[TR] Fuji-Q Highland poging 2 - 16/06/2018

31/05/2018: Tokyo Dome City
01/06/2018: Sea Paradise
01/06/2018: Yokohama Cosmoworld
01/06/2018: Tokyo Joypolis
02/06/2018: Tobu Zoo Park
02/06/2018: Hanayashiki
03/06/2018: Yomiuriland
04/06/2018: Nagashima Spa Land
05/06/2018: Parque Espana
05/06/2018: Sea Train Land
06/06/2018: Lagunasia
06/06/2018: Higashiyama Zoo
07/06/2018: Universal Studios Japan
08/06/2018: Misaki Park
08/06/2018: Universal Studios Japan
09/06/2018: Himeji Central Park
09/06/2018: Hirakata Park
10/06/2018: Ikoma Skyland
11/06/2018: Fuji-Q Highland
12/06/2018: Tokyo Disneyland
13/06/2018: Tokyo DisneySea
14/06/2018: Tokyo Disneyland
14/06/2018: Tokyo DisneySea
15/06/2018: Toshimaen
16/06/2018: Fuji-Q Highland

Vanwege het eerder beschreven miserabel bezoek aan Fuji-Q, had ik besloten het later op de trip opnieuw te proberen. Elke dag keek ik naar het weerbericht en al snel werd me duidelijk dat de meest geschikte dag op de laatste volledige dag van de trip zou vallen. Dan zou het enkel tussen twaalf en twee uur regenen, én het was een zaterdag: misschien dat het park hun attracties wel opende met lichte regen als er veel volk was.

Nu lijkt het misschien niet zo'n gedoe om Fuji-Q nog eens te bezoeken. Laat ik die illusie uit de wereld helpen. Zoals ik in het vorige TR al beschreef doe je er met de trein drie uur over vanuit het redelijk nabijgelegen Tokyo. De reden is natuurlijk de bergachtige omgeving waarin het park ligt, waar eigenlijk enkel boemeltreintjes door rijden. Het gevolg is dat ik de laatste dag van mijn 'vakantie' moest opstaan (na een late avond in Disney welteverstaan) nog voor de klok zes uur sloeg. Auw.

https://i.imgur.com/EBAQHxq.jpg
Thomas de trein-trein laat je weten dat je op de goede weg bent

Wat vooral speelt tijdens zo'n drie uur durende treinrit is de vraag of er überhaupt iets gaat open zijn. Anders word de dag een duur grapje: zelfs zonder inkom voor het park betaal ik een flinke som voor de treintickets, aangezien mijn Japan Rail Pass al vervallen is. De euforie is dan ook enorm als we nog maar enkele haltes van het park verwijdert zijn en ik plots die 4D-coaster zie testdraaien waar ik eerder in de week enkel naar kon kijken!

https://i.imgur.com/HzY84xn.jpg

Als de parkdeuren openen ren ik dan ook ineens naar dat monster. De andere grote coasters liggen aan de andere kant van het park, bij de hoofdingang, en ik was erop gebrand zo snel mogelijk toch één van die legendarische topcoasters te doen. En ik denk dat de keuze om bij Eejanaika te beginnen geen slechte was. De operations waren niet om te huilen: ze waren om dood te vallen. Ondanks de testritjes die voor parkopening gebeurden, moet ik in het station twintig minuten geduld hebben voor de eerste gevulde trein van de dag vertrekt. Eerst staan de operators tien minuten met elkaar te praten (god weet waarover). Als eindelijk de poortjes opengaan en we kunnen instappen, dan pas, komt er een Japanner zeggen dat ik mijn schoenen moet uitdoen. Vervolgens neem ik plaats en worden alle beugels gecontroleerd. Eerst door de operator. Vervolgens geeft de operator elke passagier persoonlijk instructies zodat deze zelf hun beugels kunnen controleren, wat ook blijkbaar verplicht is. Gelukkig staat er veel personeel aan de coaster, anders had dit nog veel langer geduurd...

https://i.imgur.com/7T2BaKL.jpg

Wanneer de trein vertrekt en in de stoeltjes in de bocht naar de lift al omkantelen draait mijn maag helemaal om en voel ik mijn hart letterlijk in mijn keel kloppen. Ik had niet verwacht dat dit ooit ging gebeuren, maar ik besefte dat ik bijna doodsangsten aan het ondergaan was. Het is voor de duidelijkheid mijn eerste kennismaking met een 4D-coaster van S&S/Arrow, en al meteen het grootste exemplaar ooit gebouwd, dus ik had geen idee wat te verwachten. Hoe hoger we klimmen, hoe meer ik ervan overtuigd geraak dat ik tijdens de rit het gewoon uitspouw of mijn hart het begeeft. Best bizar als coasterfreak dat dit me nog overkwam.

https://i.imgur.com/BUX8pBp.jpg

Maar dan storten we naar beneden en blijken al mijn zorgen ongegrond. Eejanaika is een bizarre ervaring, maar zeker geen brute en eigenlijk ook geen gek intense. De elementen zijn duidelijk wel overwogen en goed afgestemd op de draaibewegingen: het maakt voor een aangenamere thrillervaring dan ik had kunnen vermoeden. De adrenaline pompte door mijn lijf na die eerste rit, wat een gevoel!

https://i.imgur.com/tVvIQSo.jpg

Het zou gaan regenen rond de middag, dus kocht ik voor de drie resterende achtbanen een fastpassticket dat ik vanaf tien uur kon gebruiken. Dit koste me drie keer acht euro, maar voor een verzekering dat ik de andere grote coasters kon doen vandaag had ik het wel over. Het was niet heel druk, maar met de operations die ik net had mogen aanschouwen wilde ik het risico niet nemen iets niet te kunnen doen. Achteraf gezien bleken de operations van Eejanaika veruit de ergste te zijn.
Omdat ik moest wachten tot mijn tijdslot inging, deed ik de wachtrijloze Mad Mouse. Geen standaardbaan maar een heel bijzondere wilde muis die zijn naam écht waar maakte. Al diegenen die nooit de kans hebben gehad de wilde Muis van Blackpool gedaan te kunnen hebben, komen best naar Fuji-Q voor een even pijnlijke en gestoorde ervaring.

https://i.imgur.com/BMb9fHW.jpg

https://i.imgur.com/dSqOLc6.jpg

https://i.imgur.com/6u2bhC9.jpg

De eerste fastpass die ik inwisselde was voor - hoe kan het ook anders - de meest legendarische coaster van het park, Do-Dodonpa. In mijn enthousiasme stond ik tien minuutjes te vroeg in de fastpassrij in het station, maar niets kon me nog temperen. Ik moest en zou hem gedaan hebben en uiteindelijk mocht ik vanachter in de trein plaatsnemen.
Voor wie de baan niet zou kennen: Dodonpa verbrak bij zijn opening het snelheidsrecord, en hoewel hij dat kwijt is, de sterkste lancering ter wereld is nog steeds in de handen van deze unieke coaster. Recent werd de achtbaan nog aangepast met een nog sterkere lancering en een Looping waar vroeger een tophat stond. De naam veranderde ook naar Do-Dodonpa.

https://i.imgur.com/TFjv3kc.jpg

Wanneer we de lancering oprijden merk ik tot mijn grote verbazing op dat ik redelijk kalm ben. De roes van de adrealinekick van Eejanaika? Als ik ergens schrik voor heb, is het wel het comfort van de baan. De trein rijd op gewone rubberen banden en dat tegen een snelheid van 180 km/U. Na enkele seconden begint een stem met aftellen en hoor je de naam van de achtbaan geroepen worden. Ik heb een milliseconde de tijd om te denken: Wow, deze lancering is nu al krachtig! maar voor de zin volledig afgemaakt is in mijn hoofd is de lancering al voorbij. Waanzin! De krachtigste lancering ter wereld is natuurlijk ook één van de kortste, dus had ik dit moeten zien aankomen.

https://i.imgur.com/ysyg4le.jpg

Nadat je de tunnel uitgelanceerd bent gaat Dodonpa een helling af, gevormd door de ruimste coasterbocht ter wereld. Qua comfort valt dit eigenlijk beter mee dan ik verwacht had: ik zet me redelijk schrap en soms voel ik de trein een klap geven die niet hard aankomt, maar dat wel zou kunnen doen als je op je gemak zou proberen zitten. Het maakt de baan een redelijk uitputtende ervaring op dit stuk, maar de nieuw gebouwde looping brengt veel verlichting. Vanaf de seconde dat je de vernieuwde track oprijd voel je een enorm verschil in soepelheid en kan je voluit genieten in een looping die maar blijft duren. Deze inversie is werkelijk geniaal en overklast zelfs de loopings van Schwarzkopf. De tijd dat Dodonpa een one-trick pony was, is met de invoering van dit element zeker en vast gedaan.

https://i.imgur.com/Abuvx7c.jpg

Vervolgens schiet je een eerste paar remmen in en na enkele bochten staan we weer in het station. Ik zou het bij dat ene ritje houden en heb daar geen spijt van, maar dat neemt niet weg dat Do-Dodonpa een fantastisch beest is dat gewoon op je bucket list moet staan.

https://i.imgur.com/a2UKkUz.jpg

Misschien wel de bekendste coaster van het park is gewoon van Europese makelij. Als ik één exotische achtbaan vaak op mijn tijdlijn zie passeren is het wel 'de steilste achtbaan ter wereld', aka Takabisha. Gerstlauer plaatste in het park niet alleen de steilste drop ter wereld, maar ook een gigantische coaster inclusief indoorstuk, lancering en enkele unieke elementen. Het is echter geen geheim dat ik de meeste producten met loopings van deze Duitsers nogal brak vind, dus ik ging met gemengde gevoelens in de coaster.

https://i.imgur.com/XES6asQ.jpg

https://i.imgur.com/qHJvwnV.jpg

Mijn eerste rit op de baan was echter verassend soepel, en wat belangrijker is: verschrikkelijk intens. Denk Freischütz in Bayern park, maar nog een stuk erger. Wat moet dat geven als het effectief mooi weer is? Al bij al was ik erg onder de indruk dat Gerstlauer zo'n grote coaster heeft neergezet en dat de rit effectief genietbaar is. Een tweede rit later op de dag was echter al heel andere koek, want het wagentje rammelde het hele parcours door en maakte me blij dat ik eruit mocht. Vreemd.

https://i.imgur.com/xbQIiiE.jpg

https://i.imgur.com/TDkDu3c.jpg

Het kwartet van grote coasters word afgemaakt door de enige Japanse baan van de vier. In 1996 was het nog de hoogste coaster van de wereld, vandaag de dag is het nog steeds de hoogste coaster van Aziatische makelij. Het is een verassende achtbaan. Ten eerste omdat de rij vlot vooruit schuift - de fastpass was hier echt wel weggegooid geld - en ten tweede omdat de rit niet alleen wederom goed meevalt qua comfort, maar vooral beestig goed is. Ik kan weinig achtbanen bedenken met evenveel, laat staan meer Ejector Airtime dan Fujiyama. Werkelijk elke drop en heuvel word je uit je stoeltje gelicht. Halverwege de rit word de baan heel twijfelachtig qua layout, met een sterk gebankte bocht laag tegen de grond en een reeks gebankte heuvels, maar ook hier valt de coaster goed te doen. Eén van de hoogtepunten is de remmen invliegen. Deze liggen vlak na een airtimeheuvel die de hele trein collectief uit hun stoeltjes duwt.

https://i.imgur.com/9vjnyHs.jpg

Fujiyama is een fantastische allrounder: front is de ervaring bangelijk, back evengoed, in het midden: ook episch. Tegen al mijn verwachtingen in werd het zelfs mijn favoriete achtbaan van het park. Dankzij de lage wachttijd deed ik toch een heleboel ritjes, tot het park besloot dat twee treinen teveel van het goede was en er één af hield. Jammer, want zo liep de rij al snel op tot een dik halfuur.
Opvallend was dat de wielen van de trein in het station verwarmd werden. Met de sneeuw die hier vaak in de lente nog ligt kan ik dat begrijpen, maar in de zomer is het toch een bizar zicht.

https://i.imgur.com/KuK3rBV.jpg

https://i.imgur.com/ski26XB.jpg

Ondanks dat het uiteindelijk wel degelijk begon te miezeren, bleven alle achtbanen gewoon geopend. Van 'de tracks moeten drogen' was vandaag plots geen sprake meer... Ik nam geen risico's en verzekerde eerst mijn coasterbingo. In Thomasland kon ik Rock 'N Roll Duncan zonder problemen doen, een piepklein coastertje met een onverwachts airtimemomentje.

https://i.imgur.com/zRryBCn.jpg

https://i.imgur.com/xTScQn0.jpg

Aan de rand van Thomas Land vind je bovenstaande geheimzinnige gevel, en omdat ik toch een free pass had besloot ik eens een kijkje te gaan nemen. Blijkt het een Thomas de Trein-darkride te zijn van een meer dan redelijk niveau. Zeker voor de doelgroep is dit toch een bijzonder knappe attractie. Thoma's Party parade neemt je in een treintje mee langs verschillende vriendjes van Thomas, die een verjaardagsfeest krijgt op het einde. leuk is dat er ook wissels en een draaiende rangeerschijf in de rit zitten. Thomas de trein blijft wel een eng figuur.

https://i.imgur.com/eEjBCrs.jpg
Ik kon wel de driejarige niet vinden om een ticketje te kopen!

https://i.imgur.com/n6pT9jn.jpg

https://i.imgur.com/3I0npyk.jpg
Zo, maar dan minder kleurrijk, ziet bijna elke achtbaanrij in het park eruit

https://i.imgur.com/ADmF2so.jpg

De laatste achtbaan van het park kon ik gelukkig ook zonder wachten doen. Voyage Dans Le Ciel is het Japanse equivalent van de Vleermuis: een saaie hangende baan met weinig capaciteit en pijnlijke remmen.

https://i.imgur.com/Ln2oWx7.jpg

https://i.imgur.com/5I9ifj2.jpg

Behalve mechanische attracties heeft het park ook een paar doorloopspookhuizen waar je apart voor moet betalen. Het grootste exemplaar was niet geopend tijdens mijn bezoek.

https://i.imgur.com/rLAmdNv.jpg

De S&S toren Red Tower pikte ik wel even mee, maar was niet zo speciaal.

https://i.imgur.com/DFz0j3f.jpg

https://i.imgur.com/DFz0j3f.jpg

Ik wilde eigenlijk gaan voor een extra ritje op Eejanaika, maar de lange wachtrij hield me tegen. In plaats daarvan wandelde ik op goed geluk de wachtrij voor Mizuki Shigeru's Ge-Ge-Ge Haunted Mansion binnen. Hier krijg je een voorshow te zien op een televisie - iets rond een Japanse manga neem ik aan - en vervolgens moet je op een bankje gaan zitten met een koptelefoon. Het licht gaat uit en je hoort gepraat en geschreeuw: absurd als je de taal niet begrijpt natuurlijk.

https://i.imgur.com/dYgSp5e.jpg

https://i.imgur.com/vMRv6U2.jpg

Fuji-Q heeft nog heel wat flatrides en zelfs een gezellig groen stukje park waar je een mini-Fuji kunt beklimmen, maar het grootste deel van het park is een koude, betonnen bende met wat attracties. Het is jammer dat het park met een beleid zit dat nog wat kan leren van Bobbejaanland, maar puur qua aanbod kan het zeker mee met de bekendste thrillparken ter wereld. De vier grote coasters zijn must do's in de achtbaanwereld. Ik ben heel blij dat ik geweest ben, maar als er geen grote nieuwe achtbaan bijkomt is er geen haar op mijn (niet zo erg gevulde) hoofd dat eraan denkt om hier zomaar terug te komen. Als afsluiter van de trip was de coasterbingo hier halen wel een onverwachtse, maar zeer aangename verassing.

En aan allen die het hele avontuur gevolgd hebben: bedankt!

Toen ik de foto 5 zag dacht ik gedurende één volledige seconde dat de wilde muis het station was van de 4D coaster. Toen begon ik mij af te vragen waarom die gekke Jappen in hemelsnaam 'Mad Mouse' bij dat station zouden hebben staan en ontwaarde ik de coastertrack voor de 4D-coaster.

Leuk dat je het park toch nog hebt kunnen doen! Ook leuk om mee te lezen over de hele reis.

Ik heb heel u reis gevolgd. Wat een ervaring:). Bedankt om dit met ons te delen.

Voor het allereerst las ik zonet een TR zonder FFW, dus van voor naar achter op m'n niet zo handige Handy. Blij voor jou dat je de Grote Vier hebt kunnen berijden.

Raar verhaal van die schoenen. Dat zal wel niks met een eventuele evacuatie te maken hebben. Enkele weken terug wou m'n vrouw eindelijk nog eens mee in een coaster. Maar met losse sandalen werd ze - gelukkig al bij het betreden van de lange wachtrij - geweigerd. Ze kon wel in de nabije shop Kärnan-schoeisel kopen à € 14, maar de goesting was al over. Zou dat de ware vloek zijn?

Thx, ik onthou zeker enkele nuttige tips voor Fuji-Q (weerbericht, beginnen bij of fastpass voor de 4D, fastpass voor Do-Dodonpa, ...).

Speelde nog steeds een irritant park-riedeltje? Ik las daar enkele jaren terug daarover in een TR. Twee luttele letters veranderen in deze kraker moet wel aangenamer klinken:
https://youtu.be/1mxaA-bJ35s

Bedankt voor je geweldige TR-reeks, Ignace! Het was een waar plezier om te volgen! :)

Blij voor jou ook dat het nog gelukt is om deze achtbanen te doen, want het zijn inderdaad toch een aantal must-do's voor elke coasterfan, denk ik!

Mooi einde van een interessante trip. Ik had je belevenissen wel al half gevolgd op Social Media, maar je beschrijving van je belevenissen is nog aangenamer. Een aantal rare dagen gehad, maar als echte credithunter stoort je dat niet waarschijnlijk. Ik ben blij voor jou dat Fuji-Q wel nog is gelukt, al vind ik het wel sneu voor Sammy... misschien vraagt dit voor een retrip? 😜

Mooi afsluitend TR van een mooie reis :D

Via een ander topic op dit forum wist ik al dat je de achtbanen van dit park toch had kunnen doen, dus dat was wel een beetje een spoiler ... desondanks heb ik dit TR met veel interesse gelezen. Jouw ervaring met Eejanaika vind ik wel bijzonder. Als beginneling heb ik wel gelijkaardige dingen meegemaakt, maar het lijkt wel alsof achtbanen hun effect een beetje verliezen naarmate je ze vaker doet en stiekem vind ik dat best jammer :( Ik weet niet hoe dat bij jou zit?

En nog een vraag over de laatste paragraaf: Heb je 'die berg' nog beklommen?

Citaat:

---

Oorspronkelijk geplaatst door Earlyspencer

Speelde nog steeds een irritant park-riedeltje? Ik las daar enkele jaren terug daarover in een TR.

---

Er waren veel irritante Thomas de Trein-liedjes, voor de rest kan ik me geen specifiek deuntje herinneren.

Citaat:

---

Oorspronkelijk geplaatst door Azmidiske

Via een ander topic op dit forum wist ik al dat je de achtbanen van dit park toch had kunnen doen, dus dat was wel een beetje een spoiler ... desondanks heb ik dit TR met veel interesse gelezen. Jouw ervaring met Eejanaika vind ik wel bijzonder. Als beginneling heb ik wel gelijkaardige dingen meegemaakt, maar het lijkt wel alsof achtbanen hun effect een beetje verliezen naarmate je ze vaker doet en stiekem vind ik dat best jammer :( Ik weet niet hoe dat bij jou zit?

---

Het is steeds een beetje minder magisch inderdaad. Dit is ook niet altijd verkeerd, want vroeger werd ik vaak (al dan niet) bijna ziek van enthousiasme als ik naar een nieuw pretpark ging. Ik ben blij dat ik alvast daar van af ben. Gelukkig is de pretparkwereld groot en veelzijdig genoeg om enigszins interessant te blijven.

Citaat:

---

Oorspronkelijk geplaatst door Azmidiske

En nog een vraag over de laatste paragraaf: Heb je 'die berg' nog beklommen?

---

Ja hoor maar dat stelde echt niets voor :p. Je kan het prutsbergje zien op de laatste foto (al ligt deze ook wel op een heuvel, van waar de foto gemaak is).

Met veel plezier dit TR gelezen - net zoals alle anderen in de reeks. Japan leek me altijd al een enorm raar land en je TR's hebben dat alleen maar bevestigd. Alles ziet er zo fout en hoewel het me een klein beetje afschrikt heb ik toch ongelofelijk veel zin om het allemaal zelf eens te gaan ontdekken. Veel parken leken hun eigen, charmante - al dan niet foute - sfeertje te hebben, maar Fuji Q straalt echt 0% gezelligheid uit. Misschien is het dus een beetje een triestig park om mee af te sluiten, maar wellicht maken de coasters heel veel goed.

Bedankt voor de TR-reeks, het was zeer aangenaam om te volgen!