ééntje die nieuw is voor mij. [B]Roger Rabbit's Car Toon Spin[B] is een knotsgek, vrolijk ding dat zichzelf niet te serieus neemt. Ik was best wel fan!

De volgende iconische darkride wachtte, net als de eerste rij van de dag. Gelukkig is deze bij It's a Small World aan een snel tempo weggewerkt en zitten we na twintig minuutjes al in het bootje. Ik ben geen erg grote fan van de Europese variant, maar had nooit verwacht dat de versies onderling zoveel verschilden. In Japan is er wel een knap instapstation en zijn de animatronics veel mooier gemaakt dan de poppetjes in Parijs. Het leukste in beide rides vind ik de verwijzingen naar de films en die ontbreken hier ook niet. Een leuke feelgood-ride, maar in mijn ogen nog steeds geen topper.

Ondertussen waren we een uurtje in het park en was het tijd om onze eerste fastpass in te ruilen. We lopen de helaas gesloten Space Mountain voorbij - onderhoudskalenders zijn een bitch - en zetten koers naar de derde darkride van de dag, ditmaal een uniek exemplaar. Monsters, Inc. Ride & Go Seek is een interactieve darkride waar je met behulp van een zaklamp de verstopte monsters moet vinden. Ik vond de attractie fantastisch. De rit duurt best lang, zit vol herkenbare elementen uit de films, is doorspekt met humor en is perfect qua afwerking en verhaal. Op het einde van de dag bestempel ik deze op kinderen gerichte darkride dan ook als beste attractie in het hele park, zo hard was ik onder de indruk. Vanwege de zeer lage capaciteit blijft het bij één ritje met de fastpass, maar wat een memorabel moment waren die minuten. Als Parijs dit neerzet koop ik een abonnement!

Tomorrowland zal me altijd bijblijven als het minst gezellige themagebied in het Disney-resort. Sorry, maar de brede asfaltpaden en witte constructies doen me eerder aan een propere fabriek denken dan aan de fun die ik in een pretpark zoek. Dat één van de attracties in onderhoud net de sterattractie van het futuristische gebied is, is natuurlijk ook jammer. Maar het missen van Space Mountain is niet onze enige tegenslag hier. Als je in Tokyo Disney er zeker van wil zien dat je een show kunt meepikken, moet je namelijk meedoen met de loteria - een loterij-systeem waar je één keer per dag je ticket kunt inscannen in de hoop een gereserveerde stoel voor een show te krijgen. Deze plaatsen zijn beperkt, en de standby-wachtrijen voor deze shows zijn zo lang dat je er bijna een uur op voorhand moet zijn. We probeerden elke dag tickets te bemachtigen, maar het is ons nooit gelukt. Bizar systeem!

Behalve Monsters & Co heeft Tomorrowland ook nog wel wat leuks te bieden. Vanwege de lange rij besluiten we Buzz Lightyear niet met een bezoekje te vereren, maar wat ik wel graag wilde proberen was de instapklare Star Tours: The Adventure Continues. Ik deed de gelijkaardige versie in Parijs nog nooit en was best benieuwd naar Disney's versie van de simulator. En ik was eerlijk gezegd best onder de indruk! Het begint al goed met een mooie - nogal lege - wachtrij, maar de rit vond ik ook heel sterk. Simulator's zijn zo'n attractietype waarvan ik altijd verwacht dat ik er niet bepaald overtuigd ga uitkomen, maar ik ben blij dat ik hier ongelijk had.

Waar Tomorrowland ietsje té grotesk overkwam met zijn strakke architectuur, mag een andere Disney-klassieker in dit park best een opvallendere entree krijgen. Bijna lopen we voorbij Pirates of the Caribbean, maar gelukkig voor ons beseffen we onze fout snel genoeg en lopen we het onopvallende gebouw toch naar binnen. Ik was zes jaar geleden helemaal niet onder de indruk van de gelijknamige darkride in Parijs. Ik weet eerlijk gezegd niet hoeveel beide versies op elkaar lijken, maar van de attractie in Tokyo was ik wel diep onder de indruk. Qua sfeer zit de attractie meer dan snor, de ritduur is lekker lang en de afwerking quasi perfect. Voor het eerst durf ik van een piratendarkride met volle overtuiging te zeggen dat hij wijlen Los Piratas ruim overklast - wat een heerlijke klassieker! Dit werd dan ook op slag de attractie die we het vaakst deden in het park, met behulp van de monstercapaciteit die voor een onbestaande wachtrij bij deze topper zorgt.

Als je na Pirates enkele steegjes induikt, onthult zich daarachter één van de mooiste themagebieden die ik ooit zag. Alles aan Adventureland was een plezier aan mijn ogen, op één klein minpuntje: de brede paden, die ongetwijfeld goed zijn om de drukte te verwerken, doen afbreuk aan de Jungle-illusie. Jammer, want qua attracties zit het hier goed snor. De piraten hadden we al, maar er is hier nog een Disneyklassieker met bootjes. Jungle Cruise is een attractie die ik natuurlijk wel kende maar waarvan ik nooit exact wist wat ervan te verwachten. En eigenlijk stelde de attractie niet bepaald teleur. Op zich was het niet veel meer dan een boottochtsafari tussen animatronics, maar de attractie is wel knap uitgewerkt en verveeld nooit. Hier en daar stonden er wel héél veel dieren bij elkaar in een scene die zo onwaarschijnlijk is dat zelfs meneer Mack het teveel van het goede zou vinden, maar ik klaag nooit over een beetje foutheid. Puur genieten.

Over foutheid en Roland Mack gesproken: Disney is de grote innovator wat animatronics betreft en dat merk je. Met Enchantend Tiki Room hebben ze het schoolvoorbeeld voor menig halfbakken elektronisch theater in Nederlandse/Duitse parken. Disney slaagt erin om in deze zee van middelmatige kopieën relevant te blijven doordat ze hun populaire figuur Stitch laten meezingen met de vogels, wat een show oplevert die wat mij betreft gewoon best oké was. We kregen hier in de wachtrij een schermpje mee met daarop de Engelse versie van de tekst, wat zeker en vast welkom was.

In Adventureland heb je ook een treinstation, maar gek genoeg is dat het enige van heel de Western River Railroad. Het nadeel is dat het park geen transportattractie op rails heeft, het voordeel is dat deze treinrit nog steeds een must-do is. Je hebt heel de rit lang talloze details om naar te kijken die je niet eens kan zien als je de trein niet neemt, maar mijn verbazing is pas compleet als de trein een tunnel inrijd en we een halve Dino-darkride binnenrijden. Dino's in Westernland zijn een gek zicht en ik kreeg wederom het idee dat Disney niet veel minder fout is dan een bepaal Zuid-Duits park met Europees thema. Maar nogmaals: hier hou ik van! Randomness en verassingen.

Gek genoeg is de boomhut van de Robinsons het enige in Adventureland dat echt lijkt op zijn Europese tegenhanger. Een mooie walkthrough waar het opvallend rustig was. De vijfde attractie in het themagebied die we deden zonder noemenswaardige wachtrij - dit mocht de toon van de dag wel zijn!

We hadden nog wat tijd voor onze volgende fastpass klaar voor gebruik was, en daarvan profiteerden we door nog een animatronicshow mee te pikken. Jammer genoeg kregen we ditmaal geen vertaler mee en ging een flink deel van de show in het Country Bear Theater aan mij verloren. Desalniettemin kon ik er best van genieten - de animatronics zijn een fantastisch om nog maar gewoon naar te kijken!

De meeste attracties in Westernland (want ja, Frontierland is te abstract voor Japan) zijn echter te vinden op het water. Met de Mark Twain Riverboats varen we rond Tom Sawyer Island, met de Tom Sawyer Island Rafts pendelen we erheen en met de beaver Brothers Explorer Canoes mogen we onszelf aan het werk zetten met peddels. Weliswaar onder de leiding van een castmember die driekwart van het werk doet. Die laatste licht trouwens eigenlijk al in het volgende themagebied, maar Westernland en Critter Country zijn niet zo verschillend.

Wat is er nu eigenlijk te doen op dat eiland van Tom Sawyer? In Europa hebben we ook een eiland, maar daar ligt een achtbaan op. In Japan vallen hier geen mechanische attracties te ontdekken, maar er is wel een heleboel te zien en te ontdekken zoals grottenstelsels, een indianenkamp, enzovoorts... Al bij al een prachtig stukje pretpark dat je niet verwacht terug te vinden in één van de drukst bezochte parken ter wereld. Een oase van rust, zelfs op een drukke dag.

Pijnlijk om toe te geven als er Disneyfans in de buurt zijn: naast PotC, is er nog een Topper in Parijs die ik nooit heel erg heb kunnen appreciëren en dat is Big Thunder Mountain. De lift doet pijn aan mijn oren, het 'legendarische einde' vind ik overroepen en de wachtrij gaat tergend traag vooruit omdat de helft van de capaciteit verspild word. In Japan zitten we echter bij de capaciteitverspillers dankzij onze fastpass en kunnen we ergernis één van de lijst schrappen. Big Thunder Mountain heeft buiten Parijs de reputatie niet erg spannend te zijn, en dat zal wel de reden zijn dat ik hem eigenlijk fantastisch vond. Lekker lang, leuk ritverloop en natuurlijk alles wat je onderweg tegenkomt: gewoon fantastisch! Dit is de ideale combinatie van een achtbaan voor het gezin en een openluchtdarkride. We zouden hier op de derde dag weer een fastpass voor nemen, maar ook na de tweede rit heb ik niet het idee alles gezien te hebben.

De enige attractie die we nog wilden doen in dit deel van het park had een rij van over de twee uur en lieten we links liggen tot het afgekoeld was. In plaats daarvan sloten we aan in de rij van Phantom Manor, waar er vandaag geen fastpassen werden uitgedeeld en de rij goed vooruitging. In minder dan een halfuurtje zaten we in één van de wagentjes. Voor mij was het zo goed als een ontmaagding: mijn laatste bezoekje aan Phantom Manor viert binnen enkele maanden zijn vijftiende verjaardag. Hoe vond ik het oervoorbeeld van een goed pretparkspookhuis? Het begint gewoonte te worden: ik was onder de indruk. Hoewel er net iets teveel dezelfde goedkope pop-die-naar-boven-springt in zat, zijn de scenes op zich heel sterk en memorabel. Zo knap als Pirates is de attractie niet, maar hij mag er zeker wel zijn. Nog een toppertje dat we de tweede dag zouden bissen. Jammer dat de gevel in de steigers stond, maar dat hoort er natuurlijk bij.

Tot dit punt in het TR is Tokyo Disneyland verdacht goed bezig één van mijn favoriete parken te worden. Zoveel overtuigende attractie-ervaringen, zo'n immersieve themagebieden en - moet ook gezegd worden - zo'n goede horeca aan zeer schappelijke prijzen. Waar zijn al die ergernissen die ik ken van Parijs? Wel, jammer genoeg: ze zijn er. Dat beseffen we een halfuurtje nadat we aansluiten voor Pooh's Honey Hunt, welke bekend staat om zijn lagere capaciteit. Toch wilde ik de attractie per se doen. Een twintigtal meter voor we het laatste stuk van de wachtrij in mogen - waar de fastpassers en de standbyrij één worden - staan we echter plots stil. Ondertussen blijven de fastpassers langs ons door stromen. Soms in groepjes, soms een enkeling: tien minuten staan we stil. En wanneer de castmember dan eindelijk het koord voor onze rij nog eens wegneemt, is dat voor zes mensen. Daarna staan we weer tien minuten stil. Het hele proces bleef zich herhalen tot het aan ons was. Ergernis ten top, ook al is de fastpass gratis. Tenslotte kan je voor veel attracties al héél snel geen fastpass meer ophalen en lopen de rijen waar de fastpass uit staat als een sneltrein. Heel het voordringsysteem dat Disney hier en ook in Parijs hanteert functioneert in mijn ogen als een last en niet als een zegen.

De attractie zelf stelde eigenlijk ook een beetje teleur. Ik was enorm onder de indruk van de eerste scene, waar je Winny achterna gaat terwijl hij wegzweeft aan een ballon, maar al hetgeen dat volgde was een beetje te chaotisch en goedkoop afgewerkt. Misschien moet ik de attractie nog een kans geven als ik er op een dag minder geïrriteerd kan inzitten, maar vooralsnog was ik er niet van weg.

Het jammere is dat de miserie van Pooh's Honey Hunt zich zou herhalen bij de laatste attractie die we echt gedaan moesten hebben. Nog steeds stonden er 110 minuten wachten aangegeven bij Splash Mountain, maar we waren over onze klop heen en het was al aan het schemeren: we hadden schrik dat de attractie vroeger ging dichtgaan dan de rest van het park. Ook hier was de standbywachtrij eigenlijk niet zo lang. Een normaal park had er een halfuur over gedaan om ze weg te werken, met de hoge capaciteit dat de attractie heeft in beschouwing genomen. Vanwege de oneindeloze stroom fastpassen hebben we de volle honderdentien minuten gewacht. Dat is gewoon jammer.

Gelukkig maakt de attractie veel goed. De darkridescenes zijn niet zo memorabel als bij de andere toppers, maar dat doet geen afbreuk aan hoe knap de attractie is. Hoe ze erin slagen zo'n lange attractie te maken zonder dat je één foutje bespeurd zal ik nooit begrijpen. Ik had hier graag nog een rit op gemaakt om alles goed te laten doordringen, maar de rij stond het niet toe en als we op dag drie een fastpass namen was het de moeite niet meer om het andere park te bezoeken die dag.

De kleinere darkrides in Fantasyland deden we ook, maar zijn grotendeels gelijk aan hun Europese tegenhangers. Peter Pan bleef me niet echt bij, ik vermoed zelfs dat ik ietsje meer onder de indruk was van de gelijkaardige attractie in Parque Espana. Pinocchio's Daring Journey vond ik wel knap, maar hier reden de karretjes veel te snel voorbij de scenes. Snow Whites Adventures tenslotte is mijn favoriet van de drie. de illusie met de spiegel is één van de weinige herinneringen die ik nog had van mijn bezoek vijftien jaar geleden, en ik trapte er alsnog in.

Net toen we dachten alles wel gedaan te hebben (behalve Space Mountain en Buzz Lightyear natuurlijk), vonden we nog een kleine walkthrough-attractie in het kasteel. Denk aan de Aladin-attractie in Europa's Adventureland, maar dan in het thema van Cinderella's Fairy Tale Hall. Best leuk dat je zo toch in het kasteel kunt!

En dan nu het eindoordeel... Is Ignace fan geworden van Tokyo Disneyland? Ja natuurlijk, ze hebben alles wat ik in een pretpark zoek. Topattracties met hoge herhalingswaarde, detailrijk thema, gevarieerde horeca aan schappelijke prijzen en heel wat hoekjes waar je in kan verdwalen en rondneuzen. Ik merkte slechts twee minpuntjes op: de brede paden, die sommige themagebieden op momenten een industriële look geven dan beoogd. En natuurlijk de verschrikkelijke manier waarop fastpassen misbruikt worden. Als je een gratis voordringpass uitdeelt, doe dit dan niet voor 50% van de capaciteit van een attractie die al weinig heeft! De standbywachtrij zou altijd aan een goed tempo vooruit moeten gaan. Als in dit park geen fastpass bestond, was er ook geen nood aan.

Die ergernis neemt echter weinig weg van de eindconclusie en dat is dat Tokyo Disneyland een prachtig park is waar ik met veel plezier eens naar terug ga. Het beste park van Japan? Nee, dat moest nog één nachtje slapen wachten. Bedankt voor het lezen!

**Xarbero** · 08-08-18, 23:16

natuurlijk tokyo disneysea als beste park! kan moeilijk anders als het door velen als het beste disneypark, of zelfs beste park tout court beschouwd word! daarvoor alleen al hoop ik ooit die kant op te kunnen gaan!

**fkl8** · 09-08-18, 05:26

Jammer om te lezen dat ook hier het Amerikaanse systeem van fastpass gebruikt wordt, 40 standby/60 fastpass of bij sommige attracties 30/70 waar in Parijs de verdeling beter is, namelijk 70/30. Behalve bij BTM dan natuurlijk

**Nathan G** · 09-08-18, 11:20

Aah, lang uitgekeken naar dit TR! En stiekem naar het volgende nog meer

Opvallend dat je Pirates in Parijs maar niets vond, ik vind dat zonder een seconde nadenken de beste darkride die ik ooit gedaan heb. Voor zover ik weet verschillen de Pirates-rides onderling ook niet enorm veel (behalve die van Shanghai natuurlijk).

Het fastpass-beleid lijkt hier wel een stuk extremer dan in Parijs, waar ik me er eigenlijk nergens aan geërgerd heb. Als ze natuurlijk 70% van de capaciteit voor de fastpassers gebruiken, kan ik de ergernis goed begrijpen.

Over die Railroad, ik heb onlangs gehoord dat als een trein meer dan één station bevat, men verplicht is om bezoekers ervoor te laten betalen. Iets met een gekke Japanse wetgeving

dat is de reden dat de Railroad daar dus maar één station heeft.

Balen dat Space Mountain dicht was, maar voor de rest alleen maar jaloezie hier! Ik ben tijdens mijn eerste bezoekje aan Parijs totaal onverwacht verliefd geworden op Disneyland en vind veel van je lovende commentaren opvallend herkenbaar.

**Ignace** · 09-08-18, 11:59

Oorspronkelijk geplaatst door Nathan G

Over die Railroad, ik heb onlangs gehoord dat als een trein meer dan één station bevat, men verplicht is om bezoekers ervoor te laten betalen. Iets met een gekke Japanse wetgeving

dat is de reden dat de Railroad daar dus maar één station heeft.

Ik weet het niet zo zeker.... Wat je aanhaalde is de reden dat de monorail die rond het park gaat betalend is, maar de ticketprijs die je bij de monorail betaald is pas na enkele jaren ingevoerd, en dat was dus redelijk recent (een aantal jaren na opening van Disneysea). Toen stond de trein er al decennia, dus ik zou niet begrijpen waarom ze hier met twee maten en gewichten werken.

Pirates in Parijs heeft een veel langere (en voor mij minder interessante) opbouw waarin niets gebeurd, en ook de volgorde van scenes is volgens mij niet helemaal hetzelfde. Althans zo herinner ik het me. De versie van Japan is quasi identiek aan de originele, en de Pirates in Florida zou een sterk ingekorte (inferieure) versie van deze twee zijn. Disneykenners mogen me verbeteren

.

**Xarbero** · 09-08-18, 12:16

Die reden voor de trein klopt wel als een bus.
Qua pirates is de volgorde van de scenes niet hetzelfde, dat is correct. Pirates in parijs is de enige die het verhaal in de juiste volgorde verteld. De andere beginnen met het einde, en tonen vervolgens hoe het zover kunnen komen is. Dit is omdat tokyo letterlijk vroeg om een kopie van alles in anaheim. Daardoor hebben de imagineers die "fout" pas voor het eerst kunnen fixen in parijs.

**Azmidiske** · 09-08-18, 19:22

Bedankt voor dit TR en de mooie foto's! Dit lijkt me een park waarin je zeker voldoende tijd moet uittrekken om gewoon te wandelen en rond te kijken. Ik ben er uiteraard nog nooit geweest, maar het haalt bij mij wel herinneringen aan Parijs boven

Zonde dat het fastpass-systeem zo uitgebuit werd. Zelf heb ik hier geen ervaring mee omdat ik DLRP in een zeer rustige periode bezocht, waardoor ik geen enkele keer een fastpass nodig had. Maar situaties zoals jij ze omschrijft bij die Winnie-attractie zijn echt overdreven. Als de ergernis vooraf te hoog oploopt, dan kan je zelfs een goede attractie niet meer voor de volle 100% waarderen (dat heb ik zelf al eens meegemaakt).

Die laatste foto vind ik stiekem de beste van allemaal ... alleen het onderschrift 'Like a boss' ontbreekt nog

**GriffonofNemesis** · 10-08-18, 05:38

De reden dat de trein maar één station heeft is correct, de monorail wordt gezien als een transport systeem volgens de wetgeving en moet dus betalen zijn. In 2009 is het overschakelt naar een contactless systeem qua tickets. Dus volgens mij moest je wel al sinds 2001 betalen.

Pirates ben ik akkoord met Nathan, het is voor mij de beste klassieke dark ride zeker na de vernieuwingen. Die in Anaheim is beduidend anders met hier en daar gelijkaardige scenes. De opbouw is daar zelfs nog veel langer

Maar het is zeker je recht om een andere leuker te vinden natuurlijk

Heb je de vernieuwingen al gezien in Parijs want die hebben het niveau weer hoger gelegd wel.

Alle Disney parken zijn volgens mij qua operations een echt serieuze uitdaging. Toch lijkt het inderdaad dat het Fastpass systeem niet goed is afgesteld. Ik ben benieuwd wat er komt over Toy Story Mania van Tokyo DisneySea

Op de foto's van Toon Town zie ik de constructie van het nieuwe Fantasyland waarschijnlijk? Veel last van gehad? En was Tomorrowland ook niet echt klein? Die foto van de ingang van Roger Rabbit is ook grappig

Het loterij systeem is één van de gevolgen van de massa mensen die naar de parken wil. Als ze het niet zouden hebben dan zouden de Japanners al van 2 uur op voorhand een gigantische rij gaan vormen. Dus ik vind het juist een slim systeem, alleen heeft het zijn nadelen natuurlijk waardoor dat voor mensen die van echt ver komen het een zeer teleurstellende ervaring kan zijn... Gelukkig ben ik niet zo'n show mens

Soms is er net voor opening wel nog de mogelijkheid om te gaan bij sommige shows en afhankelijk van de drukte heb ik gehoord.

Wat vind je de hoofdredenen dat je Tokyo Disneyland dan beter vind dan het hoofdpark van Parijs?

**Phadd-F** · 10-08-18, 08:52

Ik snap je misprijzen voor de Europese PotC en BTM niet echt, maar als deze dan echt beter zijn maakt het me wel benieuwd. Bedankt voor dit leuke tripreport weer, het doet toch echt veel goesting krijgen...

**Ignace** · 10-08-18, 16:08

Oorspronkelijk geplaatst door Phadd-F

Ik snap je misprijzen voor de Europese PotC en BTM niet echt, maar als deze dan echt beter zijn maakt het me wel benieuwd. Bedankt voor dit leuke tripreport weer, het doet toch echt veel goesting krijgen...

Ik durf niet met volle overtuiging te zeggen dat ze beter zijn: ik denk dat het iets psychologisch in. De Europese rides werden altijd dusdanig opgehemeld dat ik er indertijd teleurgesteld uitkwam, terwijl deze oudere varianten als minder bekend staan en me dan weer verbaasden.